Ποίηση

Ένα τόπικ μόνο για την ποίηση!
Διαβάζετε ποιήματα; Αγαπημένα; Αγαπημένοι ποιητές, αγαπημένες συλλογές; Ελληνικά, ξένα; Αγαπημένο ρεύμα ποίησης;

Τόσο η νύχτα,τόσο η βοή στόν άνεμο
Τόσο η στάλα στόν αέρα,τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ'ουρανού με τ'άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή

Πού πιά δέν έχω τίποτε άλλο
Μές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου
Νά μυρίζω από σένα καί ν'αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ'αλλού φερμένο
Δέν τ'αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ'ακούς ;
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.



Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν,μ'ακούς ;
Δέν έχουν εξημερωθεί τά τέρατα μ'ακούς ;
Τό χαμένο μου τό αίμα καί τό μυτερό,μ'ακούς
Μαχαίρι
Σάν κριάρι πού τρέχει μές στούς ουρανούς
Καί τών άστρων τούς κλώνους τσακίζει,μ'ακούς
Είμ'εγώ,μ'ακούς ;
Σ'αγαπώ,μ'ακούς ;
Σέ κρατώ καί σέ πάω καί σού φορώ
Τό λευκό νυφικό τής Οφηλίας,μ'ακούς ;
Πού μ'αφήνεις,πού πάς καί ποιός,μ'ακούς

Σού κρατεί τό χέρι πάνω απ'τούς κατακλυσμούς ;


ενα αποσπασμα απο το ανεπαναληπτο ποιημα ''μονογραμμα΄΄του Ελυτη

(I do not now what is it about you that closes
and opens; only something in me understands
the voice of your eyes is deeper than all roses)
nobody,not even the rain, has such small hands

Ένα μικρό απόσπασμα από το 'somewehere i have never travelled' -e.e.cummings-

καρυωτακης<3
εχ ολες τ τς ποιητικες συλλογεσ!!!!

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ' στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων - Μα που γύριζες


Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα
βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ' όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Όπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.


Άκουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη


αποσπασμα απο το ποιημα του Ελυτη ''η Μαρινα των βραχων''!!!ενα απο τα καλυτερα ποιηματα κατα την γνωμη μου!

οντος ειναι πολυ ωραιο!

τελειοοο

κι ομως αυτο το site βγαζει και ποιητες/τριες

μονο??? και συγγραφεις και πολλα αλλα... γενικα αναδεικνυει ταλεντα

Πέρα από Καββαδία, που 'νταξει, ο άνθρωπος έχει γράψει ρεαλισμό με την ποίηση, ελάχιστα διαβάζω ποίηση πια. Λιγάκι Ελύτη, λιγάκι Σαίξπηρ... και William Butler Yeats... Ας πούμε:

Had I the heavens' embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams.

Aedh Wishes for the Cloths of Heaven, William Butler Yeats.

Και το κοράκι, ποτέ δεν κινείται, ακόμα είναι καθισμένο, ακόμα είναι καθισμένο

Στην χλωμή προτομή της Παλλάδας ακριβώς πάνω από την πόρτα της κάμαρης μου.

Και τα μάτια του έχουν μιαν ομοιότητα με έναν δαίμονα που ονειρεύεται.

Και η λάμπα από πάνω του ρίχνει την σκιά του στο πάτωμα.

Και η ψυχή μου έξω απ’την σκιά που κείτεται στο πάτωμα

Θα ανυψωθεί-Ποτέ πια!

edgar allan poe

πολυ ωραιο!

Λατρεύω την ποίηση... Ο λόγος της σε μαγεύει, σε παρασέρνει. Είναι εκπληκτικό.

Από Έλληνες ποιητές, οι αγαπημένοι μου είναι ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Καριωτάκης, ο Ρίτσος και πολλοί άλλοι.
Από ξένους: ο Σαίξπηρ, ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και ο Έντγκαρ Άλαν Πόε.

Ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα είναι το ''Θάνατοι'' του Καριωτάκη

(Είναι άνθρωποι που την κακήν ώρα
την έχουν μέσα τους)

Χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
κι απ' τη χαρά ζεστά των φιλημάτων,
χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων·

ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε
και διψασμένα εμείνατε ποτήρια,
ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε
κι εμείνατε κλεισμένα παραθύρια·

ω, που' χατε πολλά να ειπείτε, στόματα,
κι ο λόγος σας εδιάλεξε για τάφο,
ω, που' χατε πολλά να ειπείτε, στόματα,
και τον καημό δεν είπατε που γράφω·

μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου
τον πόνο κάποιας ώρας, κάποιου τόπου
μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου
τον Πόνο των Πραγμάτων και του Ανθρώπου.

ο καρυωτακης δεν γραφει γενικα χαρουμενα ποιηματα, σωστα? ειναι το κινημα της γενιας του τετοιο. και ηταν και οι συνθηκες της ζωης του, με την αρρωστια που δεν του αφηναν πολλα περιθωρια

Μια καθηγήτρια στο σχολείο μας είχε πει ότι όταν είναι κάποιος χαρούμενος, σημαίνει ότι νιώθει και πλήρης και για αυτό δεν μπορεί να γράψει (ή, ακόμα και αν γράφει, τα συγγράμματα/ποιήματά του δεν έχουν την ίδια δυναμική) Αντίθετα, όταν κάποιος νιώθει ότι κάτι του λείπει, ότι κάτι αναζητά, τότε τα έργα του έχουν νόημα και ουσία. Και νομίζω ότι είχε δίκιο...

Ναι, αυτό ισχύει. Το λέει και η μάνα μου που γράφει...
Εγώ να πω την αλήθεια δεν πολυασχολούμαι με την ποίηση. Προτιμώ χίλιες φορές τα πεζά γιατί εκεί δε χρειάζεται να καταλάβεις τι λέει ο ποιητής και να αναλύσεις γιατί στα λέει ξεκάθαρα. :Ρ
Όμως, μου αρέσουν πάρα πολύ ο Καββαδίας και ο Σαίξπηρ. Από άλλους δεν έχω διαβάσει τόσο για να ξέρω και ό,τι έχω κάνει από ποίηση (εκτός από τους δύο που ανέφερα) τα έχω κάνει στο σχολείο.

και εγω πιστευω οτι εχει δικιο. οταν δεν σου λειπει τιποτα, η ποιηση ισως βγει κενη.
και εγω δεν πολυασχολουμε αλλα μου αρεσει να αναλυω ποιηματα. σε κανει να σκεφτεσαι

Ναι, αυτό είναι σίγουρο. Κι εμένα μου αρέσει να προσπαθώ να βρω το νόημα πίσω από τις λέξεις άλλα επειδή είμαι κατα κύριο λόγο πρακτικός άνθρωπος προτιμώ τα πεζά γιατί εκεί μέσα συνήθως λέγεται ακριβώς αυτό που θέλει να πει ο άλλος και δε στο φέρνει μέσω Λαμίας ότι πχ είναι καταθλιπτικός ή ότι ανησυχεί για τη χώρα του.

ναι, αλλα αν ολα ειναι στο πιατο, τοτε πιο το ενδιαφερον? εκτος απο την ευχαριστηση που σου προκαλει οταν σου αρεσει αυτο που διαβαζεις

Αυτό ακριβώς: η ευχαρίστηση όταν το διαβάζεις! :Ρ

ναι. αλλα υπαρχει και η ευχαριστηση στο να μελετας ενα ποιημα (στην ταξη)

Σίγουρα υπάρχει και η λογοτεχνία είναι από τα αγαπημένα μου μαθήματα, απλά προσωπικά προτιμώ να διαβάσω κάτι που θα το καταλάβω αμέσως στον ελέυθερο χρόνο μου για να μπορώ να διαβάσω περισσότερα. :Ρ