Τρομακτικές Ιστορίες

Ohhh shit πολύ λυπητερό

Αλλά έχω μια ερώτηση στην αρχή που ξεκινάς είναι και αυτό όνειρο έτσι ;; Γιατί μπερδεύτηκα κάπως!:/

Περαστικά στην Θεία σου και Ελπίζω θερμά να γίνει καλά

Το όνειρο σου πάντως με ανατρίχιασε:/

Σ΄ευχαριστώ κουκλίτσα μου, και ναι όλο όπως αρχίζει είναι το όνειρο.

Παράθεση :

''αύριο που θα ξυπνήσεις θα ακούσεις για μένα απο κάποιο πολύ κοντινό σου πρόσωπο άσχημα νέα, θα είμαι εγώ που θα τρώω το κορμί της''.

Ρε Σπυριδούλα , ρε κούκλα μου, με ξέρεις , εγώ μαζί σου και δίπλα σου ... Αλλά αυτή τη φορά , στο λόγο μου , θέλω να σε βρίσω!! Με ανατρίχιασες όσο δε πάει , και το διάβαζα και με παρέα και πάλι σηκώθηκαν οι τρίχες μου! Κρίμα μεν (για τη θεία), και περαστικά , αλλά μα την αλήθεια θα δυσκολευτώ να κοιμηθώ... Χαρά στο κουράγιο και τη δύναμή σου που αντέχεις και συνεχίζεις μ όλα αυτα που βλέπεις και ζεις..Και θα το ξαναπώ , από μια άποψη σε ζηλεύω. Να σαι καλά και πάντα δυνατή. Μην σε πάρει ποτέ από κάτω..

Πολλυ περιεργο ονειρο... αλλα σε κανει και να ανατριχιαζεις το τι συμβαινει στην καθημερινοτητα μας. Το θεμα ειναι πω μπορουμε να προστατευτουμε απο τετοια θεματα ??
Η απλα δεν χρειαζεται..? και αμα δεν χρειαζεται.. γιατι??

Γιωργάκο μου πραγματικά με έκανες και γέλασα ετσι όπως το έγραψες, να΄σαι καλά.
Σ'ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια όμως σ'ευχαριστώ πολύ.
Το ξέρεις οτι δεν το βάζω κάτω θα έιμαι δίπλα στη θεία μου όσο μπορώ.

Πολλά φιλιά αγάπες

περαστικα στη θεια σου Σπυριδουλα!!!!
να εισαι γερη και δυνατη να της σταθεις!!!!
το ονειρο τι να πω Ο εφιαλτης!!!!!!!
πολυ ανατριχιαστικο!!!!!!!!!!

Ανατριχιαστικο ονειρο.Και εγω στη θεση σου θα χρειαζομουν να ηρεμισω πολυ για να ξανακοιμηθω αν εβλεπα και εγω το ιδιο ονειρο.Να που μερικες φορες οσο τρελο και αν φαινεται τα ονειρα ειναι μικρα σημαδια.Ξερω γιατι εχω βιωσει κατι χειροτερο και ξερω.Κουραγιο στην θεια σου ευχομαι να πανε ολα καλα και το κυριοτερο να μην το αφησεις να σε παρει απο κατω και να μην απογοητευεσαι ποτε!

Σας ευχαριστώ όλους αγάπες μου για την υποστήριξη και τα γλυκά σας λόγια.

Η θεία μου είχε καρκίνο στο στήθος και της έκανε μετάσταση, τα αποτελέσματα τα περιμέναμε να βγούνε καιρό τώρα και η διάγνωση ήταν αυτή, είμαι πολύ στεναχωρεμένη αλλά περισσότερο απο ψυχολογική υποστήριξη δεν μπορώ κάτι άλλο, για αυτό θα φύγω απο το νησί για το Πάσχα πολύ νωρίτερα απο ότι το είχα υπολογίσει για αυτό το λόγο.
Θα είμαι δίπλα της όσο μπορώ μιας και μένουμε και στην ίδια γειτονιά και σκέφτομαι να της κάνω έκπληξη πηγαίνοντάς την στον Παρνασσό για λίγες μέρες με έξοδα δικά μου μιας και ήθελε χρόνια να πάει εκεί και να κάνει και σκί.

Μετά δυστυχώς θα γυρίσω στο νησί και η σεζόν δεν θα με αφήσει για 6 ολόκληρους μήνες να ξαναφύγω, μέσα σε αυτούς τους μήνες πραγματικά δεν ξέρω τι θα συμβεί και για αυτό το λόγο θέλω να έχω μια ανάμνηση μαζί της μόνο οι δυό μας για λίγες μέρες.

Οσο για την ψυχική δύναμη την αντλώ βλέποντας τους αγαπημένους μου ευτυχισμένους και για αυτό προσπαθώ περισσότερο, κάποιες φορές πιέζομαι να το καταφέρω αλλά στο τέλος η αγάπη που πέρνω με κάνει να νοιώθω παραπάνω απο υπέροχα.

Το ξέρω οτι είμαι off topic απλά ήθελα να σας γράψω παρόλες τις αναποδιές της δικής μου τουλάχιστον ζωής, τις απώλειες των φίλων μου, συγγενών μου και τα απίστευτα όνειρά μου πάντα μα πάντα ξυπνάω το πρωί και δεν χολοσκάω για κανένα λόγο οτι είναι να σου φέρει η ζωή θα σου το φέρει, αυτό που πρέπει να κάνεις εσύ είναι να την διασκεδάζεις, να αγαπάς και να στεναχωριέσαι σαν να είναι η τελευταία σου μέρα πάνω σε αυτή τη γή.

Τουλάχιστον εγώ αυτό κάνω.

Πολλά φιλιά σε όλους

σε όλα... Consider me ''fan club'' σου!!!

Ελπίζω μόνο Γιωργάκο μου να το κάνεις κι εσύ κι αν δεν μπορείς γιατί η καθημερινότητα σε παίρνει πάντα απο κάτω, κάνε το εξής' αν βαριέσαι ή αν δεν περνάς καλά μια μέρα αφυπνήσου μόνος σου κάνε μια όμορφη σκέψη και θα δείς οτι θα χαμογελάς σαν τον χαζούλη χωρίς να έχεις κάνει πολλά πράγματα, εγώ έχω παρεξηγηθεί απο ανθρώπους που δεν με ξέρουν γιατί χαμογελάω συνέχεια, ειδικά αν έχω μια πολλύ δύσκολη μέρα φέρνω στο μυαλό μου μια αστεία ανάμνηση με φίλους ή κάποιον δικό μου άνθρωπο που ξέρω οτι θα με κάνει να νοιώσω καλά κι αυτό ήτανε, συνεχίζω ακάθεκτη για αυτό το λόγο παλεύω και τόσες ώρες δουλειάς χωρίς να κουράζομαι ψυχικά μόνο σωματικά.

Ευελπιστώ να το κάνουν όλα τα αγαπημένα μου ζουζουνάκια και να μην το βάζουν κάτω, επίσης ήθελα να σας πώ οτι αν χρειαστείτε το οτιδήποτε απο μένα να ξερετε οτι θα το έχετε όπως για παράδειγμα μια συμβουλή, ένα παράπονο που θέλετε να το βγάλετε απο μέσα σας, κάτι άσχημο που σας έτυχε, μπορείτε να μου στείλετε ένα μυνηματάκι κι εγώ θα απαντήσω στο πρόβληματάκι σας με μια καλή συμβουλή ή αν είναι κάτι άσχημο θα σας στηρίξω ψυχολογικά.

Πολλά φιλάκια

Μην ανησυχείς για μένα , εγώ έχω δικό μου τρόπο σκέψης , βλέπω τον κόσμο με άλλο τρόπο , που λίγοι το καταλαβαίνουν , με αποτέλεσμα πολλές φορές να χαρακτηρίζομαι ως ''κυνικός'' , ''τρελός'' η ακόμα ακόμα ''αναίσθητος''. (συγκεκριμένα συνήθως ακούγεται η φράση : -Μα καλά τόσο αναίσθητος είσαι πια?? ) Γενικότερα πάντως πολύ δύσκολα θα με πάρει κάτι από κάτω (μέχρι τώρα δε μ ' έχει πάρει και δεν έχω περάσει και λίγα). Όπως και να χει πάντως ευχαριστώ για το ενδιαφέρον..

Επίσης , προς όλους σας κ από μένα , όπως λέει κ η ''Σπυρό'' , αν χρειαστείτε κάτι , ή θέλετε να πείτε κάτι που σε άλλους δε μπορείτε , να βγάλετε κάτι από μέσα σας για να νιώσετε καλύτερα , ή γενικότερα κάποια βοήθεια και συμβουλή , μην διστάσετε να μιλήσετε. Όσο περνάει απ το χέρι μου , θα προσπαθήσω να σας βοηθήσω. Εξάλλου γι αυτό είναι οι φίλοι , και εδώ ειμαστε μια παρέα που όσο πάει μεγαλώνει.

με τους προλαλησαντες!!!!!
ετσι παιδια γιατι δυστηχως το μελλον προβλεπεται δυσοιωνο(γενικα της χωρας μας)
και πρεπει να επανεκτιμησουμε καποια πραγματα και αξιες στη ζωη μας.
τελοσπαντων ολα εχουν μια λυση αυτο ειναι το μονο σιγουρο
και ειναι καλο να ξερει κανεις οτι εχει καποιον να τον ακουσει σε μια δυσκολη στιγμη.
Σπυριδουλα λυπαμαι για την θεια σου και νομιζω η ιδεα σου για ταξιδακι μαζι της ειναι
πολυ καλη!!!
και εγω στο fan club!!!!

με όλα όσα λέτε!!!

Λοιπόν ε, τελείως άσχετο με το κλίμα και το όλο σκηνικό με τα όνειρα κτλ που γράφουμε τώρα τελευταία , αλλά πολύ σχετικό με τις τρομακτικές μας ιστορίες. Λοιπόν , είμαι στο χωριό μου και κάθομαι με το ξαδερφάκι μου (πάει 2α Γυμνασίου) και μου δείχνει το καινούργιο του κινητό. Και χαζευοντας το μενού του , βρίσκω ένα εικονίδιο με την γνωστή μάσκα από τις ταινίες SCREAM και από κάτω τον τίτλο ''ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ''. Του λέω τί είναι αυτό , και μου λεει είναι μια εφαρμογή που κατέβασε για το κινητό , και έχει μέσα πολλές ''τρομακτικές ιστορίες'' που είναι φτιαγμένες σε τέτοια μορφή σαν online-βιβλιαράκια για να διαβάζονται στο κινητό. Και χαζεύοντας σ αυτές βρήκα μέσα 4 από τις 6-7 που έχω ανεβάσει εδώ που έχω γράψει μόνος μου όμως! Και έμεινα λίγο μ@λάκ@ς!! Και φυσικά είχε πάααρα πολλές από αυτές που έχουμε γράψει εδώ κατα καιρούς διάφοροι! Λέω αναγνωρίστηκε η αξία μου θέλω πνευματικά δικαιώματα!

τι λες τωρα;;;;
τελειοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!


αντε και μια πολυ μικρη ιστοριουλα...

Πέρσι στον Καναδά στην γιορτή του Halloween, 3 κορίτσια (16-17 χρονών) είχαν πάει σε ενα bar. Ένας τύπος έκανε καμάκι στην μια (Jenny) αλλά αυτές τον έγραφαν. Αργότερα πήγε η κάθε μια σπίτι της. Μια από τις φίλες της Jenny όταν απάντησε σε μια κλήση της Jenny δεν έδωσε σημασία όταν την άκουσε να κλαίει και να παρακαλάει, νομίζοντας οτι έκανε πλάκα,και της το έκλεισε. Την άλλη μέρα η Jenny βρέθηκε νεκρή, είχε κρεμαστεί, ο τύπος είχε πιει και την σκότωσε… Από τότε η φίλη της Jenny κάθε Halloween δέχεται μια κλήση και ακούει την Jenny να κλαίει και να την παρακαλάει για βοήθεια….

well...λιγες μερες δεν μπηκα και φαινεται πως εχασα πολλα! ατιμα διαγωνισματα και υποχρεωσεις!

λοιπον σπυριδουλα οπως ειπαν και οι περισσοτεροι πραγματικα κριμα! και για μια ακομα φορα το ονειρο σου βγηκε! οπως και να εχει, οπως ειπες χαμογελα! (και εγω αυτο κανω και με εχουν παρεξηγησει και εμενα)

λοιπον γιωργο φαινεται οτι βρηκαν το καταλληλοτερο σαιτ για τρομαχτικες ιστοριες και αναγνωριστηκε και η αξια σου! αντε και εις ανωτερα!

με όσα λέτε!!

Σοφία νομίζω ο,τι αυτήν την ιστορία την έχω δει σε ταινία!

Πραγματικά Γιώργο, όπως τα λέει η Κατερίνα! Αναγνωρίστηκε η αξία σου!

Αχα! λοιπόν να ζητήσεις πνευματικά δικαιώματα Γιώργο μου τι είναι αυτά να βγάλεις φράγκα
Σοφάκι μου κι εγώ νομίζω οτι το έχω δεί σε ταινία ή κάτι τέτοιο, πολύ καλό όμως.

Το σκέφτηκα αλλά θα το αφήσω για όταν γράψω το βιβλίο μου Εξάλλου στο τέλος , ανέφεραν πως τις είχαν πάρει από το night castle , οπότε ...

ΑΑΑΑΑ! Εντάξει τότε.

αληθεις το ελεγε οτι τις πηραν απο εδω;

Nαι , είχε στο τέλος και έλεγε από που τις βρήκαν

Για σας παιδιά.Βlack Window ,καταρχάς περαστικά για την θεία σου.Και η γιαγιά μου έχει καρκίνο στο στομάχι αλλά τώρα είναι καλά.Έχει περίπου δυο χρόνια από την ημέρα που το μάθαμε.Πιστεύω πως επειδή κάθε μέρα προσεύχομαι για αυτήν και για όλους φυσηκά,είναι ακόμα στην Γη ολοζώντανη! Εξάλου για να δοκιμαστούμε ήρθαμε στην γη.Αν προσεύχεσε και εσύ με πίστη και ελπίδα,ο Θεός θα σε ακούσει.
Αααααααααααααα,χάρηκα που σε γνώρισα.

Μία γιορτή, μία χαρούμενη συνάθροιση. Κρασί, γέλιο και χορός και ένας δυνατός πόνος να σκίζει το στέρνο μου μαζί με το ουρλιαχτό της μάνας και το στήριγμα του πατέρα.
"Η καρδιά της δεν άντεξε." Μα πως δεν άντεξε; Δεκάξι χρονών είμαι! Πώς να μην αντέξει; Αφού ακόμα εδώ είμαι! Ακίνητη και παγωμένη, αλλά ακόμα σας ακούω και σας νιώθω! Σας νιώθω να δουλεύετε πάνω μου, να σκίζετε τα χέρια μου με τις σύριγγες σας, τον ηλεκτρισμό να ψήνει λίγο λίγο την καρδιά μου... Κι όμως, είμαι ακόμα εδώ... Μην με βουτάτε στα νερά του Θανάτου!
Ένας καθρέφτης κι εγώ γυμνή. Τι όμορφη που είμαι... Και η ομορφιά καταρρέει. Τα μεταξένια μαλλιά αφήνουν την βάση τους και πέφτουν. Το σώμα μαυρίζει και μένει ένα κουφάρι δίχως ζωή. Τα μάτια μου ξεκολλάνε από τις κόγχες τους. Προσπαθώ να τα πιάσω αλλά τα χέρια μου δεν λειτουργούν. Και σιγά σιγά το σώμα μου σαπίζει και λιώνει, μέχρι που μένει ένας σκελετός που γίνεται σκόνη... Προσπαθώ να ουρλιάξω. Να εναντιωθώ στο σώμα μου. Για μια στιγμή η εικόνα φτιάχνει, αλλά ξαναγίνομαι σκόνη... Δεν έχω φωνή για να φωνάξω πια. Κανείς δεν θα με βοηθήσει...
Και τα μάτια μου ανοίγουν. Αέρας πλημμυρίζει τα κούφια πνευμόνια μου. Σηκώνομαι και το κεφάλι μου χτυπά σ' ένα εμπόδιο, όμως δεν πονάει. Το κουτί του Θανάτου μου ανοίγει. Άθλια, σκελετωμένα και σαπισμένα χέρια μ' αρπάζουν από τα όμορφα ρούχα μου και με βγάζουν έξω. Στέκονται μπροστά μου. Αηδιαστικά και σκουλικιασμένα σώματα, μελλοντική μορφή. Δεν υπάρχει διαφυγή, δεν υπάρχει ασφάλεια, δεν υπάρχει προστασία... Και οι φωνές τους αντηχούν μέσα στο κεφάλι μου.

"ΑΝΗΚΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΩΡΑ!!!"

Γαμώ τα φρικιαστικά όνειρα είχα πάλι εε;