Χαχα τι καλή αδερφή!
σε ευχαριστώ χριστουγεννιάτικο δώρο ε;
Λοιπόν μια άλλη φορά που μιλούσα με εκείνον πάλι!
είχε γράψει ως κατάσταση αυτό:
"είμαι έτοιμος να λιποθυμήσω. μιλήστε τσατ για να σώσετε μια αθώα ψυχή"
Η συζήτηση που ακολούθησε:
Εγώ: βαριέμαι ειλικρινά!
Αυτός: εγώ είμαι σε μια σύζευξη βαρεμάρας, νεύρων, τρέλας, μλκίας κλπ. πάω για λιποθυμία
Ένας άλλος (Χρήστος): Όλοι βαριέστε σήμερα τι έχετε πάθει;
Αυτός: ποιος μιλάει
Εγώ: ε όχι και λιποθυμία πήγαινε αυτοκτόνα!
Αυτός: ρε το ξέρα ότι μ αγαπάς τόσο πολύ. δεν το περίμενα
Ο άλλος: όχι ρε μην του βάζετε ιδέες...
Μετά από πολύ μπλα μπλα...
Αυτός: Μαρία θα πέσω σε κατάθλιψη και θα φταις για το χαμό μου
Ο άλλος: θα σε κλάψουμε ομαδικώς μέχρι τότε!
Εγώ: συγνώμη και στους δυο σας δεν το θελα...
καλά να πάθετε!
τςςς!
σιγά μν μ κάνετε και κηδεία!
Αυτός: να με θάψετε με τις κάλτσες
Ο άλλος: σταματήστε τις βλακείες βραδιάτικα
Εγώ: θα βρωμάει ποδαρίλα ο τάφος μετά!
Αυτός: δεν βρωμάνε οι κάλτσες μου
Και εγώ: για καλό και για για κακό θα τις πλύνω..
Μετά ξανά από πολύ μπλα μπλα...
Ένας άκυρος: Καλή σου όρεξη!