ΕΝΑΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

πάρτε μια μικρή ιστορία από μένα μονό λίγα κεφάλαια θα έχει... μην ανησυχείτε! μικρό είναι το ξέρω αλλά δεν πειράζει! enjoy it!


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Όπως όλες οι ιστορίες μας, ξεκινάνε είτε απότομα, είτε με το “Μιαν φορά και έναν καιρό” ή αλλιώς ξεκινάνε με το που βρισκόμαστε, έτσι και αυτή η ιστορία κάπως έτσι θα ξεκινήσει. Αυτή η ιστορία δεν θα είναι μεγάλη. Απλά θα είναι εμπνευσμένη από ένα λυπητερό όνειρο που είχα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.



«Και τι τώρα θα φύγεις για πάντα;» ακούστηκε η φωνή της Μαρίας ή αλλιώς Μαίρη.
«Θα μου λείψετε» είπε η Μαρία, η αρχηγός τους, και τότε ένα δάκρυ χύθηκε στα μάγουλα της. Πριν φύγει για πάντα από αυτόν τον κόσμο τους αγκάλιασε ξανά όλους! «Θα σας θυμάμαι, δεν θα σας ξεχάσω ποτέ» τους υποσχέθηκε! Τους φίλησε όλους εκτός από τον Κάρολο. Αυτόν το άφησε τελευταίο! Πήγε κοντά του, και του ψέλλισε ένα «Σε αγαπάω, θα μου λείψεις! Ζήσε την ζωή σου όπως εσύ θα ήθελες, και εμένα ξέχνα με» το ήξερε, ότι δεν θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά ο Κάρολος, αλλά έπρεπε! Για το καλό του! Τον φίλησε για μια τελευταία φορά. Απομακρύνθηκε γρήγορα από μακριά του, για να μην κλάψει. Πήγε στην μέση και είπε σε όλους με ένα λυπητερό χαμόγελο «Αντίο». Και τότε ξαφνικά ένα φως λαμπερό εμφανίστηκε και την πήρε μαζί της.

γιατι επρεπε να πεθανει???

χαχα θα μάθετε σιγά έτσι και αλλιώς μικρή θα είναι...! θα κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και θα δεις...

ααα... ωραια!
μας ξεκινας απο το τελος και σιγα σιγα θα μαθουμε την αρχη!

Προβλέπω να ρίξουμε ΠΟΛΥ κλάμα με την καινούργια σου ιστορία... Μπράβο

λες, ε? και εγω συγκινουμαι πολυ ευκολα... ωχ!!!

θα ειναι πλ συγκινητικη εδω εκλαψα εγω που το ειδα σε ονειρο! :Ρ θα σας βαλω προβλεπω τα δυο κεφαλαια αυριο? καπου εκει! αλλα να ξερετε μικρουλα θα ειναι! :Ρ

Να τα ανεβάσεις. Θέλουμε να το μάθουμε όοολο το όνειρο με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες

Ανέβασέ τα!

Να τα 2 πολυ μικρα κεφαλαιακιαα που σας εχω! ελπιζω να σας αρεσει!




ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1Ο

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα κόσμο που λεγότανε Ελλάδα γεννήθηκε ένα κοριτσάκι. Όταν γεννήθηκε δεν είχε κλάψει και πολύ ήτανε ένα ήσυχο ‘Αγγελουδάκι’, όπως λέγανε οι πιο πολλοί μετά από την γέννηση της. Αυτό το μωρό προοριζότανε για καλό σκοπό, φαινότανε στα μάτια της.
Μέχρι την βάπτιση της, τα οποία την έκανε 3 μηνών, πέρασε πολλά. Καταρχάς δεν έκλαιγε καθόλου, και οι γονείς της ανησυχούσαν πολύ, για το τι έχει, αν ζει ή πέθανε. Ένα άλλο ήτανε ότι δεν έτρωγε και τόσο πολύ, ακόμα και με το ζόρι όταν έτρωγε, το ξερνούσε. Η γονείς της, ανησυχούσαν πάρα πολύ, γι’αυτό και την βαπτίσανε 3 μηνών. Πέρασε πάρα πολλά και στην βάπτιση της όπου, παραλίγο να πέφτανε στο γκρεμό. Το γιατί ήτανε πολύ απλό: γιατί δεν βλέπανε από την βροχή και την ομίχλη.
Όταν τελικά την βαπτίσανε και την ονομάσανε Μαρία. Ο ήλιος που ήτανε κρυμμένος, βγήκε έξω χαμογελαστός. Ο Παπάς βλέποντας αυτό, γέλασε δυνατά και βραχνά είπε:
«Χαχα! Η Μαρία Βροντερή».
Οι γονείς της, γέλασαν με την ψυχή τους μόλις το ακούσαν αυτό. Η Μαρία δεν ήτανε βροντερή αλλά ένα ήσυχο μωράκι. Και όλοι γι’αυτό γελάγανε! Μα που να ξέρανε ότι όσο μεγάλωνε γινότανε όλο και πιο… καλύτερα ας το κρατήσουμε για έκπληξη!
Η Μαρία μέχρι 17 μηνών ζούσε έναν κόσμο υπέροχο. Μέχρι που μια μέρα καταστράφηκε η ζωή της, διώχνοντας μακριά της τον πατέρας της. Όταν ήτανε αρκετά μεγάλη, περίπου στα 5 έμαθε σχετικά με αυτό. Αλλά ποτέ δεν τα παράτησε. Ώσπου μια μέρα.
«Μαμά δεν αντέχω, η ζωή μου καταστρέφεται σιγά-σιγά τι να κάνω;» ήτανε 8 χρόνων, πήγαινε ακόμα δημοτικό, και ήξερε την λέξη πονάω. Μπορεί να είχε πολύ γκαντέμικη ζωή, αλλά που να ήξερε τι ήτανε και τι φυλούσε μέσα στα 8 χρόνια που ζούσε. Η μητέρα της δεν άντεχε άλλο να πονάει η κόρη της, προσευχότανε κάθε μέρα γι’αυτήν, αλλά τίποτα δεν συνέβαινε. Της έμαθε να κάνει και σε αυτήν προσευχή. Η Μαρία την έκανε κάθε μέρα για μια καλύτερη ζωή! Αλλά όλα σε αυτήν γινόντουσαν τα αντίθετα. Όπως όταν έκανε πάντα κάτι καλό για τους τάχα φίλους που είχε, και αυτοί που μόνο της δίνανε ήτανε το ΜΕΓΑΛΟ τίποτα. Η μάνα της δεν μπορούσε να πει και κάτι άλλο γι’αυτό το θέμα. Έτσι όταν το έλεγε αυτό η Μαρία το μόνο που απάνταγε ήτανε αυτό:
«Όλα θα πάνε καλά, η ζωή σου θα καλυτερέψει» ούτε αυτή δεν ήξερε αν είναι αλήθεια. Ποτέ δεν ήξερε αν θα άντεχε η κόρη της. Αυτό που συνέβεναι σε αυτήν την οικογένεια ήτανε ένα λυπητερό μέρος.
Μα πέρασαν χρόνια για να καταλάβει την αξία που ζούσε.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2Ο

Μια νύχτα παγερή, στο σπίτι της Μαρίας, ήτανε αυτή και οι σκέψεις της, και ένα μικρό φωτάκι που αναβόσβηνε. Ήτανε 9 χρόνων τότε. Με δυσκολία κρατούσε τα μάτια της ανοιχτά. Απλά αυτά ήθελαν να ξεκουραστούν για λίγο, και αυτό έγινε. Έκλεισε τα μάτια της και κοιμήθηκε. Ταξίδευε στον κόσμο των ονείρων, μα εκείνη την στιγμή που θα έκοβε το λουλούδι και θα το έδινε σε ένα πιο μικρό παιδάκι που έκλεγε, ξαφνικά το μέρος έτρεμε. Η Μαρία τρόμαξε μα για κάποιο λόγο δεν μπορούσε να ανοίξει τα μάτια της, και τότε άξαφνου Τον είδε. Πρώτα ήρθε το φως, και μετά Αυτός. Της έπιασε το χέρι και έπειτα τις ψιθύρισε στο αυτί κάτι που δεν θα μπορούσε να αρνηθεί να το ξεχάσει. Το ένοιωθε από την αρχή. Ήξερε ότι κύλαγε στο αίμα της, αλλά δεν ήξερε ότι ήτανε ο πρώτος ζωντανός Άγγελος και όχι άγγελος που ζει μόνο στον ουρανό, και εμφανίζεται όποτε θέλει σε έναν άνθρωπο. Ήτανε ζωντανός. Πριν φύγει Αυτός, της έδωσε ένα χαρτάκι στο χέρι της σαν απόδειξη ότι όσα αυτά που έμαθε ήτανε αλήθεια. Και έπειτα εξαφανίστηκε από τα μάτια της, και εκείνη αμέσως μετά τα άνοιξε, με το ιδρωμένο της σώμα να ακουμπάει τις κουβέρτες και το στρώμα. Μόνο σε ένα σημείο δεν ήτανε ιδρωμένο στο χέρι της, στο οποίο κατάλαβε ότι κράταγε κάτι. Το έφερε κοντά της, πρόσεξε ότι ήτανε το χαρτάκι από το όνειρο που είχε δει. Άρα δεν ήτανε ένα απλό όνειρο, ήτανε ένα όνειρο προφητικό και όλα αυτά τα έλεγε το χαρτάκι που το διάβασε με γουρλωμένα μάτια. Το χαρτάκι έλεγε τα εξής:
“Γεννήθηκες ήσυχο μωράκι, πάντα από μικρή ήσουν ήσυχη, όλες οι γκαντεμιές ήρθανε καταπάνω σου αλλά εσύ συνέχισες να κάνεις αυτό που πίστευες. Όλα σου ήτανε και είναι δύσκολα, μα για κάποιο λόγο ζεις και εσύ. Μια δύσκολη ζωή για έναν Άγγελο σαν και εσένα είναι ότι πρέπει. Θα καταλάβεις στο μέλλον! Μπορεί να μην έχεις φτερά και ένα φωτοστέφανο στο κεφάλι σου, αλλά στο αίμα σου και στον χαρακτήρα κυλάει η αγάπη και η ευγένεια σου για τους συνανθρώπους σου. Να θυμάσαι αυτό και ένα άλλο που σου έχω εδώ! Και όταν ξεχαστείς να κάνεις το καλό που σου έχουν αναθέσει να κάνεις, με μια απλή και πάντα αγνή σου κίνηση, θα κάνεις τον κόσμο γύρω σου χαρούμενο. Ξέρω και ξέρεις, ότι από πιο μικρή που ήσουν, σε ένοιαζε πιο πολύ η ευτυχία των γύρω σου! Σου εύχομαι, καλή συνέχεια στην ζωή σου, που σίγουρα προβλέπεται να την έχεις.”
Ήτανε σίγουρα η αλήθεια ότι η ζωή της θα καλυτέρευε κάποια στιγμή, αλλά όχι στα παιδικά της χρόνια και τόσο. Έπρεπε να βγάζει κάθε μέρα το ψωμί της για να γίνει χαρούμενη ώσπου μια χρόνια που έμοιαζε ότι θα ήτανε η καλύτερη χρόνια της. Κάτι πήγε πάλι στραβά.

Άρα η Μαρία είναι Άγγελος... Δε θα έπρεπε να φέρνει καλοτυχία και να κάνει τον κόσμο καλύτερο από το να είναι μια super-γκαντέμω;

Ο πατέρας της πέθανε ή απλά έδιωξε τη μάνα της κι αυτήν από το σπίτι επειδή ήταν γαϊδούρι και μ***κας;

Αυτός στο όνειρο πρέπει να ήταν ο ίδιος που ήρθε να την πάρει στο τέλος εκεί που πέθαινε, έτσι; Είναι κι αυτός Άγγελος ή είναι κάτι άλλο;

Και σε ποια ηλικία είναι υποτίθεται όταν γίνεται αυτό στον πρόλογο;

Άντε, περιμένω και για τα επόμενα κεφάλαια!

ωραια η ιστορια!!μπραβο. φαινεται πολυ ενδιαφερουσα...συνεχεια παρακαλω!

Κατερίνα ευχαριστωω!!

Χριστίνα! έχει την κακοτυχία αυτήν αλλά οι γύρω της είναι χαρούμενοι επειδή αυτή πάντα κάνει κάτι γι'αυτούς, επειδή όταν είναι αυτοί λυπημένοι αυτή το νοιώθει και γίνεται 2 φορές λυπημένη αν είναι και από μόνη της λυπημένη. αλλιώς παίρνει μια λύπη. είναι άνθρωπος άγγελος θα έπρεπε να έχει και αυτή κάτι ανθρώπινο.

Όσον αφορά για τον πατέρα της πέθανε...:/

Ναι αυτός είναι που θα την πάρει...! όχι δεν είναι Άγγελος είναι ο Χριστός. και αυτός έβαλε την Μαρία να περνάει τόσα δύσκολα το γιατί θα το δείτε πιο κάτω.
στην ηλικία των 23... πολύ νέα για να πεθάνει... ναι αλλά έγινε!

δεν θα αργήσει!!! το ελπίζω...

Έτσι όπως το λες, δεν φαίνεται ξεκάθαρα ότι πέθανε, γι αυτό...

Ο Χριστός;;; Έμεινα! Και την έβαλε να περνάει δύσκολα ο ίδιος;

Εγώ περίμενα να ήταν πιο νέα να σου πω την αλήθεια. Αλλά και 23 πολύ νέα για να πεθάνει (αν και, απ' ό,τι φαίνεται ίσως να ήταν και καλύτερα γι αυτήν )

Άντε, ανυπομονούμε!

ναι πέθανε από κάτι άλλο!-.- δεν έκανε τπτ αυτή αλλά ο άλλος είναι π έκανε!

ναι ο λόγος ήτανε επειδή πάντα ένας μαθητής πρέπει να μαθαίνει τα δύσκολα τα οποία τα έχει ζήσει και να βοηθάει και τους άλλους που πρέπει... μερικά δεν τα βάζει μόνο ο Χριστός αλλά και ένας άλλος εναντίον του....

δεν πειράζει τι 17 τι 23? :Ρ ναι να ζήσει τα λίγα χρόνια που της απέμειναν..:/

Πέθανε δηλαδή από κάτι σαν τροχαίο ή καρκίνο για παράδειγμα;

Α, ώστε υπάρχει ΚΑΙ κάποιος εναντίον... Μάλιστα...

Εντάξει, απλά μου φάνηκε περίεργο γιατί έχω συνηθίσει να είναι 16 ή 17.

όχι αυτός π είναι εναντίον κάτι έκανε...:Ρ

ναι υπάρχει τι? έτσι?

εε μια αλλαγή! να ξεσυνηθίσουμε και λίγο αυτές τις ηλικίες! :Ρ

αχα...την συνεχεια ποτε ειπες;

αύριο όπως μου τύχει! ;Ρ

Ωραία!!!

Πολύ ωραίο κεφάλαιο. Το κατάλαβα ότι ήταν ή ο Χριστός ή ο Θεός από το κεφαλαίο γράμμα (Εκείνος) Πολύ όμορφα λόγια πάντως. Άρα, υπάρχει λόγος που βρίσκεται σε αυτή την ζωή

Χριστίνα, το ξέρεις ότι την ψυχή σου την παίρνει ο άγγελος που την έφερε στην ζωή; Ούτε εγώ το ήξερα, πρόσφατα το έμαθα!

Ωραίααα!!!

αλήθεια? αυτό γίνεται? πολύ ωραίο!

Argyy!!

μπορεί να αργήσει λίγο( και σχετικά να ξέρετε ο,τι θα είναι μικρά τα κομμάτια! )

Πού το έμαθες αυτό;
Πάντως, αυτό είναι καλό. Τουλάχιστον δε θα σε πάρει κανένας άγνωστος Ειδικά αν είναι καλός Άγγελος, μια χαρά. Αν δεν είναι βέβαια... αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Βρε συ, αυτός είναι ο φύλακας άγγελός σου! Είναι δυνατόν να είναι κακός;