Η ψυχή

κοιτα. συμφωνω πως ολα σχετικα με την ψυχη ειναι αβεβαια γιατι δεν υπαρχουν απτες αποδειξεις. ο καθενας πιστευει ο,τι πιστευει, απλα για να εχει κατι να πιστευει. να μην χασει την ελπιδα του οτι υπαρχει μελλον και μετα το θανατο. αν και καπου αλλου. καπου αγνωστα για εμας.
αρα δεν νομιζω να φτασαμε σε αδιεξοδο

Οκ, αυτό που λες εσύ πάνω είναι ακριβώς ό,τι πιστεύω εγώ (αν και βέβαια αν υπάρχει κολάση και παράδεισος τότε το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι ότι δε θα είναι πολύ φρικτά τα βασανιστήρια).

δηλαδη πιστευεις οτι θα πηγαινε η ψυχη σου στην κολαση?

Νομίζω πως ναι γιατί δεν πολυπιστεύω, δεν πάω εκκλησία, σίγουρα δεν είμαι αυτό που λέμε καλή χριστιανή και ακούω και διαβάζω (κυριώς διαβάζω) πράγματα του διαβόλου :Ρ. Εσύ με τέτοιο προφίλ που νομίζεις ότι θα πήγαινα.

εξαρταται αν μετανιωσεις καποια στιγμη. η ψυχη εχει παντα περιθωρια σωτηριας. και ποτε μην λες ποτε

Να μετανιώσω για όλα όσα είπα, σκέφτηκα, άκουσα και διάβασα? Δεν το νομίζω... Αυτά είναι πάρα πολύ δύσκολα να γίνουν και θα πρέπει υπάρχει κάποιος λόγος πάρα πολύ σημαντικός για να μπορέσω εγώ να αλλάξω τόσο πολύ και από άπιστη να γίνω καλή χριστιανή και να πιστεύω.
Εσύ πού πιστεύεις ότι θα πήγαινε η δικιά σου?

πρωτον δεν ειπα να γινεις πιστη χριστιανη και να εισαι καθε μερα στην εκκλησια, να μην βγαινεις απο το σπιτι κ.τ.λ. για να δειξεις την ευσεβεια σου. ειπα πως αν απλα μετανιωσεις η ψυχη εχει περιθωρια σωτηριας.
δευτερον και εγω μην φανταστεις οτι κανω υπερβολες. απλα πιστευω στον θεο και στα συναφη και κανω την σταυρο μου. στην εκκλησια παβ σε σπανιες περιπτωσεις, οπως σε καποια γιορτη, πχ ανασταση.
τριτον το που θα παει η ψυχη (παραδεισο ή κολαση) εξαρταται και απο τις πραξεις που κανουμε. αν ειμαστε αλητες και εκμεταλλευομαστε τον αθωο κοσμακι για προσωπικο μας οφελος, τοτε οσο συχνα και να πηγαινουμε εκκλησια δεν σωζομαστε. ισχυει και το αντιθετο
τεταρτον δεν εχω ιδεα που θα ανηκα εγω

Οκ... Κοι΄τα, αν είναι έτσι όπως τα λες και δεν είναι τόσο το πόσο πιστεύουμε και τι δείχνουμε άλλα τι κάνουμε τότε ούτε κι εγώ ξέρω που ανήκω. Εννοώ ότι μπορεί να ακουστεί κάπως άλλα επειδή ποτέ δεν ξέρει κανείς πως θα τα πάνε τα πράγματα στη ζωή δεν μπορεί να ξέρει και τις πράξεις του σαν γενική εικόνα (τουλάχιστον όχι στη δική μας ηλικία).

μια χαρα ακουγεται. ο ανθρωποε συνεχως αλλαζει.
αλλα αν το δεις απο την αλλη, εγω πιστευω πως μετρανε οι πραξεις, γιατι ολοι οσοι δεν ειναι χριστιανοι και ειναι βουδδιστες, ινδουιστες, ισλαμιστες κ.τ.λ. θα πανε στην κολαση. κατι που δεν μου κολλαει. γιατι να καταδικαστουν για την πιστη τους απο την στιγμη που γεννηθηκαν προορισμενοι να πιστεψουν εκει? αυτων δηλαδη η ψυχη δεν εχει σωτηρια?
ειχα ρωτησει μια φορα τον θεολογο και δεν ηξερε να μου πει. αλλα εγω ειμαι αυτης της αποψης

Σ'αυτό δίκιο έχεις. Μου φαίνεται πιο σωστό. Σίγουρα οι πράξεις παίζουν ρόλο.
Υπάρχουν όμως κάποιες 'κακές' πράξεις που δεν μπορείς να αποφύγεις να κάνεις.

ναι αλλα δεν σε καταδικαζουν αναγκαστικα. οταν λες κακες σε ποιες αναφερεσαι? στο ψεμα ας πουμε?

Και αυτό άλλα είναι και άλλα πράγματα όπως η εκμετάλλευση.

να αλλα μπορεις να τα περιορισεις

Σίογουρα άλλα δεν μπορείς να τα εξαλείψεις εντελώς...

και σιγα σιγα ολα μαζι μαζευονται και στο τελος δεν συμμαζευονται. τελικα μονο αν μετανιωσεις σωζεται η ψυχη σου

Είχαμε κάνει αυτή τη συζήτηση πέρυσι στα θρησκευτικά και η θεολόγος μας μας είχε πει ότι δεν έχει σημασία αν είσαι μουσουλμάνος ή δεν ξέρω εγω τι αν φερεσε καλά, νοιάζεσαι για τον συνάνθρωπο πας στον Παράδεισο...Σημασία έχουν οι πράξεις σου!

βασικα και η μετανοια εχει μεγαλη σημασια. λεε πως αυτη ειναι που μπορει αν σωσει την ψυχη σου

Ναι και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό! Βασικά το πιο σημαντικό νομίζω...:Ρ

Απ'οτι βλέπω συμφωνείτε όλοι ότι υπάρχει ψυχή.
Εγώ πάλι σκέφτομαι για ποιο λόγο να υπάρχει ψυχη;
Αλλά, έστω ότι υπάρχει ψυχη.
Γιατί να μιλάμε για αυτην σαν να είναι κάτι ξεχωριστό από εμάς;
Κι αν δεν υποθέτουμε ότι είναι κάτι ξεχωριστό από εμάς για ποιο λόγο να μιλάμε σαν να είναι το κέντρο της συνείδησής μας;
Τι σημαίνει μετενσάρκωση;
Ότι επιστρέφουμε στον κόσμο ξανά και ξανά μέχρι να οδηγηθούμε στη φώτιση; Κι αν ναι, τότε οι αναμνήσεις, οι σκέψεις, οι αρχές μας και όλα όσα μας κάνουν αυτό που είμαστε, κάνουν ένα reset και πρέπει να τα ανακαλύψουμε και πάλι προχωρώντας λίγο πιο μπροστά κάθε φορά ή παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση στο υποσυνειδητό μας;
Εν πάσει περιπτώσει, σε οποιαδήποτε από αυτές τις υποθέσεις καθορίζουμε άθελά μας την ύπαρξή μας σαν υλική ή σαν πνευματική και αρνούμαστε εστω και την περίπτωση να είμαστε ένας συνδιασμός των.
Προσωπικά πιστεύω ότι όταν πεθαίνει κάποιος, απλά πεθαίνει και δεν υπάρχει κάτι περισσότερο.
Ϊσως το πνευματικό μας κομμάτι να χάνεται στο άπειρο, ίσως και να μην υπάρχει, αλλά δεν συνεχίζει να υπάρχει μετά τον θάνατό μας ότι κι αν ισχύει.
Καλώς ή κακώς η πίστη στην ύπαρξη της ψυχής προυποθέτει και πίστη στις θεωρίες κάποιας θρησκείας ή κάποιας θεωρίας, που ξεκίνησε από ανθρώπους που αδυνατούσαν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σαν μονάδα αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες των πράξεών τους.
Εγώ αρνούμαι να πιστέψω σε οποιαδήποτε θρησκεία/θεωρία που αναγκάζει τον ανθρωπο να είναι υπόλογος για τις πράξεις του σε κάποια ανώτερη δύναμη. Ειδικότερα, αδυνατώ να αφεθώ στην βεβαιότητα ενός ανώτερου όντος που σου δίνει ελεύθερη βούληση και σε τιμωρεί αν δεν κάνεις τις επιλογές που σου υποδυκνείουν οι... "άγιοι" αντιπρόσωποί του...

Η θρησκεία δεν είναι να εθελοτυφλείς και να τα δέχεσαι όλα αδιαμαρτύρητα. Η θρησκεία είναι θέμα πίστης. Αν δεν πιστεύεις εσύ, κανένας παπάς και κανένας άγιος δεν πρόκειται να σε κάνει να πιστέψεις. Πρέπει να το θέλεις εσύ. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε την δυνατότητα να πιστεύουμε ή να μην πιστεύουμε. Εμείς είμαστε ελεύθεροι να το επιλέξουμε αυτό.

Δεν πιστεύω στην μετενσάρκωση, ωστόσο πιστεύω στην ύπαρξη της ψυχής. Δεν έχει σημασία αν το άτομο που την φέρει ασπάζεται μια συγκεκριμένη θρησκεία ή όχι, η ψυχή είναι άυλη ουσία η οποία συνδέεται άρρηκτα με το σώμα (δεν μπορείς να έχεις το ένα ξεχωριστά από το άλλο) Εσύ πιστεύεις ότι η ψυχή μετά τον θάνατο παύει να υφίσταται. Δεν θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλά δεν θέλω θα επεκταθώ περαιτέρω.

Σαφώς και η πίστη είναι προσωπικό θέμα του καθενός και δεν κρίνουμε ή κατακρίνουμε κάποιον με βάση το τι πιστεύει. Αυτό που πιστεύεις είναι απολύτως σεβαστό, ακόμα και αν δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτό.

Μα εγώ δεν πιστεύω τίποτα... Αν θέλω να είμαι απόλυτα ακριβείς, ελπίζω να είναι όπως προείπα τα πράγματα, αλλά δεν το πιστευω.

Η θρησκεία και η πίστη συχνά είναι έννοιες που οι άνθρωποι μπερδεύουν. Ίσως γιατί ο θρησκευόμενος διαλλαλει οτι πιστεύει.
Δεν είναι έτσι όμως. Η θρησκεία θέτει κανόνες και περιορισμούς, σαφή δικαιώματα και υποχρεώσεις. Η πιστη πάλι δεν προυποθέτει τίποτα πέρα από την πρσωπική επιλογή του καθενός να πιστέψει.

Η θρησκεία μιας και είναι κάτι οριοθετημενο προφανώς και απαιτεί από τον καθένα να εθελοτυφλεί και να τα δέχεται όλα αδιαμαρτύρητα. Η πίστη είναι αυτή που σε ελευθερώνει, γιατί είναι καθαρά προσωπικό θέμα. Η θρησκεία ενώνει τις μάζες, ενώ η πίστης τις διαιρεί. (μάζες=όχλος).

Αν η ψυχή συνδέεται άρρηκτα με το σώμα μας, τότε όταν το σώμα καταστρέφεται χάνεται και η ψυχή;
Ή στην μετενσάρκωση αποκτούμε το ίδιο σώμα ξανά και ξανά;

Και να μην το είπες ανοιχτά, το εννόησες (το συμπέρανα βάση των λεγομένων σου )

Έχω πολλούς ανθρώπους στην οικογένειά μου που είναι φανατικά θρησκευόμενοι, όμως αυτό που κάνουν είναι λάθος. Με αυτό τον τρόπο, απομακρύνουν τους άλλους από την πίστη αντί να τους προσεγγίσουν προς αυτήν. Η κάθε θρησκεία έχει τους δικούς τις κανόνες και περιορισμούς και πολλές φορές είναι συνυφασμένη με τα έθιμα του κάθε λαού, πολλοί εκ των οποίων είναι αναχρονιστικοί και δεν έχουν θέση στην κοινωνία μας σήμερα.

Αν θα με έβαζες, πάντως, να επιλέξω ανάμεσα στην πίστη και την θρησκεία, σαφώς θα διάλεγα την πίστη.

(Σαφώς και απαιτούν ενότητα οι θρησκείες για να υπάρξουν, αλλά μήπως ορισμένες εξαλείφθηκαν επειδή αυτά που πρέσβευαν παραήταν...παραμύθια; :P)

Δεν νομίζω ότι χάνεται η ψυχή, άσχετα αν το σώμα καταστρέφεται ή όχι.

Δεν νομίζω ούτε στην μετενσάρκωση ούτε στην μετεμψύχωση. Μια ζωή έχουμε και είναι αυτή εδώ που ζούμε. Όλα εδώ πληρώνονται! :P

Σπόιλερ:

Μα όλα παραμύθια είναι. Αλλα το σκεφτεσαι λαθος. Παλιοτερα, εβλεπαν τον κεραυνο και ελεγαν: ο Δίας καθαρίζει τη μύτη του!
Ναι οκ, σημερα μπορουμε να εξηγησουμε τον κεραυνο. Αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν θα μπορουσε να υπαρχει ο Διας και ο τρόπος για να χρησιμοποιεί τον κεραυνο να ειναι η φόρτιση της ατμόσφαιρας.

Ναι, γιατί τότε οι άνθρωποι δεν διέθεταν την γνώση (που εμείς σήμερα θεωρούμε δεδομένη) και για κάθε εξήγηση κατέφευγαν στην μυθοπλασία. Ναι, σήμερα ξέρουμε ότι ο κεραυνός οφείλεται στην φόρτιση της ατμόσφαιρας γιατί διαθέτουμε την γνώση και υπάρχει λογική εξήγηση. Τότε, η λογική εξήγηση για τα αφελή πρόβατα της εποχής ήταν ''η οργή του Δία...''

Ωστοσο αν ο Διας ειναι υπαρκτος θεός δεν θα δωσει λογαριασμό ούτε σε εμένα ούτε σε εσένα για τον τρόπο που θα εππιλέξει να δείξει τν οργή του στους θνητούς, πόσο μάλλον το αν θα γίνει επειδή θα φορτιστεί η ατμόσφαιρα ή επειδή εσπασε ένας γλόμπος στον όλυμπο.