Βρικόλακες Μύθος και Ιστορία

Ο μύθος των Βρυκολάκων χάνεται στα βάθη των χρόνων, εκεί όπου η ιστορική πραγματικότητα συσκοτίζεται από θρύλους και δοξασίες. Είναι πάντως σίγουρο ότι στους λαούς όλου του κόσμου, σε όλες της εποχές, παρατηρούμε έναν παράξενο φόβο για τους νεκρούς προγόνους, τον φόβο ότι αυτοί μπορούν να βλάψουν τους ζωντανούς. Οι αρχαίοι Έλληνες σε πολλές περιπτώσεις έδεναν τα σώματα των νεκρών πολεμιστών και λύγιζαν τις αιχμές των όπλων τους υπό τον φόβο μιας πιθανής νεκρανάστασης, ενώ οι διαμελισμοί νεκρών σε ορισμένες φυλές της Αφρικής στοχεύουν ακριβώς στην αποτροπή των νεκρών από το να στοιχειώνουν τους ζωντανούς.
Η πρώτη γραπτή αναφορά προέρχεται από ένα ντοκουμέντο του 1047, στο οποίο ένας Ρώσος πρίγκιπας χαρακτηρίζεται ως <<upir>>(απ' όπου προέρχεται πιθανότατα και η σλαβική λέξη <<βαμπίρ>>). Οι ρίζες του μπορούν να ανιχνευτούν στις μυστικιστικές παραδόσεις της Ανατολής, ενώ μεταξύ των προτύπων του πρέπει να αναφερθούν ο Διάβολος του Θιβέτ, ο Κύριος του Νεπάλ και ο Θεός του Χρόνου τον Μογγόλων.


Η κόμμισα Μπάθορυ συνελήφθη στις 29 Δεκεμβρίου 1610. Κατηγορήθηκε για σαδιστικές δολοφονίες , για βαμπιρισμό και λυκανθρωπία. Στην δίκη αποκαλύφθηκε το προσωπικό της ημερολόγιο, στο οποίο είχε σημειώσει τα ονόματα και των 850 θυμάτων της! Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως, ενώ όλοι οι συνεργάτες της Μπάθορυ εκτελέστηκαν, η ίδια καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη σε απόλυτη απομόνωση .

Το έχεις ψάξει αρκετά, ε?

Μου αρεσει να ψαχνω Μυθιστορηματα.. και οταν τα Μυθιστορηματα συναντιουνται με αληθινες αναφορες μου προκαλει μεγαλυτερο ενδιαφερον τοσο, οσο το να φτασω στην Ριζα του !

Καλά κάνεις! Αν σ'αρέσει κάτι, πρέπει να το φτάνεις στην ρίζα του! Από την Σουηδία ε? Παίζει να είναι τέλεια εκεί! Θέλω να έρθω κάποια στιγμή!

ενδιαφερον...

για αυτην την κομμισα θα με ενδιεφερε να μαθω περισσοτερα.

Ναι σουηδία ωραια ειναι εδω.. Οσο για την Κομμισα δεν υπαρχουν αναφορες πολλες δυστιχως .!

Εκεί μένεις μόνιμα?

Ναι σουηδια μονιμα μενω ... αλλα μεγαλωσα Φινλανδια !
Βρηκα ακομα μια αναφορα για την Κομμισα..

Elizabeth Bathory
Και περνάμε στο όνομα του πραγματικού τρόμου στην μεσαιωνική Ευρώπη. Το όνομα το οποίο κατάφερε να επισκιάσει ακόμα και τον μέγα Κόμη Dracula με τις σατανικές πράξεις του. Το όνομα που αναβίωσε στις καρδιές των ανθρώπων τον τρόμο του βαμπίρ όσο κανένα άλλο, Elizabeth Barthory!
Τα εγκλήματα της Ουγγαρέζας κόμισσας Elizabeth Barthory ήταν σατανικά πέρα από κάθε ανθρώπινη φαντασία.
Όταν ο Bram Stoker έκανε έρευνες για το βιβλίο του, έπεσε στα χέρια του ένα βιβλίο, το "Το Βιβλίο Των Λυκανθρώπων" του Sabine Baring-Gould στο οποίο αναφερόταν τα εγκλήματα της <<Ματωμένης Πριγκίπισσας>>, όπως την αποκαλούσαν στην Ευρώπη. Η Barthory έμαθε το πώς να βασανίζει, από τον άντρα της, στρατιωτικό,(που βασάνιζε Τούρκους αιχμαλώτους). Μετά από το θάνατο του συζύγου της, φοβούμενη για το δικό της θάνατο, έγινε σαδίστρια απέναντι στους υπηρέτες της, και προσπάθησε να διατηρήσει την ομορφιά της με το να κάνει μπάνιο σε αίμα(πιθανώς να προέβαινε στην πράξη αυτή γιατί πίστευε ότι θα της έφερνε αθανασία ή μακροζωία,). Έχει αναφερθεί ότι πάγωνε τα πτώματα στα χιόνια, κοντά στο σπίτι της, το Κάστρο Csejthe, ρίχνοντάς τους κρύο νερό, ενώ ο καιρός ήταν παγωμένος. Πιστεύεται ότι κάποτε δάγκωνε μπουκιές από το σώμα μιας ζωντανής υπηρέτριας και ότι ήπιε το αίμα 650 παρθένων κοριτσιών. Οι υπηρέτες της τα έβγαζαν έξω από το κάστρο τα "αφαιμαγμένα" πτώματα , δίνοντας τροφή στην φαντασία των χωρικούς, ο οποίοι πίστευαν ότι αυτό είναι έργο κάποιου βαμπίρ Μερικοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι έχουν δει ακόμα και σήμερα την Bathory να πλανιέται στην πατρίδα της, στα Καρπάθια τα βράδια, αναζητώντας αίμα!
Επίσης, κάποιοι συγγραφείς πιστεύουν ότι η Ματωμένη Κόμισσα ήταν συγγενής με τον Dracula από την Ουγγαρέζικη πλευρά της οικογένειάς του.

Αυτην την αναφορα την εκανε ενας Ψυχολογος προσπαθει να βγαλει μια λογικη μαλλον απο τα επιτευγματα τις Κομμισας .! και αυτη ειναι μια μικρι αναφορα που εκανε ...!

Some call her the Queen of Blood. Others call her the first true vampire. Whatever her label, Elizabeth Bathory has gone down in the history books as a sadistic woman, whose horrific crimes have made her one of the most infamous women in evil lore.

I was first drawn to the story of Elizabeth Bathory when I heard the band Bathory years ago. While never thinking much of the name, it didn't take long for me to begin research on Elizabeth Bathory when Cradle of Filth's "Cruelty and the Beast" came along. Through some searching, this is what I've found out about the woman...

Elizabeth Bathory was born a noblewoman to George and Anne Bathory in 1560. Her family held lands throughout Hungary and were considered one of the most powerful families in the country. At fourteen, she gave birth to an illegitimate child -- fathered by a peasant boy -- conceived at the Chateau of her intended mother-in-law, Countess Ursula Nadasdy. Bathory was sequestered until the baby was delivered because she was engaged to marry Count Ferencz Nadasdy, who she had been betrothed since she was eleven years old. (I have not been able to find what happened to the child) The marriage took place on May 8, 1575 when Bathory was fifteen. In those days, long before women's liberation, it was of great significance that Elizabeth retained her own surname, while the Count changed his to Ferencz Bathory. The Count thrived on conflict and war, and so left Elizabeth to the responsibilities of managing the affairs of Sarvar, the Nadasdy family estate.

While Ferencz was away on one of his military campaigns (he eventually earned a reputation as the "Black Hero of Hungary"), the Countess began to visit her Aunt, Countess Karla Bathory. It is rumored that there, Elizabeth began to participate in orgies. During that period in history, it was common for those in power to treat their servants cruelly. For Elizabeth, though, this cruelty began to take on a new form. Not only was Elizabeth becoming infatuated with her specialized carnal pleasures, but it is also said that at this time she developed an interest in black magic. Thorko, a servant in her castle, instructed her in the ways of dark witchcraft, at the same time encouraging her sadistic tendencies. "Thorko has taught me a lovely new one," Elizabeth wrote in one of her letters to Ferencz. "Catch a black hen and beat it to death with a white cane. Keep the blood and smear a little of it on your enemy."

Under the pretext of punishing her female servants for failing to perform certain trivial tasks, Elizabeth used branding irons, molten wax, and knives to shed their blood. She would stick pins in various sensitive places on the body. During the winter, she would execute victims by having them strip, led out into the snow, and then would pour water over them until they were frozen. It has also been said that Ferencz, when home, would join in occasionally and sometimes actually teach her new forms of torture -- such as in the summer, having girls stripped, covered with honey, and left to be bitten and stung to death by various insects.

Ferencz died in 1604 (apparently of poisoning) and Elizabeth began to spend time at her estate at Beckov and at a manor house in Cachtice (or Csejthe), both of which are located in present-day Slovakia. Here Elizabeth's beauty began to wane, because of her age, and so she tried to conceal the decline through cosmetics and the most expensive clothes. But these would not cover the ever-spreading wrinkles. One fateful day a servant girl was attending to Elizabeth's hair and either pulled it or remarked that something was wrong with her mistress' headdress. The infuriated Countess slapped the girl so hard that blood spurted from her nose. The blood sprayed across Elizabeth's hands. When she went to rinse off the blood, she felt that her skin looked smoother and younger than it had in years. The tenuous connection between blood and youth had been made, and it was from here that she began her even bloodier descent into evil.

Convinced that blood, particularly the blood of young girls, was the secret to eternal youth and beauty, Countess Elizabeth Bathory began to devise scheme after scheme to provide herself with the blood -- and therefore the youth she so desperately sought. Elizabeth did not deal in simplicities like slitting the throats of the young girls she killed. Most of the servant girls were tortured by Elizabeth for weeks or even months before they were killed. They were cut with scissors, pricked with pins, even prodded with burning irons or sharp spikes in a cage hung from the ceiling to provide her with a "blood shower."

During this reign of terror, which lasted several years, some accounts of her murders number in the 600 region or more. Some of these six hundred women killed were noblewomen like Bathory, al beit of a lower station, that she persuaded to visit her. But not even a noblewoman could continue those types of crimes indefinitely without questions being raised.

Reverand Andras Berthoni, a Lutheran pastor in Cachtice, realized the truth when Elizabeth commanded him to bury secretly the bloodless corpses. He set down his suspicions regarding Elizabeth in a note before he died. Using the note written by Reverand Berthoni, Elizabeth's cousin, Count Thurzo, came to Cachtice Castle. On New Year's Eve of 1610, Count Thurzo, Reverand Janos Ponikenusz (who succeeded Berthoni and had found the note) and some of the castle personnel, found Elizabeth's underground torture chamber. There they discovered not only the unbelievably mutilated bodies of a number of girls, but also the blood-soaked Countess herself.

For political reasons, Elizabeth never attended her trial. She remained confined in her castle while she and her sadistic accomplices were tried for their crimes. Elizabeth was tried purely on a criminal basis, while her helpers were charged with vampirism, witchcraft, and practicing pagan rituals. All her cohorts were beheaded, except for two, whose fingers were pulled off before they were burned alive. Due to her nobility, though, Elizabeth was not allowed by law to be sentenced to death. Instead, she was sentenced to life imprisonment at the top of her castle. Her small room had no windows, no doors, and only a small opening in the wall to allow food to be passed through.
Countess Elizabeth died in the room in August of 1614.



~~~~~~~Και μια αναφορα στα αγγλικα τωρα .. Βαριομουνα να το μεταφρασω ειναι μεγαλο πφφφ ! ! οποτε καλη εξασκηση στα αγγλικα σας

Και τα ελληνικά πως προέκυψαν?

Τα εκανα αντιγραφη απο την ιστοσελιδα που το βρεικα τα ελληνικα εγω τα εγραψα απλα για να ενημερωσω ...! για να το μεταφρασω .. θελω κανα 20 λεπτο.... ! οταν εννοω να το μεταφρασω εννοω να το περασω μεσα απο ενα προγραμμα που εχω λεγεται Secret Trans και να διορθωσο λιγακι το κειμενο... εχει μια διαδηκασια δυστιχως απλως σημερα δεν εχω τοσο την ορεξη.. ασε που ωρες ωρες με εκνευριζει αυτο το προγραμμα !

όχι εννοώ, πως και μιλάς εσύ ελληνικά..

Πηγαινα ελληνικο σχολειο στην φινλανδια και οι δυο γονεις μου ελληνες ειναι .. ξερω απταιστος τα ελληνικα οπως και τα φινλανδικα .. τα σουηδικα ομως τα μιλαω σαν μεταναστησ πφφφ !
τοσες πολλες ερωτησεις ελα στο online chat και κανε μου οσες θελεις !

Είναι γεγονός ότι οι βρυκόλακες δεν ήρθαν από τα Καρπάθια αλλά από την Ελλάδα (οι μυθικές Λάμιες που έπιναν το αίμα των θυμάτων τους μέχρι να πεθάνουν).
Ιστορίες και θρύλοι για βρυκόλακες υπάρχουν σκόρπιες σε πολλές περιοχές της Ελλάδος. Βέβαια τα ονόματά τους αλλάζουν κατά περίσταση και περιοχή.

Στην Μάνη υπάρχουν δύο είδη βρυκολάκων: οι "ριχτοί", αυτοί που δεν ησυχάζουν ποτέ και οι "Σαββατιανοί", αυτοί δηλαδή που βγαίνουν από το μνήμα τους μόνο το Σάββατο. Όποτε και αν βγαίνουν την νύχτα, γυρίζουν στο μνήμα τους την αυγή πριν βγει ο ήλιος και λαλήσει ο μαύρος κόκκορας (γι'αυτο και στα νησιά δεν τους σφάζουν).

Στην Σάμο εμφανίζονται από τα μεσάνυχτα μέχρι την αυγή, αλλά μπορεί να βγούν και στις 12:00 το μεσήμέρι ακριβώς μόνο που δεν μπορούν να απομακρυνθούν από τον τάφο τους.

Στην Χίο πιστεύεται ότι οι βρυκόλακες αποχωρούν μόνο όταν λαλήσει ο άσπρος κόκκορας τρεις φορές.

Στην Αμοργό επίσεις πιστεύουν ότι οι βρυκόλακες εμφανίζονται και την ημέρα.

Αντίθετα στην Μακεδονία βγαίνουν μόνο τις νύχτες με πανσέληνο.

Ακόμα είναι τόσες πολλές οι δοξασίες για τους λόγους για τους οποίους κάποιος βρυκολακιάζει που κανείς δεν είναι υπεράνω πάσης υποψίας. Στην Μυτιλήνη πιστεύουν ότι βρυκολακιάζουν αυτοί που έχουν κάνει μεγάλα εγκλήματα. Στην Άνδρο γίνονται αυτοί που όταν πεθαναν κάποιος τους βλαστήμησε ή τον καταράστηκε (γι αυτό και στην Ελλάδα ο ετοιμοθάνατος ζητά από όλους συγχώρεση). Στην Σκύρο και την Θράκη βρυκολακιάζουν οι άταφοι και άψαλτοι.

βρηκα και εγω διαφορα και σας τα παραθετω...

Η Ελλάδα είναι γεμάτη από θρύλους και παραδόσεις που μιλούν για την παρουσία των βρικολάκων σε νησιά και πόλεις. Γραπτές αλλά και προφορικές πηγές σκιαγραφούν νεκροζωντανές οντότητες που ξυπνούν τις νύχτες και αναζητούν την τροφή τους. Οσμίζονται τον ανθρώπινο φόβο και διψούν για αίμα. Σύμφωνα με τις ελληνικές πεποιθήσεις στην κατηγορία αυτή ανήκουν:


-αυτοί που είχαν γεννηθεί ή η σύλληψη τους πραγματοποιήθηκε ιερή μέρα
-αυτοί που είχαν αφοριστεί από την Εκκλησία
-αιρετικοί , αποστάτες , άπιστοι
-επαγγελματίες μάγοι ή όσοι ασχολούνταν εν ζωή με τέτοιου είδους ζητήματα
-αυτοί που υπήρξαν θύματα των βαμπίρ
-όσοι δεν ενταφιάζονταν
-όσοι κατανάλωναν αρνί , το οποίο είχε δολοφονήσει λύκος
-αβάπτιστα έμβρυα.

Βρικόλακες σε όλη την Ελλάδα!

Υπάρχουν περιοχές που οι μύθοι λένε ότι εκεί κατοικούσαν οι μορφές αυτές που σκορπούσαν τον τρόμο στους θνητούς. Έρημα ή πυκνοκατοικημένα μέρη είναι γεμάτα από ιστορίες κάθε είδους που βασίζονται σε αρχαίες μαρτυρίες. Το σπίτι του Καλύμνιου Βρικόλακα εντοπίζεται στην βραχονησίδα Νεκροθήκες , η οποία στο παρελθόν χρησιμοποιούταν ως νεκροταφείο . Μάλιστα οι νησιώτες θεωρούσαν πως όταν έδυε ο ήλιος, ξεμυτούσε από το κρησφύγετο του και περιφερόταν από εδώ και από εκεί.

Απέναντι από το λιμάνι της κοσμικής Μυκόνου στη Νησίδα Εκάτη, στην Βόρεια Εύβοια στον ύφαλο Παναγιά, στη Νησίδα Καμένη στη Σαντορίνη, στο Ιόνιο Πέλαγος στο Νησί Τάφος κοντά στη Κεφαλονιά, στις Βόρειες Σποράδες στα Δαιμονονήσια, στη Σκύρο στα Βρικολακόνησα, στα Χανιά στη βραχονησίδα Καλαθά, στη Χίο στη Νησίδα Βενετικό, στη Δαιμονόπετρα της Ικαρίας, κατοικούσαν και κατέστρωναν τα σχέδια τους προς αναζήτηση βρώσης κυρίως τις βραδιές εκείνες που το φεγγάρι ήταν απών.

Οι βρικόλακες της Μυκόνου!

Η Μύκονος, σύμφωνα με το θρύλο, φιλοξενεί τον 18 αιώνα έναν τρομερό πειρατή . Όταν οι κάτοικοι βρίσκουν το πτώμα του να κείτεται σε ένα χωράφι, πραγματοποιούν τη ταφή του, ώστε να αναπαυθεί εν ειρήνη. Αμέσως μετά την κηδεία του εκείνος κάνει την εμφάνισή του σε διάφορα μέρη και προκαλεί ανεπανόρθωτες ζημιές. Μεταμορφώνεται σε Βουρβούλακα, όπως συνηθίζουν να αποκαλούν.

Οργανώνονται λιτανείες με αποκορύφωμα να τον ξεθάψουν, να του ξεριζώσουν την καρδιά και να την πετάξουν στην περιοχή Καρδιοκαύτης.Ο δαίμονας δεν εξοντώνεται και επιστρέφει στο τόπο του εγκλήματος αναζητώντας λύτρωση. Ο μόνος τρόπος που εξασφαλίζει την ηρεμία είναι ο αποκεφαλισμός του με τούρκικο σπαθί .

Στην Εύβοια και τις Σποράδες

Γύρω στα 1700 στην Εύβοια, οι βρικόλακες ή ζούλακες θεωρούνται από τους κατοίκους υπεύθυνοι για μία επιδημία που σκορπάει το θάνατο! Όλα τα κουφάρια των νεκρών καίγονται με πυρωμένο σίδερο γιατί έτσι πιστεύουν πως θα σταματήσει η δράση των βρικολάκων.

Στην Αλόννησο οι λαϊκές δοξασίες λένε για "μαύρες σκιές" που καταλαμβάνουν το νησί και γραπώνουν από το λαιμό τα ανυποψίαστα θύματα. Στη Σκόπελο συστήνονται ως σκελετοί και στη Σαμοθράκη ως " οι αόρατοι με το πύρινο σώμα".

Στο Σαρωνικό, τη Χίο και τον Υμηττό

Στα νησιά του Σαρωνικού γίνεται λόγος για δύσμορφες παρουσίες με καμπούρα και πίνουν από το τρόπαιο της νίκης το αίμα. Στη Χίο ξεχωρίζουν για τα λευκά τους σάβανα ενώ στην Τήνο οι βρικόλακες χρησιμοποιώντας τις υπερφυσικές δυνάμεις τους κατατροπώνουν σάρκες. Διάσημος για την έντονη δραστηριότητα του είναι ο βρικόλακας του Υμηττού. Πρησμένος και άσχημος δραπετεύει από τη σπηλιά του και προσπαθεί να εγκατασταθεί στα σπίτια της Αττικής.

Πώς αντιμετωπίζονται οι βρικόλακες ανά την Ελλάδα

Τα αιμοβόρα αυτά όντα ταλανίζουν το τόπο μας κυρίως τις εποχές της εθνικής δουλείας. Ωστόσο λάμπουν δια της παρουσίας τους σε αρκετές δεισιδαιμονίες που κατευθύνουν τις πράξεις των ανθρώπων. Σύμβολα χαράσσονται με καπνό από κερί ή μέλι ή κόκκινη μπογιά στις πόρτες και στα παράθυρα. Σταυροί από καλάμια ή δίχτυ από κόκκινη κλωστή τοποθετούνται σε τοίχους. Ράντισμα του νεκρού καθώς και του μνήματος με αγιασμένο ύδωρ διώχνουν μακριά το άρρωστο πνεύμα και αποτρέπουν την μετάλλαξη .

Στην Αμοργό απαγορεύεται δια ροπάλου η ύπαρξη ενός ποτηριού που εμπεριέχει νερό δίπλα στο κρεβάτι γιατί η παράδοση λέει πως "ο ντουσμάνης" τρώει και πίνει ότι βρει, εκτός από κρασί! Στη Μυτιλήνη δεν σφυρίζουν ποτέ τα μεσάνυχτα για να μην προκαλέσουν τους βορκόλακες.

Στη Κρήτη ο Καταχανάς παίρνει ανθρώπινη μορφή και συμμετέχει στις εκδηλώσεις των χωριών. Μάλιστα στην εν λόγω περίπτωση επιλέγουν τον επαγγελματικό προσανατολισμό τους. Δείχνουν την συμπάθεια τους στο πρόσωπο του τσαγκάρη και υπό την ιδιότητα αυτή απειλούν την περιοχή. Έτσι λοιπόν όπλα για την καταπολέμηση τους θεωρείτο το αλμυρό νερό, ξύλο συκιάς, καρφιά σε φέρετρο, σκόρδα, κρεμμύδια, λάδι, ξύδι, βραστό νερό και φυσικά σταυροί.

Πραγματικότητα ή φαντασία δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε. Σημασία έχει πως ο εφιάλτης αυτός έχει στοιχειώσει για τα καλά την ιστορία των ελληνικών παράξενων πλασμάτων της νύχτας. Όταν πέσει το φως του ηλίου, τότε τα καθόλου αθώα αυτά όντα βγαίνουν από τα φέρετρά τους και αλίμονο σε όποιον έτυχε να βρεθεί τη λάθος στιγμή στο λάθος τόπο...

wikipedia...
Της ειχα βρει αυτες της αναφορες .. αλλα δεν ξερω οτιδηποτε αναφορα σχετιζεται με την ελλαδα τα λενε ετσι ωστε να φαινονται σαν παραμυθι !
Μαλλον Λογου θρησκεια μας αναφερονται ετσι...
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι καθε βαμπιρ εχει μια διαφορετικη αδυναμια? Κανονικα ολα τα βαμπιρ θα επρεπε να εχουν της ιδιες αδυναμιες.. ενω εδω ολα ειναι πολλυ διαφορετικα σε καθε μερος του μυθων στην ελλαδα αλλαζει κατα πολλυ. ..!

ισως γιατι η καθε τοπικη κοινωνια αντιμετωπιζει διαφορετικα το κακο αναλογα με τις συνηθειες τις και το σκεπτικο της.

Σωστα... αλλα αλαζουν ριζικα τους μυθους..!

Interview_With_A_Vampire έγραψε:

Σωστα... αλλα αλαζουν ριζικα τους μυθους..!

ναι αυτο ειναι δυστηχως αληθεια και ισως ειναι και ενας απο τους λογους που δεν μπορουμε να ειμαστε σιγουροι για το τι ειναι αληθεια και τι ψεμα.

Σωστα.. Πιστευω οτι πλεον ειναι το τι πιστευουμε εμεις.. Οπως λενε και οι Φινλανδοι οταν πιστευεις πολλυ σε εναν Μυθο Τοτε εχεις την Δυνατοτητα να τον Ζωντανεψεις.....

Interview_With_A_Vampire έγραψε:

Σωστα.. Πιστευω οτι πλεον ειναι το τι πιστευουμε εμεις.. Οπως λενε και οι Φινλανδοι οταν πιστευεις πολλυ σε εναν Μυθο Τοτε εχεις την Δυνατοτητα να τον Ζωντανεψεις.....

εχουν απολυτο δικιο!!!!
παντως δεν μπορω να φανταστω μια κοινωνια χωρις θρυλους και τετοιες ιστοριες νομιζω η ζωη μας θα ηταν πολυ ανιαρη χωρις αυτα!!!

Σωστα αλαλ εκει παμε σε αλλον τομεα.. Οπως οι μυθοι βγηκαν για να υπαρχει κατι μυστικο και να μας κραταει στην ζωη με ενδιαφερον γιατη τι ειναι ο κοσμος χωρις ιστοριες? ΤΙΠΟΤΑ καθε μερα τα ιδια και τα ιδια η ανθρωποτητα ζει μια ρουτινα μεσα σε ενα χρονο πας 500 φορες στην ιδια καφετερια συναντας 50 φορες την ημερα τα ιδια και τα ιδια ατομα.. Αυτοι οι μυθοι μας βοηθανε να δουμε η να ακουσουμε η να συζητησουμε κατι νεο και καθε φορα που το σκαλιζεις καθε στιγμη βγαινουν καινουργιες ιστοριες στην επιφανεια.. και ετσι κανει τον κυκλο της γοργα γοργα αλλα παντοτε σταθερα ..!

Interview_With_A_Vampire έγραψε:

Σωστα αλαλ εκει παμε σε αλλον τομεα.. Οπως οι μυθοι βγηκαν για να υπαρχει κατι μυστικο και να μας κραταει στην ζωη με ενδιαφερον γιατη τι ειναι ο κοσμος χωρις ιστοριες? ΤΙΠΟΤΑ καθε μερα τα ιδια και τα ιδια η ανθρωποτητα ζει μια ρουτινα μεσα σε ενα χρονο πας 500 φορες στην ιδια καφετερια συναντας 50 φορες την ημερα τα ιδια και τα ιδια ατομα.. Αυτοι οι μυθοι μας βοηθανε να δουμε η να ακουσουμε η να συζητησουμε κατι νεο και καθε φορα που το σκαλιζεις καθε στιγμη βγαινουν καινουργιες ιστοριες στην επιφανεια.. και ετσι κανει τον κυκλο της γοργα γοργα αλλα παντοτε σταθερα ..!

ετσι ειναι ακριβως!!!!