Αν με ρωτούσες πριν δέκα χρόνια θα ήμουν κάπως αρνητική στον θεσμό, επί της ουσίας το θεωρώ αστικό κατάλοιπο μιας και ο γάμος θεσπίστηκε με την λογική να ενώνουν οι φαμίλιες τις περιουσίες τους.
Πλέον θεωρώ τον γάμο απλώς μια όμορφη τελετή. Έχεις πάρει την απόφαση να ανοίξεις το δικό σου σπιτικό και να φτιάξεις μια νέα οικογένεια, είσαι χαρούμενος για αυτό, το κοινοποιείς, καλείς φίλους, κάνεις και το cosplay σου (aka ντύνεσαι νυφούλα) και το διασκεδάζεις.
Προσωπικά ποτέ δεν ήμουν από τα κοριτσάκια που ονειρευόντουσαν από μικρές τον τέλειο γάμο, δεν με ενδιέφερε. Πλέον τώρα που το ενδεχόμενο να ανοίξω δικό μου σπίτι είναι κοντά, σκεφτόμουν ακόμα και το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά επειδή οι γονείς μου (και οι γονείς του φίλου μου) θα θέλουν έναν γάμο, είτε πολιτικό είτε θρησκευτικό, έχει μπει κάπως στο μυαλό μου η ιδέα.
Οι γονείς μου πιστεύω θα προτιμούσαν σίγουρα πολιτικό γάμο, αλλά οι γονείς του φίλου μου επειδή είναι αρκετά θρησκευόμενοι λογικά θα θέλουν θρησκευτικό. Πάντως σε κάθε ενδεχόμενο δεν υπάρχει περίπτωση να δώσω έναν σκασμό λεφτά να πάρω official νυφικό. Έχω σκεφτεί να παραγγείλω από e-bay ένα άσπρο μακρύ βικτωριανό φόρεμα με κορσέδες δαντέλες και τα σχετικά και να σκάσω μύτη έτσι.