Η Ιστορία του Night Castle

Η Λυδια σκευτικε πως ηταν τοσο ομορφος και χουχουλιασε μεσα στην αγκαλια του Φιλιπ.Εν το μεταξυ στο κρυσφηγετο του ξαδερφου του Φιλιπ τα "ασχημα" νεα ειχαν φτασει στο αυτι του.Φωναζε και εβριζε λεγοντας πως αν δεν τελειωσουν ολα πριν την στεψη του τοτε θα ειναι πολυ αργα.

Θα έκανε λοιπόν ότι μπορούσε, το είχε αποφασίσει. Έτρεξε μέσα στα δάση, δεν άφησε δέντρο για δέντρο ώσπου να βρει το βοτάνι που έψαχνε. Άναψε μια μεγάλη φωτιά, έριξε το βότανο στο καζάνι με το νερό που έβραζε και με παιδική ευλάβεια χάραξε το όνομά του στο χώμα. Άρχισε να φωνάζει τα ονόματα των δαιμόνων που θα την υπηρετούσαν...

-"Ω μεγάλη Κυρά , ήρθα αμέσως μόλις έμαθα πως ζήτησες την παρουσία μου"
-"Ναι Μιχαήλ. Η μικρή σου φίλη , η σειρήνα. Έχει μολυνθεί από τη μάχη της με τους βρικόλακες. Θα έπρεπε να της δώσουμε κάποιο φάρμακο , αλλά έχω ήδη ανακατευτεί στις υποθέσεις τους πολύ περισσότερο απ'όσο έπρεπε. Στην τελική μιλάμε για βρικόλακες και τα σούρτα-φέρτα τους δε με αφορούν."
-"Τότε μεγάλη Κυρά ας τους δώσουμε το φάρμακο και ας τους ... διώξουμε."
-"Δε γίνεται. Αν τους διώξουμε έτσι θα τους προσφέρουμε σαν αρνάκια προς σφαγή στον Κάστωρ. Όμως δε γίνεται ούτε εδώ να τους κρατάμε. Όποτε το αποφάσισα. Θα τους δώσεις το φάρμακο
και μόλις γυρίσει το πρωί η νεράιδα που έστειλα στους Ναούς της Γνώσης θα πάρεις το χρησμό που θα φέρει και θα συνοδεύσεις εσύ ο ίδιος αυτούς τους δυο στην Πόλη των Νεκρών. Και μετά δε θέλω να ξανακούσω τίποτα για βρικόλακες.