Αγαπημένα αποσπάσματα

Κάποιο μικρό απόσπασμα βιβλίου που σας εντυπωσίασε και σας έχει μείνει?

απο το twilight οταν ο edward ειπε στην bellα : and so the lion fell inlove with the lamp.
και η bella ειπε : what a stupid lamp
και ο edward απαντησε : what a sick and mazochistic lion

τελειοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

Φυσικά από το Vampire Diaries το παρα κατω απόσπασμα με το οποίο γέλαγα 3 μέρες!

Damon: Katherine?
Katherine: Yes?
Damon: Katherine...
Katherine: Yes, Damon?
Damon: Go to hell.

Επίσης το εξής από Gabriel Garcia Marques (πρέπει να είναι τα πιο όμορφα λόγια που έχουν γραφτεί...!) :

(το έβαλα σε μορφή βίντεο γιατί αλλιώς θα έβγαινε τεράστιο..! όλο είναι υπέροχο,αλλα ειδικά προς το τέλος είναι απίστευτο..!)

Vampire Queen έγραψε:: απο το twilight οταν ο edward ειπε στην bellα : and so the lion fell inlove with the lamp.
και η bella ειπε : what a stupid lamp
και ο edward απαντησε : what a sick and mazochistic lion

τελειοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

συμφωνω σε αυτο.

επισης απο το Vampire academy 3 λεει η ροουζ
¨Εχω ενα πονοκεφαλο γ@μησε τα και αυτος δεν λεει να το βουλωσει¨ (αναφερεται στον αντριαν)

επισης απο τον αρκτικο κυκλο:
λεει η πρωταγωνιστρια του βιβλιου
¨δεν πιστευεις πως τα ψαρια ειναι ερωτικα ετσι? "

Ελένη αυτό είναι από το τρίτο όχι από τα παγωμένα χείλη.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα το έδιξα σ'ένα παιδί από το Μαρόκο στο σχολείο και γέλαγα όλη την ημέρα με τη φάτσα του.

Λοιπόν: η πρώτη πρότυαση από το σώμα

"Τό όνομα του Θεραυτή ήταν Διασχίζει Βαθιά Νερά"

Μου αρέσει αυτό το τόπικ... Αγαπημένα αποσπάσματα 611715

Σπόιλερ:

Ένα παιδί μετράει τ'άστρα, από τον Μενέλαο Λουντέμη.

Άμα πεινάς το ξέρεις. Φωνάζουνε τα σπλάχνα σου. Άμα κρυώνεις, το ίδιο. Άμα αγαπάς, πώς να το καταλάβεις; Γιατί: τι είναι η αγάπη; Κάποιος πήγε να πει κάτι και δεν είπε τίποτα. Είπε πως είναι κάτι σαν φωτιά. Μα είναι; Άλλος είπε πάλι, πως είναι δροσούλα, άλλος σαν δοξαριά. Τι είναι τέλος πάντων... Κι αν, πάλι, αγάπη είναι κάτι που το λένε <<αγάπη>>, είναι αυτό η αγάπη;
Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;
Ένα πουλάκι κελαηδά ολομόναχο σ' ένα έρημο δάσος... Αν δεν τ' ακούσει κανείς.. είναι κελάηδηγμα; Κι είναι μπορετό να κελαηδήσει γλυκά ένα ολομόναχο πουλάκι, αν δεν υπάρχει πίσω από κάποιο φύλλο το αυτάκι ενός άλλου πουλιού;
Πήγαν κι οι σοφοί να πούνε κάτι πάνω σ' αυτό και τα κάνανε θάλασσα. Αυτοί, γι' αγάπη!... Τα μωρά ξέρουν περσσότερα.
Ένα λουλούδι είπε: <<Αγάπη; Είμαι εγώ>>. Τρελαίνεσαι με τέτοια καμώματα. Ένας <<Πέρσης>> θα πει αυτό είναι <<τρίχα>>. Ένας βαρκάρης θ' αφήσει τα κουπιά και θα σκουπίσει το κούτελο του. Δε θα ξέρει να πει τίποτα. Μπορεί αυτό να είναι αγάπη. Μα είναι; Ποιος να του το πει;
Όσο έχεις κάτι μέσα σου και δε χρειάζεται να το πεις, το έχεις και ησυχάζεις.
Σε καίει... Σε λιώνει... Εσύ το βλέπεις. Κι αντί να βάλεις τα κλάμματα, το ρίχνεις στο τραγούδι. Είσαι μεθυσμένος και δεν έχεις πιει ούτε στάλα!
Αυτό το <<πράμα>> πρέπει να σκάβεις μέσα σου μια λακούβα να το θάβεις, κι ό, τι βρέξει. Μην το λες πουθενά. Άστο να σε κάψει. Θα ξέρεις ότι χάνεσαι λίγο λίγο από μια αρρώστια που δεν ξέρεις τ' όνομά της. Θα ξέρεις όμως ότι είναι μια αρρώστια, που σε κάνει όμορφο. Ομορφαίνεις και πεθαίνεις... Κι όταν θα νομίσεις ότι πέθανες... θα 'χει τελειώσει η αρρώστια. Θα είσαι ζωντανός, μα θα είσαι και άσκημος. Θα 'χεις φρικτά ασκημίσει. Αληθεια... αυτό είναι η αγάπη; Όποιος αγαπά δεν μπορεί να το πει. Κι όποιος δεν αγαπά, δεν το ξέρει.

“Just now I had a dream. I’ll see you again. I know it. Beneath the falls.”

Spring Snow, by Yukio Mishima

Οι άνθρωποι πλάστηκαν
για να βασανίζονται. Κοιτάζουν πως ο ένας θα ξεγελάσει τον άλλον κι όλο
περνάει ο καιρός. Μα όταν τα πράγματα σφίξουν κι αντικρύσουν την
αλήθεια,τότε είναι που τα χάνουν και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Τότε οι
άνθρωποι προσπαθούν να αποφύγουν ότι τους ενοχλεί. Θέλουν να απαλλαγούν
από το ενοχλητικό βάρος. Όπως κάθε άνθρωπος σβήνει το φως της λάμπας
όταν δεν έχει να δει τίποτα άλλο.

Ανεμοδαρμένα Υψη