"Το Ταξιδι"

"Το Ταξιδι"
Μερος Α'

Καλησπερα σας,ονομαζομαι Τζακ και καταγομαι απο την Γερμανια,γεννηθικα στης 14 Ιουλιου του 1998 και ειμαι 16 χρονον.Ζουσα μια κανονικη ζωη με την κοπελα μου την Τζεν οταν ενα γεγονος αλλαξε ολοκληρη την ζωη μου αλλα και τον γυρω μου.
Ηταν Παρασκευη ειχα βγει με την Τζεν βολτα στο δασος πισω απο το σπιτι μου,για να καταλαβετε καλυτερα το σπιτι μου ειναι ενα μεγαλο σπιτι με ξυλο στο εξωτερικο του και πετρα στο εσωτερικο,η μαντρα που ειναι απο πισω εχει μια μεγαλη τρυπα η οποια καταληγει στο μεγαλο δασος.Εκει εγω και η Τζεν ειχαμε ανακαλυψει ενα μερος που ειχε μονο κυπαρισια ενω ολο το υπολιπο δασος ηταν γεματο με πευκα.Στην μεση ειχε ενα ξυλινο κιοσκι σαν μια μικρη καλυβα σε αυτο το μερος ειχαμε φτιαξει το λεγομενο "σπιτακι μας".Ειχαμε βαλει μεσα εναν καναπε μια πολυθρονα ενα ωραιο ξυλινο τραπεζακι και μια βιβλιοθηκη αδια.Οταν μπηκαμε μεσα ως δια μαγειας η βιβλιοθηκη ηταν γεματη βιβλια,ειχαμε μεινει αναυδοι οταν πηγα να ρωτησω τι συνεβενε η Τζεν με διεκοψε με ενα χαρακτηριστικο "Σουτ!",εδω να αναφερω οτι η Τζεν μπορει να ακουει ηχους απο μακρια,μου ψιθυρισε "Ακου κατι να ερχεται",φοβηθικα της επιασα το χερι και την οδηγησα προς την πορτα για την εξοδο.Οταν προσπαθησα να γυρισω το πομολο ομως η πορτα δεν ανοιγε καν!Ενιωθα σαν καποιος να προσπαθουσε να την ανοιξει απ'εξω!Εβαλα ολη μου την δυναμη και την ανοιξα οταν βγηκαμε ειδαμε εναν ανθρωπο στο χωμα.Ειχε το ιδιο υψος με εμενα και φορουσε ενα μαυρο παλτο και ενα μενταγιον με ενα σταυρο κρεμοταν στον λαιμο του ειχαμε τα ιδια μαλλια και τα ιδια μαυρα ματια.Τον βοηθησα να σικοθει και του ειπα να περασει μεσα,φορουσε μποτες μιας και εκανε πολυ κρυο οποτε αναψα το τζακι.Εκατσε στην πολυθρονα και συστηθηκε ειπε "Καρολος το ονομα μου.Χαρικα πολυ για την γνωριμια Τζακ και Τζεν "
Ειχα μηνει με ανοιχτο το στομα.Ποιος ηταν αυτος ο ανθρωπος?Πως μας ηξερε?
Αφιερωμενο στην Τζενη (Baby Vampire) μου σε αγαπαω!! :*

Της αφιερωσες ιστορια! Τι γλυκο..

πως σου φανηκε η ιστορια?

Μου αρεσει πολυ!
Ποτε με το καλο η συνεχεια?

Σε λιγα λεπτα :Ρ αχαχαχαχαχ

Ωραια!

"Το Ταξιδι"
Μερος Β'

Η φωτια εκαιγε και το καμενο ξυλο μυριζε εντονα.Πιναμε λικερ μαζι με εναν αγνωστο που ηξερε ποιοι ειμασταν και τι σχεση ειχαμε.Ο Καρολος εβγαλε το παλτο του και ειχε στην ζωνη του παντελονιου του δυο μαχαιρια.Ενιωσα το χερι της Τζεν να σφιγγει το δικο μου σαν να φοβοταν για κατι,αυτος ο Καρολος ειχε πολυ δυνατη αυρα.
Δεν κρατηθικα και του ζητησα να μας πει τι ειναι ποιος ειναι και τι εκανε στην καλυβα μας.Εβγαλε απο την τσεπη του ενα πακετο τσιγαρα και εβαλε ενα τσιγαρο στο στομα του.Ειχε εναν ασημενιο αναπτηρα γκαζιου που ειχε εναν σταυρο επανω,η φλογα ηταν τοσο μεγαλη και ζωντανη που το τσιγαρο αναψε μονο με ενα αγκιγμα.Πηρε μια γερη ρουφιξια και την φυσιξε απο το στομα του.
Μας ειπε οτι ζει στο δασος παρα πολυ καιρο μιας και οι γονεις του πεθαναν οταν ηταν ακομα οχτω χρονον.Ετρωγε φρουτα του δασους απο αυτα που τρωνε οι κατσικες μετα απο πολυ περιπλανηση μεσα στο δασος γνωρισε εναν μαγο που τον ελεγαν Φρανκο.Του εμαθε ολα τα μυστικα ολα αυτα τα χροννια μεχρι που ο Φρανκο πεθανε,πειρε οσα ειχε και εκαψε το σπιτακι που εμεναν.Εβγαλε τα δυο μαχαιρια που ειχε στην ζωνη του και τα απλοσε στο τραπεζακι,ηταν δυο μεγαλα και κοφτερα μαχαιρια και οι λαβες ειχαν το κεφαλη αλογον.Μας ειπε πως εχει ενα μυνημα και πως ο πολεμος ξεκιναει!
Και μονο η λεξη "πολεμος" με εκανε να ανατριχιασω,ποιος πολεμος?τι δουλεια εχουμε εμεις?αναμεσα σε ποιους?γιατι?Τοσα ερωτηματα ομως τον αφησα να συνεχισει.Ο πολεμος αυτος ηταν αναμεσα σε μαγους αλλα παλι δεν μου κολαγε καλα,αφου ουτε εγω αλλα ουτε η Τζεν ειχαμε ποτε ασχοληθει με την μαγεια πως ηταν δυνατο να παρουμε μερος σε εναν πολεμο για μαγους??
Του ειπα να μας εξηγησει κιαλα.Εβγαλε απο το παλτο του εναν χαρτη που ειχε ενα σχεδιο του δασους μας εδειξε ενα σημειο και μας ειπε πως ηταν ακριβως κατω απο την καλυβα...την δικια μας καλυβα ειπε πως υπαρχει ενα περασμα που οδειγει σε αλλη διασταση του κοσμου μας εκει θα γινει ο πολεμος.Ρωτησα πως μπορουμε εμεις να παρουμε μερος και μ ειπε πως θα εκπαιδευτουμε καλα με σκοπο να παρουμε και εμεις μερος.Η Τζεν ειχε κατατρομαξει με ολα αυτα που ακουγε και μονο που καταλαβε ποσο σοβαρο ειναι ολο αυτο και πως μπορει να σκωτωθουμε εκει.Η σηζητηση ελειξε με το τελος του τσιγαρου.
Μας πηγε στην τρυπα και μας αφησε λεγοντας "Αυριο την ιδια ωρα στην καλυβα" του απαντησα με ενα ξερο "Ενταξει" και πηρα το χερι της Τζεν και φυγαμε.
Στο σπιτι εγινε μεγαλυ σηζητηση αναμεσα σε εμενα και στην Τζεν,εκεινη παντα ειχε ενα κακο λειτουργουσε με την λογικη.Ειπε "Πως θα εμπιστευτουμε εναν αγνωστο??"
Αυτος ομως δεν ηταν απλα αγνωστος ο τροπος που μιλαγε,το αρωμα του,οι τροποι του ηταν ιδιος με εμενα!

Αφιερωμενο στην Τζενη μου (Baby Vampire)
Σε αγαπαω πολυ <3

Πολυ μ' αρεσει!
Εχω περιεργια να δω τι θα γινει σε αυτον τον πολεμο

Άντε να δούμε...

Συνεχεια; 

Συγνωμη δεν ειμαι καλα μάλλον θα αργήσει..

Οκ... 

Οοοοοο πολυ γλυκο.... Συνεχεια ποτε εχει?

Η ιστορία δεν θα συνεχίσει...συγνωμη...

Γιατι? 

Ρωτά την baby...

       οοοοο ελα τωρα  

Θα δούμε...δε ξερω που θα ειμαι...

Θελουμε συνεχεια, θελουμε συνεχεια!

Ενταξει...θα έρθει σμρ το βραδυ...

Ωραια!! 

Οριστε και το Μερος Γ....

"Το Ταξιδι"
Μερος Γ"



Στο σπιτι εγινε μεγαλος τσακομος,η Τζεν επεμενε να μην πανε στην συναντηση με τον Καρολο.Μετα απο εναν καυγα η Τζεν αποχωρησε λεγοντας "Εισαι εγωιστης!!".Στο δρομο προς το σπιτι της συναντησε εναν γοητευτικο νεο με πανεμορφα μπλε ματια,μαυρα μαλλια γυρω στο 1,80,φορουσε μαυρο παντελονι μαυρο πουκαμισο και μαυρη καμπαρντινα.Της ειπε "Ακολουθησε με" εκεινη δεν μπορουσε να ελενξει το σωμα της και τον ακολουθουσε χωρις την θεληση της σαν να την ελενχε.Την πηγε στο κεντρο του δασους με εναν περιεργο τροπο.Της ειπε "Ονομαζομαι Τζαντ!" το ονομα αυτο ακουστηκε πολυ σαγινευτικο στην Τζεν.Αυτος ο μυστιριος τυπος που αποκαλουσε τον εαυτο του Τζαντ την επιασε απο την μεση και την φιλισε,η Τζεντ αρχισε να κλαιει αλλα δεν μπορουσε να κανει τιποτα!Της ειπε "Εισαι δικια μου ποια!".Ενιωθε υποταγμενη,βρομικη,γυμνη,ενιωθε..σαν να προδωσε την καρδια του Τζακ.
Ξημερωσε,η Τζεν δεν ειχε γυρισει σπιτι της,τα τηλεφωνα ειχαν παρει φωτια,η γειτονια ειχε γεμισει αστυνομικους και ο Τζακ ειχε τρελαθει.Τι να εκανε?Που να πηγε?Εκλαιγε και σκευτοταν πως εκεινος φταιει.Η πορτα χτυπησε,ηταν ο Καρολος ζητησε τον Τζακ και οι γονεις του τον οδηγησαν επανω.Χτυπησε η πορτα ο Τζακ απαντησε με ενα "Περαστε".Στην θεα του Καρολου ο Τζακ εχασε τα λογικα του,εσφηξε την γροθια του και φωναξε "Που την εχεις παει!?!?!",ο Καρολος τον χαστουκισε και του ειπε να ηρεμησει.Ο Καρολος προφανως δεν εφτεγε για ολο αυτο,κατεβηκε κατω και ζητησε αδια να παρει τον Τζακ,οι γονεις του σαν υπνοτισμενοι απαντησαν "Φυσικα".
Τον απραξε απο το μπρατσο και τον οδηγησε προς την πορτα.Πηγανε στο δασος μπηκαν στο σπιτακι και ο Καρολος τραβηξε το χαλακι απο το πατωμα και ο Τζακ αντικρισε μια πενταλφα ορθια,ο Καρολος εβαλε το χερι του στην μεση και τοτε ο Τζακ επεσε στο πατωμα.
Ξυπνησε σε ενα μεγαλητερο σπιτι απο κεραμιδια.Βγηκε εξω μαζι με τον Καρολο που φωρουσε μια περιεργη στολη με μια καπα που ειχε ενα περιεργο συμβολο απο πισω.Τον οδηγησε σε ενα μεγαλο σπιτι και του εδωσε μια στολη,ειχε ενα μαυρο λεπτο παντελονι και μαυρες μποτες,μαυρο πουκαμισο και μαυρη καπα με το ιδιο σημα οπως του Καρολου.
Του εδωσε ενα σπαθι με το ιδιο σημα στην λαβη και του ειπε "Αυτο ειναι το μονο πραγμα με το οποιο θα πολεμησεις".Θα πολεμησω???Ποιον??Γιατι??Που ειναι η Τζεν??

Αφιερωμενη σε καποια...

Πολυ ωραια η συνεχεια! 
Περιμενουμε και για το επομενο μερος!

"Το Ταξιδι"
Μερος Δ"


Ο Τζακ ηταν πολυ ανχομενος,φοβησμενος και ετρεμε.Δεν μπορουσε ακομα να φανταστει οτι εχασε την Τζεν μεσα απο τα χερια του και ολα αυτα για εναν καυγα.Τον πηγε σε ενα μαγαζι για να πιουνε κατι.Ο Καρολος αφου εκατσαν προσπαθησε οσο μπορουσε να του εξηγησει τι στο καλο ειχε συμβει και που ειναι η Τζεν.Του ξεκαθαρισε "Θα με αφησεις να μιλησω και δεν θα με διακοψεις!Ενταξει?!".Ο Τζακ απαντησε με ενα φοβησμενο "Ενταξει,σε ακουω".Ο Καρολος εκατσε αναπαυτικα στο καθισμα του μαγαζιου και αρχισε να εξηγει."Την Τζεν την κλεψανε,το ποιος δεν σε ενδιαφερει,αλλα το εκαναν για να σε προσεγκισουν σε εκεινη ωστε να την σωσεις.Ο πολεμος αυτος δεν ειναι απλος πολεμος,ειναι ενας πολεμος φαντασιας!".Τι στο? Πολεμος φαντασιας..?
Ο Καρολος συνεχισε καθως η φωτια στο τζακι εκαιγε και γεμιζε το μαγαζι με φως,εκεινος συνεχισε να εξηγει τι εννωουσε με τον ορο πολεμος "φαντασιας"."Αυτος ο πολεμος λοιπον εχει ως βαση την φαντασια.Βρισκομαστε σε εναν παραληλο κοσμο,δηλαδη αυτην την στιγμη στον πραγματικο κοσμο οπου γενηθικες δεν υπαρχεις!Μονο οταν επιστρεψεις εκει θα υπαρχεις εκει!Τωρα περι του πολεμου που σου ειπα πριν,ειναι λογικο λοιπον αφου ειμαστε ουσιαστικα σε ενα κοσμο που δεν υπαρχει να γινετε οτι φανταστεις!Αυτο ειναι!Φανταζεσαι οτι θες και αυτο γινετε.".Ο Τζακ ειχε μηνει κυριολεκτικα αφωνος!Και για να ειμαστε και ειλικρινεις μεταξυ μας ειναι οντως απιστευτο αυτο!Δηλαδη τι θα μπορουσε να φανταστει την ωρα που πολεμουσε?
Ολα ειχαν μηνει στασιμα,η φωτια,οι ανθρωποι ολοι,ηταν μερικα δευτερολεπτα απολυτης υσιχιας.Την υσιχια αυτη διεκοψε η πορτα που ανοιξε και μπηκε μεσα μια γυναικα με την ιδια στολη με αυτην του Καρολου,εκεινος κουνισε το χερι ωστε η ομορφη κοπελα να τους δει.Εκατσε μαζι μας και μας συστηθικε "Με λενε Δημητρα χαρικα!".Μεχρι και το ονομα της ακουγοταν μαγευτικο στα αυτια του Τζακ,ειχε μακρια μαυρα μαλλια και κοκκινο κραγιον,και λευκο δερμα..σαν το χιονι.Δεν ειχε ξαναδει τετοια ομορφια,η γλυκια φωνη της του εκοψε της σκεψεις "Τζακ εισαι εδω?" ο Τζακ απαντησε ενα "Ναι" και τοτε συνεχισε η σηζητηση περι του πολεμου.Η Δημητρα ηταν υπαρχηγος της στρατιας που θα πολεμουσε.Ο Καρολος ηταν ο Αρχηγος,αυτος ο ανθρωπος αρχηγος?Απο ποτε?Πως?Ηταν ο ποιο αγενης απο τους αγενης!
Φυγαμε και πηγαμε σε ενα μεγαλο σπιτι,ανεβηκαμε μερικα σκαλια και πηγαμε σε ενα δωματιο με ενα διπλο κρεβατι,ο Καρολος ειπε "Εδω θα κοιμασε,και μιας και δεν υπαρχει αλλο κρεβατι κενο θα κοιμασε εδω με την Δημητρα".Ο Τζακ απαντησε με μεγαλη ταχυτητα και ρωτησε ενα νευριασμενο "ΤΙ???" ο Καρολος αρχισε να γελαει και ειπε "Χαχαχαχα ηρεμησε βρε δεν θα σε φαει!", η Δημητρα χαμογελασε γλυκα και ειπε "Μην φοβασε Τζακ" και εκει εληξε το θεμα.
Η επομενη μερα ηταν η μερα της μαχης.Ολοι ετοιμαζονταν ψυχικα και σωματικα.
Το φεγγαρι εφεγκε πανω απο την πολη,τα τυμπανα του πολεμου αρχισαν να ηχουν....τα σπαθια αρχισαν να τροχιζονται.....ολοι ηταν ετοιμοι...

Αφιερωμενο στην Αιωνια


Οριστε τεκνα μμ

Παρα πολυ καλο    μπραβο σου