Η Πριγκίπισσα του Φωτός!

Ξέρω, ξέρω θα μου πείτε ο,τι έχω πάρα πολλές ιστορίες ατελείωτες.... αλλά τι να κάνω όταν έχεις φαντασία την γράφεις...:Ρ Αλλά γενικά αυτήν την ιστορία ήθελα να την γράψω από μικρούλα....Απλώς δεν έβρισκα το ιδανικό τέλος...Με λίγα λόγια δεν ήθελα να τελειώσει...:Ρ
Αν σας αρέσει το συνεχίζω αν όχι...:Ρ

Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ




Πρόλογος

Έτος 2025

« Μπαμπά, μπαμπά» οι φωνές των δυο παιδιών του Στέφανου, τον ξύπνησαν από τις σκέψεις του.
«Τι έγινε Μαρία και Μάνθο;» είπε με μια κούραση, ο πατέρας τους.
« Θέλουμε να μας πεις ένα παραμύθι!» πήρε τον λόγο ο Μάνθος και έπειτα χαμογέλασε πλατιά προς αυτόν.
« Μα δεν είναι λίγο αργά για παραμύθι;»
« Αν θέλουν να ακούσουν τα παιδιά σου παραμύθι πότε να μην τους αρνηθείς» είπε η σύζυγος του στα αστεία. Ο Στέφανος την κοίταξε μες τα γκριζοπράσινα μάτια της και χαμογέλασε.
« Εντάξει» είπε «ποιο παραμύθι θα θέλετε να ακούσετε;»
« Το παραμύθι της Πριγκίπισσας του Φωτός!» Είπε με μια ζωηράδα η Μαρία. Μόλις άκουσε το όνομα του παραμυθιού, ο Στέφανος σκυθρώπιασε, αλλά το έκρυψε από τα παιδιά και από την γυναίκα του.
« Είστε σίγουροι ο,τι θέλετε αυτό το παραμύθι;» τους ρώτησε για να βεβαιωθεί αν το ήθελε και ο Μάνθος. Έστω και μια ελπίδα να έχει να αρνηθεί ο γιος του.
« Ναι μπαμπά αυτό θέλουμε!» είπε ο γιος του με χαρά. Τελικά η ελπίδα του χάθηκε, έπρεπε να πει το παραμύθι. Τουλάχιστον να προσπαθούσε να το πει από το βιβλίο.
« Ωραία φέρτε μου το βιβλίο για να σας το διαβάσω…»
« Όχι μπαμπά, θέλουμε να μας την πεις εσύ, την λες καλύτερα από εκείνο το βιβλίο.» Είπε η Μαρία κοιτώντας τον με σοβαρότητα.
« Εντάξει, ας ξεκινήσουμε λοιπόν…» αναστέναξε μελαγχολικά, δεν ήθελε να τα θυμηθεί όλα ξανά. Αλλά κατάφερε και είπε την αρχή μια χαρά… Και η ιστορία μας αυτήν ξεκινάει με το: « Μια φορά και έναν καιρό…»

Μην αφήνεις μισό το παραμύθι! Ιερόσυλη! Λέγε την συνέχεια. ΤΏΡΑ

Χαχα έχω δυο κεφάλαια έτοιμα, αλλά δεν ξέρω αν θέλετε την συνέχεια ή όχι... Γι'αυτό το αφήνω απάνω σας! :Ρ

Εγώ θέλω

Καλά! Επειδή είσαι καλή θα σου το δώσω... Αλλά δεν δέχομαι ντομάτες...:Ρ
θα σας δώσω και τα 2 κεφάλαια!:Ρ

Κεφάλαιο 1ο ‘‘Η γνωριμία’’

«Μια φορά και έναν καιρό, σε μια χώρα την Ελλάδα, γεννήθηκε ένα μικρό κοριτσάκι, τόσο μικρό αλλά πολύ γλυκό. Η μητέρα της ήθελε να την ονομάσει Μαρία σαν την Παναγιά, αλλά επίσης ήθελε να πάρει το όνομα της γιαγιάς του μικρού κοριτσιού. Παρά από τις πολλές αντιθέσεις με τον σύζυγο της, την ονομάσανε Μαρία.
»Μεγαλώνοντας, έμαθε να έχει καλούς τρόπους και να είναι πάντα ευγενική. Στην ηλικία των 5, η μητέρα της μετά από μεγάλο διάστημα αποφάσισε ο,τι έπρεπε να μετακομίσει, και να αφήσει όλες τις αναμνήσεις που είχε με τον σύζυγο της πριν το τραγικό του θάνατο. Πήρε λοιπόν τα παιδιά της και μετακόμισε δίπλα σε μια πλατεία…»
« Και; Και; Τι έγινε μετά μπαμπά;» ρώτησε όλο επίμονα ο Μάνθος.
« Αφού μετακόμισαν κοντά εκεί στην πλατεία, η Μαρία άρχισε να βλέπει περίεργα όνειρα ακόμη και εφιάλτες. Αυτό συνεχιζότανε μέχρι την έκτη δημοτικού.»
« Γιατί μέχρι τότε; Γιατί να ήτανε τόσο μεγάλο το διάστημα μπαμπά;» ρώτησε η Μαρία. Ο Στέφανος την κοίταξε και πριν μιλήσει αναστέναξε.
« Η αλήθεια είναι ο,τι κανείς δεν ήξερε… Ακόμα και τα αδέρφια της. Η μεγαλύτερη της αδερφή η Έλεν και ο αδερφός της που ήτανε ένα χρόνο μεγαλύτερο από αυτήν…»
« Και αυτός λεγότανε Στέφανος όπως λέει το βιβλίο, σαν και σένα μπαμπά ε;» είπε όλο χαρούμενα ο Μάνθος. Ο Στέφανος κοίταξε τον γιο του με ένα λυπημένο χαμόγελο και του είπε.
« Ναι σαν εμένα… Αλλά ας συνεχίσουμε! Ποτέ δεν είπε τίποτα και σε κανέναν για τα όνειρα που έβλεπε. Μέχρι που ένα όνειρο της πραγματοποιήθηκε.
»Καθότανε μόνη της σε ένα παγκάκι, είχε αγχωθεί τόσο πολύ για την επόμενη χρονιά που θα πήγαινε επιτέλους σε γυμνάσιο. Έτσι όπως καθότανε λοιπόν έρχεται ένας περίεργος τύπος δίπλα της και της είπε, “Γεια σου Μαρία”. Η Μαρία αν και της φαινότανε τόσο περίεργο που αυτός ο παράξενος τύπος ήξερε το όνομα της, ένοιωθε μια οικειότητα μαζί του. Σαν να το ήξερε από πάντα, έτσι του είπε: “Γεια σας!”. Αυτός χαμογέλασε, “Μπορείς να με φωνάζεις Μάνθο.” Αυτή χαμήλωσε το κεφάλι της και είπε με μια λύπη ,“Έτσι λεγόταν ο πατέρας μου, αλλά έχει πεθάνει εδώ και 12 χρόνια.” “Σου λείπει, το βλέπω στα μάτια σου.” Είπε ο Μάνθος, “Απλά εύχομαι μόνο να τον έβλεπα μόνο μια φορά έστω και λίγο, τον βλέπω μόνο σε φωτογραφίες, θέλω απλά να τον γνωρίσω.” Ο Μάνθος χαμογέλασε και είπε καθώς σηκώθηκε από το παγκάκι, θέλοντας να φύγει, “Ας πούμε ο,τι μόλις τον γνώρισες.” Έκανε να φύγει, όταν η Μαρία του άρπαξε το χέρι και του είπε “Κύριε σας παρακαλώ, πείτε μου τι εννοείτε;” Γύρισε πίσω και την κοίταξε, προσεχτικά, και έπειτα της είπε: “Είσαι πολύ ξεχωριστή, κάποια μέρα θα το καταλάβεις.” “Τι εννοείτε σας παρακαλώ πείτε μου!” η Μαρία ήτανε έτοιμη να κλάψει. “Δεν μπορώ να πω περισσότερα τώρα, μας παρακολουθούν…Αν είναι συνάντησε με στο νεκροταφείο στο τάφο του πατέρα σου, το απόγευμα.” Η Μαρία κατέβασε κάτω το κεφάλι της, μα όταν το σήκωσε ο άντρας, ο Μάνθος είχε εξαφανιστεί. “Μα δεν ξέρω καν αν θα με αφήσουν.” Είπε λυπητερά.
«Μπαμπά τελικά τι έγινε; Πήγε;» Το άγχος του Μάνθου δεν συγκρινόταν με κανέναν.
«Μπαμπά Μάνθος δεν λεγόταν και ο πατέρας της;» ρώτησε η Μαρία όλο απορία.
«Μάνθο ναι πήγε, θα το μάθουμε στην συνέχεια, και Μαρία ναι Μάνθος λεγότανε ο πατέρας της.
«Άρα για να καταλάβω και εγώ Στέφανε, αυτό ο παράξενος άντρας έχει σχέση με τον πατέρα της» είπε η σύζυγος του με περιέργεια.
«Μαμά σίγουρα θα έχει το μυρίζομαι» είπε η Μαρία με χαρά.
« Χα! Θα μάθετε στην συνέχεια…» είπε ο Στέφανος με ένα χαμόγελο στα χείλη του. Δεν ήτανε όμως λυπημένο ήτανε κάπως χαρούμενο.





Κεφάλαιο 2ο ‘‘Η αποκάλυψη’’


«Μπαμπά θα συνεχίσεις σε παρακαλώ την ιστορία;» είπε ο Μάνθος στον πατέρα του.
«Μάνθο ο πατέρας σου πίνει νερό, θα σας την συνεχίσει μόλις τελειώσει» είπε η Λαμπρινή η γυναίκα του.
«Σε ευχαριστώ αγάπη μου» είπε ο Στέφανος ανοιγοκλείνοντας το στόμα του για να μην τα ακούσουν τα παιδιά του. Η Λαμπρινή κούνησε το κεφάλι της με κατανόηση. Ήξερε την ζωή του Στέφανου από το λύκειο. Άρα ήξερε τα πάντα και για τα οικογενειακά του. Μόλις τελείωσε να πίνει νερό, ο Στέφανος κοίταξε τα παιδιά του και τα ρώτησε: « Που είχαμε μείνει;»
«Εκεί με το αν θα πήγαινε η Μαρία να τον συναντήσει τον παράξενο τύπο.» είπε η Μαρία.
«Α! Ναι, εκεί είχαμε μείνει…, που λέτε παιδιά μου, η Μαρία τότε ήτανε 12 χρονών που να πήγαινε μόνη της; Και ειδικά ένα κορίτσι μόνο του στο νεκροταφείο. Έτσι πήγε με την μητέρα της υπό ένα όρο όμως…»
«Τι; Τι;» ρώτησε ανυπόμονα ο Μάνθος.
« Υπό έναν όρο, ο οποίος όρος έλεγε ο,τι η μάνα της θα την άφηνε να πάει στο τάφο τουλάχιστον μόνη της για να του μιλήσει, και η μητέρα της μετά όταν θα την φώναζε η Μαρία θα πήγαινε κοντά της. Έτσι και έγινε. Όταν φτάσανε στο νεκροταφείο η Μαρία είπε στην μητέρα της, “Μαμά, όπως είπαμε πάω να του μιλήσω…” “Εντάξει Μαρία όταν είναι να έρθω…απλά φώναξε με.” Η μητέρα της καταλάβαινε το πόνο της κόρη της, να έχανε το πατέρα της σε μικρή ηλικία. Έτσι και την άφησε να πάει…»
«Μπαμπά και μετά συνάντησε τον παράξενο άνθρωπο;» ρώτησε η Μαρία ανυπόμονα.
«Ναι τον συνάντησε, αλλά περίμενε λίγα λεπτά για να εμφανιστεί μπροστά της. Αλλά πριν εμφανιστεί αυτός, η Μαρία στεκόταν μπροστά στο τάφο του πατέρα της, και άρχισε να κλαίει, ώσπου ένοιωσε ένα χέρι να την ακουμπά στο ώμο. Γύρισε και είδε τον περίεργο άντρα, τον Μάνθο. Αυτός την κοίταξε στα μάτια του, όσο τον κοίταζε η Μαρία, ξαφνικά είδε ένα δάκρυ να βγαίνει από το μάτι του. Προσπάθησε να το κρύψει αυτός, αλλά τελικά δεν μπόρεσε. “Γιατί συνέβηκε αυτό;” είπε ο Μάνθος και κάθισε στο τάφο του πατέρα της Μαρίας. “Τι εννοείτε; Δεν σας καταλαβαίνω. ” Είπε η Μαρία ενώ σκούπιζε με τα χέρια της τα δάκρυα που έχυσε. “Το ατύχημα…”Κοίταξε την Μαρία κατάματα, και είδε που είχε την απορία στα μάτια της. Έπειτα της είπε “Μαρία, ο,τι και να ακούσεις και δεις απόψε μην το πεις σε κανέναν, μέχρι να σου το πούμε εμείς. ” “Ποιοι εμείς; Ακόμα δεν καταλαβαίνω. ” είπε με μια ταραχή η Μαρία. “Θα σου πω τι είσαι αληθινά…” είπε αυτός σοβαρός “Τι είμαι; Ζώο είμαι;” Είπε με μια ειρωνεία η Μαρία. “Όχι!” είπε κοφτά εκείνος. Και έπειτα συνέχισε σοβαρά εκείνος, “Είσαι η τελευταία Πριγκίπισσα του Φωτός.”»

Η ιστορία, έτσι όπως έχεις σκεφτείς να την φτιάξεις, είναι παραμύθι καθαρά ή έχει κάποια σχέση με την πραγματικότητα και την οικογένειά τους; Μέχρι στιγμής γουστάααρω Νεκροταφεία, τάφοι, νεκροί και, απ' ό, τι μυρίζομαι στην συνέχεια συνωμοσίες, δολοπλοκίες, πάθη και έρωτας Ααααχ ^.^

Αν σου έλεγα και τα δυο αλλά πιο πολύ παραμύθι! :Ρ

Αν σου πω ο,τι θα έχει σχεδόν από όλα;:Ρ ^^

Σε κατάλαβα, χεχε Α να χαθείς! Ανεβάζεις κάτι τέτοιο την ώρα που προσπαθώ να κάνω μια παρουσίαση και μου αποσπάς την προσοχή. ΚΑΘΌΛΟΥ δεν με σκέφτεσαι -.- Και την αγωνία που θα έχω μέχρι να μάθω την συνέχεια ούτε αυτή την σκέφτεσαι; Μπράβο σου! -.- :P

Χαχα θα την τελειώσω, σήμερα....Θα προσπαθήσω..:Ρ

Αλλά θα σου πω και κάτι άλλο! Ελπίζω να σου αρέσουν, τα άλογα, τα σπαθιά και οι δαίμονες;:Ρ

Ναι, ναι και ΝΑΙΑΙΑΙ! Γράφε ΤΏΡΑ! Με έψησες! Μπάρμπεκιου με κατάντησες xD

Χαχαχα Καλά καλά! :Ρ είμαι στην αρχή! :Ρ

Καλάααα...

Σπόιλερ:

Μαρία, έχω να σου πω ένα πράγμα: ΓΡΑΦΕΕΕ!!! Αν δε συνεχίσεις να γράψεις έρχομαι αυτή τη στιγμή εκεί που είσαι να σε απαγάγω για να γράψεις!

Μήπως ο Στέφανος, ο αδερφός της Μαρίας, είναι ο πατέρας των παιδιών και γι αυτό τα ονόματα Μάνθος και Μαρία; (Βέβαια, αν είναι γι αυτό, τότε νομίζω πως η καημένη η Μαρία πρέπει να βλέπει αυτή τη στιγμή τα ραδίκια ανάποδα ή κάτι τέτοιο )

Πώς και δεν είναι και τα αδέρφια της πρίγκιπες του φωτός; Ήταν άταχτη η μαμά ή απλά είναι κάτι τελείως τυχαίο και έγινε ας πούμε επειδή τα άστρα ήρθαν στη σωστή θέση τη στιγμή που γεννήθηκε η Μαρία;

Ακούσα και κάτι για σπαθιά και δαίμονες...; Ανυπομονώ να δω τι θα γίνει!!! Πότε θα μας βάλεις τη συνέχειααα;

Και κάτι ακόμα: ΜΗΝ τολμήσεις και την αφήσεις και αυτή την ιστορία ατέλειωτη όπως τις άλλες γιατί θα σε σκοτώσω!

Χαχαχαχα Καλά θα γράψω..:Ρ

Κάτι πετυχαίνεις Χριστίνα, αλλά στην συνέχεια θα τα δείτε όλα! :Ρ

Τα αδέρφια, δηλαδή κυριότερα θα είναι ένας από τους ιππότες! :Ρ

Δαίμονες και κυριότερα ο Σαταν...:Ρ με τον γιο του...:Ρ

Χαχα θα προσπαθήσω...:Ρ Το υπόσχομαι!:Ρ

Ιππότες ακούω;! Νομίζω όσο πάει και καλύτερα!
'Εχει και γιο ο Σατανάς; Ποιος θα το 'λεγε!

Όχι θα προσπαθήσεις απλά, θα την τελειώσεις! Άαααντε!!!

Raven έγραψε:

Ιππότες ακούω;! Νομίζω όσο πάει και καλύτερα!
'Εχει και γιο ο Σατανάς; Ποιος θα το 'λεγε!

Όχι θα προσπαθήσεις απλά, θα την τελειώσεις! Άαααντε!!!

ο Σατανας εχει κι κορη

Ανήψια έχει; :Ρ

Raven έγραψε:

Ανήψια έχει;

Για ανιψια δεν ξερω...αλλα θα μαθω....!!!

Καλά μωρέ θα δημιουργήσουμε έναν...:Ρ

Χαχα α καλά....:Ρ Χριστίνα σε πείραξαν οι Πανελλήνιες! :Ρ

Λοιπον ναι εχει κι ανιψια κι βαπτιστιρι...!!! δεν ειναι τελειο...???αλλα κι κουφο...???

Εντελώς...:Ρ Εγώ ήξερα από μια ταινία ο,τι είχε και δυο γιους...:Ρ Αλλά δεν παίζει να είναι αλήθεια..:Ρ

εμενα αυτα μουτα πε η γιαγια μου....ηστης οποιας το χωριο....τα λεγανε κι το χωριο τους υπαηρχναν καποτε δρυκολακες...κι υπαρχουν παρα πολυ μυθοι οπως με τυην Μπανση....

Α κατάλαβα...:Ρ Πάντως πολλές ιστορίες ακούγονται για τον Σατανά ποτέ δεν ξέρεις ποια είναι η αληθινή! :Ρ