Η στριγγλια του θανατου: Μπανσή

Την μετεφερα εδω (αν ενοχλει κλειδωστε)

Η κραυγη ξεσκισε την ευθραστη σιγαλια εκεινησ της νυκτασ του δεκεμβριου σαν μαχαιρι.Αιωρηθηκε στη διαπεραστικη ατμοσφαιρα χαμενη μελαγχολικη η κραυγη μιας ψυχης μεσα στα απυθμενα βαθη της απελπισιας....Κι εκεινη που την ακουσαν γονατισαν κι προσευχηθηκαν για τους ευατους τους και τις οικογενειες τους και εκαναν τον σταυρο τους πανω απο τις πορτες τους και στα παγωμενα παραθυρα τους.Γιατι ηταν η στριγγλια της Μπανσή...ηταν η κραυγη του θανατου (συνεχεια αυριο)

Περιμένουμεεε!!! Ωραία ιστορία!

χαχα θενξ το απογευμα το 2ο μερος θα ειναι ετοππιμο το δουλλευω ακομα ελπιζω να σας κοψει την ανασα...χαχα

Χαχα το ελπίζουμε και εμείς! :Ρ

Παρόλο που είναι πολύ μικρό μπορώ να πώ ότι είναι πολύ ''ατμοσφαιρικό''. Μ άρεσε πολύ , κ αν συνεχίσεις με το ίδιο ύφος , θα βγάλεις κάτι πολύ καλό!!

Είναι πολύ ατμοσφαιρικό, αλλά... πολύ μικρό ρε παιδί μου.
Πότε θα μας βάλεις τη συνέχεια; (Φρόντισε να είναι μεγαλύτερη )

ευχαριστω και οριστε η συνεχεια:

Η Μεβ σηκωθηκε αποτομα ''Τι ηταν αυτό;’’ ψιθυρησε.Η μητερα και ο αδερφος της σηκωσαν τα κεφαλια τους και αφουγκραστηκαν ''Μαλλον είναι ο αερας που ερχεται απο τον βαλτο'' ειπε ο Κιραν και εφερε πιο κοντα το κερι στο βιβλιο του,ετσι που το φως του ελουσε τις σελιδες με ενα κιτρινο ξεθωριασμενο χρωμα.
Μια σπιθα ξεφυγε απο την φωτια με κροτο και η Μεβ αναπηδησε νιωθωντας την καρδια της να κτυπα δυνατα .Η μητερα της χαμογελασε πανω απο το πλεξιμο της ''Αποψε εισαι νευρικη κκαλη μου"" ειπε ηρεμα, και οι μακριες της βελονες συνεχιζαν να κτυπανε μεταξυ τους απαλα, ενω τα ματια της δεν αφηναν το προσωπο της κορης της ουτε για μια στιγμη.
"Νομιζα πως ακουσα κατι", ειπε η Μεβ ριχνοντας πισω τα μακρια, κοκκινα μαλια της που τωρα γυαλιζαν στο φως της φωτιας με ενα μπρουτζινο χρωμα,"μμια κραυγη....η μια στριγγλια"
Ο κτυπος των βελονων σταματησε κι η Νορα εκανε βιαστηκα τον σταυρο της "Μην λες τετια πραγματα κορη μου"
"Δεν ακουσα τιποτα" επεμενε ο Κιραν "αλλα θα μπορουσε να ειναι ο παγος που λειωνει στη σκεπη η καπιοππ κλαδι που εσπασε απο το βαρος του χιονιου" ειπε γρηγορα προσπαθωντας να καθησυχασει το φοβο που ειδε στα ματια της μητερας του.
Σηκωθηκε και τεντωθηκε, ενω το κερι πανω στο τραπεζι χαραζε, στο αδυνατο προσωπο του βαθιες σκιες και βαθουλωματα ,δινοντας του μια εικονα που εμοιαζε σχεδον με αυτη ενος κρανιου.Εκλεισε το βιβλλιο του και εσβησε το κερι με το χερι του "Παω για υπνο" δηλωσε.
Και τοτε την ακουσαν. (η συνεχεια αυριο)

Πολύ ωραία η συνέχεια! Αλλά μην μας βάζεις τόσο λίγη...

συγνωμηαα αλλα λογο εξετασεων εχω περιορισμενο χρονο και δεν μπορω να γραφω πιο πολυ θα προσπαθησω.....

Όχι, όχι δεν πειράζει! Απλά μας αγχώνεις πιο πολύ! :Ρ

χαχα μα αυτη δεν ειναι η σημασια....??αν σας αρεσει να σας ανχωνει και μην ανυσυχειτε ειναι ΠΑΑΡΑΑ ΠΟΛΥ μεγαλη ιστορια....αλλα η σημασια που ειπα ειναι να σε κρατα σε αναμονη να δεις τι θα γινει ^^

Ωχχ.... κατάλαβα! Κρίμα η κοπελίτσα που το ζει αυτό! :Ρ

χαχα βασικα δεν παθαινει η κοπελια τιποτα αλλα δεν θα σου πω ακομα πως εξελισεται....αλλα δοντ ειναι μεγαλη ιστορια γτ ανεφερω και μετα απο 100 χρονια τι 9α γινει ^^

Πολύ ωραίο ήταν!!!
Ελπίζω να μας βάλεις σύντομα τη συνέχεια!!!

ΝΑΙΙΙ σημερα το βραδυ...^^

Τέλεια!

η συνεχεια:

Ηταν μια κραυγη,μια στριγγλια γεματη αγωνια που υψωθηκε και χαθηκε σαν το αλυχτισμα ενος λυκου την πανσεληνο.Φαινοταν να υψωνεται πανω απο την ικανοτητα της ανθρωπινης ακοης, κανοντας τα κοκαλα και τα νευρα να ριγησουν,και να δοντια να αρχισουν να τρεμουν και να κτυπανε.Χτυπησε τα ευαισθητα σημεια αυτων που την ακουσαν , εισχοροντας βαθια μεσα στο ασυνειδειτο τους βγαζοντας στη επειφανεια τον πρωτογονο φοβο για την νυκτα, για τους νεκρους και τους απεθαντους και για τα πλασματα που ουρλιαζουν μεσα στην νυκτα, μεσα στο απολυτο σκοταδι...κυριευοντας κι εξαπλονοντας τον φοβο στις ψυχες των ζωντανων.
''Η Μπανση''Η Νορα Σαλτερι εβγαλε ενα βογκητο και επεσε στα γονατα πανω στο σκληρο χωματινο εδαφος και αρχισε να προσευχεται, κουνοντας σιωπηλα τα λεπτα της χειλια.
Η Μεβ, που ειχε σηκωθει ορθια, γονατισε διπλα στην μηττερα της, με το αιμα να εχει στραγγισει απο το προσωπο της αφηνοντας τα γεματα φακιδες μαγουλα της καταχωρα μεσα στο τρεμουλιαστο φως της ζεστης φωτιας, που μονο ζεστη δεν την ενιωθαν με τον φοβο και τον παγο της στριγγλιας.
Η κραυγη του θανατου ακουστηκε και παλι, μονο που αυτη την φορα ηταν ηταν πιο κοντινη,και φανηκε να υπαρχει ενα στοιχειο αναφιλητων μεσα σε εκεινη την στριγγλια που σοου ξεσκιζε την ψυχη.Εσβησε κι χαθηκε μεσα στον μαγομενο ανεμο.
Το χιονι γλιστρησε απο την οροφη και επεσε με εναν γδουπο πανω στον σωρο που ειχε ηδη μαζευτει γυρω απο τους τοιχους κανοντας τους να αναπηδησουν, και η φωτια σφυριξε καθως καποιες παραστρατημενες νιφαδες κατεβηκαν μεσα απο την καμιναδα.
''Ειναι η Μπανση'', ψιθυρησε η Νορα '' αποψε καλει καποιον, γονατισε κι εσυ Κιραν, και προσευχησου για την ψυχη του''.Τα ματια της, οταν σηκωσε το βλεμμα της και κοιταξε το γιο της , ηταν ορθανοικτα απο τον φοβο και γυαλιζαν με τα δακρυα που κρατουσε.
''Μαλλον ειναι καποιο σκυλι μητερα'' ειπε ο Κιραν μαλακα, αν και ηξερε πως κανενα σκυλι δεν μπορουσε να βγαλει εναν τετοιο ηχο.
''Κιραν, ειναι η Μπανση....." επεμεινε η Νορα..(συνεχεια αργοτερα)

Πως σας φενεται να συνεχισω......;;;;;;

Με αυτές τις μικρές συνέχειες θα μας ΠΕΘΆΝΕΙΣ -.-

Άντε, την περιμένουμε πως και πως

χαχα εντα33ειι αλλα αν δεν σασ πε9ανω τι σοι βαμπιρ ειμαι....

Και εγώ είμαι, γι' αυτό...κανόνισε :P

eεντα3ει το παω λαου λαου-απλα για να εχετε ανχος...^^ τα καταφερω δεν τα καταφερνω.....??

Έχουμε ΨΟΦΉΣΕΙ. Αν έχεις συνέχεια, μην μας κάνεις να περιμένουμε. Άσπλαχνη -.- :P

χαχα ασπλαχνη εγω.....τστσ μονο νεκρη ειναι κι πινω αιμα οχι κι ασπλαχνη χαχαχαχαχα

Κανόνισε γιατί, αν συνεχίζεις να μας βασανίζεις, η Buffy θα σου χτυπήσει την πόρτα