Άγνωστος κόσμος

Γράφε γρήγορα! Take your time, μη βιάζεσαι! Εμείς έχουμε υπομονή!

ναι αμε. εχουν απειρη υπομονη. απεριοριστη...

φοβαμαι το απεριοριστη..παντως ειναι ωραια η συνεχεια

ακυρο: ποια απο εσας θα γινει η ΒΕΤΑ μου;;

Η ποια; (άκυρη ερώτηση :P)

αν δεν κανω λαθος, εννοει σε ποια απο εμας μπορει να στελνει το κεφαλαιο πριν το δημοσιευσει για μια δευτερη γνωμη? και ισως και για ιδεες?

διορθωσε με αν κανω λαθος!

Σπόιλερ:

Ούτε κι εγώ. Μετά χαράς να σε βοηθήσω, άμα θες

λοιπον ναι αυτο εννοω.

χωρις να θελω να στεναχωρησω καμια θα διαλεξω την argy γιατι ηδη ξερει καποιες πληροφοριες για την ιστορια μου και με εχει βοηθησει και αλλες φορες!

Ελπιζω να μην στεναχωρησα καμια!

Ωραία. Στείλε μου το κεφάλαιο ή στο mail μου ή σε pm, να το διορθώσω και να στο στείλω

οχι καλε. καμια δεν στενοχωρησες.
αρα ανυπομονουμε για την συνεχεια

και ναι!!μετα απο δεν ξερω και εγω ποσο καιρο,καινουριο κεφαλαιο!!! Argy προσθεσα λιγο παραπανω πραγματα στο τελος. ελπιζω να σας αρεσει!!


Κεφάλαιο 16ο

Όταν ξύπνησα, τα πάντα γύρω μου ήταν σκοτεινά. Κοίταξα το ρολόι μου και είδα πως η ώρα ήταν τέσσερις τα ξημερώματα. Κατέβηκα κάτω στο σαλόνι και βρήκα τον Σαμ να κοιτάζει έξω από το παράθυρο, το οποίο είχε θέα προς την πίσω αυλή. Φαινόταν σαν να περιμένει κάτι.
“Τι κάνεις εδώ;” είπα και τον αγκάλιασα.
“Τίποτα, απλά κοιτάζω τον νυχτερινό ουρανό.”είπε και αναστέναξε.
“Πάμε να κάτσουμε έξω και να ξαπλώσουμε στο γρασίδι;” Χωρίς να περιμένω να απαντήσει, βγήκαμε έξω. Καθίσαμε κάτω, με το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό.
“Τι σκέφτεσαι;” τον ρώτησα.
“Τίποτα το συγκεκριμένο, σε αντίθεση με εσένα.”είπε και χαμογέλασε.
“Ει, κύριος! Αυτό θεωρείται παραβίαση προσωπικού...δεν μπορώ να θυμηθώ την αντίστοιχη έκφραση.”
“Χαχαχα..Πάντως σε αυτό που σκεφτόσουν, δεν έχεις και άδικο. Πρέπει να το σκεφτώ.” Έμεινε σιωπηλός για πολύ ώρα. Κάποια στιγμή δεν άντεξα και τον ρώτησα.
“Τι εννοείς; Δηλαδή θα το κάνεις; Θα με μεταμορφώσεις;” Ένιωθα ενθουσιασμό μόνο και στην σκέψη.
“Κάποια στιγμή, ναι, θα το κάνω. Αλλά αφού λύσουμε το μυστήριο σχετικά με το ποιος θέλει το κακό μας. Έπειτα, θα είμαστε ήρεμοι να πάμε να ζήσουμε κάπου μαζί. Για πάντα.” Με έσφιξε στην αγκαλιά του. Φαίνεται να το ήθελε πολύ αυτό. “Κοίτα. Υπέροχη η ανατολή του ηλίου. Ο ήλιος είναι πραγματικά μαγευτικός.” Αυτά τα λόγια μου θύμισαν κάτι. Κάτι διόλου ευχάριστο. Κάτι που θα ήθελα να μην το είχα ζήσει γιατί η διαίσθησή μου είχε χτυπήσει κόκκινο. Ανατρίχιασα ολόκληρη και ο Σαμ φάνηκε να το προσέχει.
“Τι συμβαίνει; Ανατρίχιασες ολόκληρη.”ρώτησε.
“Πρέπει να σου πω κάτι. Είδα ένα όνειρο. Στο όνειρο εμφανίστηκε ένας άντρας.” Του τα είπα όλα. Την σκηνή με το νερό, την εμφάνιση αυτού του άνδρα και όσα ειπώθηκαν μεταξύ μας. Τα έχασε.
“Αύρα, αυτό σημαίνει πως μία μάγισσα μεσολάβησε. Ο άνδρας στο όνειρο σου ήταν βρικόλακας. Όμως ένας βρικόλακας, όσες δυνατότητες και αν έχει, δεν μπορεί να επεμβαίνει στα όνειρα των άλλων. Και αυτός ο βρικόλακας κάπως εμπλέκεται. Δεν ξέρω πως, αλλά πρέπει να προσέχουμε. Και τώρα, ώρα για μάθημα.” Σηκωθήκαμε από το δροσερό γρασίδι που τόση ώρα μας χάιδευε απαλά.

Έφτασε η στιγμή για να πάμε αυτή την πολυπόθητη εκδρομή. Όλοι μας ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι. Η εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα ήμουν σίγουρη ότι θα ήταν η καλύτερη εβδομάδα της ζωής μας. Φυσικά, είχαμε κανονίσει να είμαστε στο ίδιο δωμάτιο με τον Σαμ ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη ησυχία γίνονταν, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο. Από την στιγμή που φτάσαμε, κορίτσια και αγόρια μπαινόβγαιναν ο ένας στα δωμάτια του άλλου, σκαρφιζόμενοι συνήθως κάποια πλάκα. Ήταν τόσο ευχάριστο το κλίμα, που αρχίσαμε και εμείς να συμμετέχουμε στις φάρσες, μέχρι που ο διευθυντής μας έκανε παρατήρηση και η διασκέδαση έλαβε τέλος. Επιστρέφοντας στο δωμάτιο, έριξα μια ματιά στην κορυφογραμμή των Αυστριακών Άλπεων, με τα διάσπαρτα σπιτάκια, τις όμορφες εκκλησίες και τα σκεπασμένα με χιόνι δέντρα.
''Πόσο όμορφα είναι. Μου αρέσει πολύ εδώ'' Ο Σαμ ήρθε από πίσω μου και με αγκάλιασε από την μέση.
''Έμαθα ότι κοντά στο ξενοδοχείο υπάρχουν πανέμορφες πίστες σκι. Θέλεις να πάμε;'' Ένευσα καταφατικά με ενθουσιασμό. Ντύθηκα όσο πιο βαριά μπορούσα και βγήκα έξω, αν και το κρύο συνέχιζε να ''χτυπάει στο κόκκαλο''
''Να πάρει, τι κρύο είναι αυτό;'' είπα, τρίζοντας άθελά μου τα δόντια μου μεταξύ τους.
''Για εμένα δεν υπάρχει καμία διαφορά'' είπε κάπως σκυφτός ο Σαμ. Για μια στιγμή, μπήκα στον πειρασμό να τον ρωτήσω αν του έλειπε η θνητή του ζωή, αλλά δεν ήθελα να τον στεναχωρήσω, μιας και ήδη είμασταν ευδιάθετοι και χαρούμενοι.
Ο προπονητής του σκι, ο Γκέρεον, μας υποδέχτηκε με κέφι. Ήταν υπερβολικά ξανθός και γυμνασμένος, με ελαφρώς κοκκινισμένη επιδερμίδα από το κρύο και γαλάζια μάτια. Μου έδειξε τα βασικά και μου φάνηκαν εύκολα, όμως όταν φόρεσα τα παγοπέδιλα και άρχισα να ''περπατάω γλιστρώντας'' το πράγμα έπαυε να είναι αστείο! Όταν είδα με την άκρη του ματιού μου τον Σαμ να κρυφογελάει με την αδεξιότητά μου, του έστειλα με την μύτη του παπουτσιού μου λίγο χιόνι δώρο.
Ανεβήκαμε σε έναν λόφο που ο Γκέρεον με διαβεβαίωσε ότι ήταν ό,τι έπρεπε για αρχάριους, αλλά εγώ δεν ήμουν και τόσο σίγουρη, πήρα μια βαθιά ανάσα όμως και αποφάσισα να το κάνω. Έδωσα στα πόδια μου ώθηση και άρχισα να τσουλάω. Δεν πίστευα ότι το σκι θα ήταν τόσο διασκεδαστικό! Πραγματικά το απολάμβανα, ώσπου...
Πριν το τέλος της πίστας και πίσω από ένα δέντρο, μου φάνηκε πως είδα μια σκιά. Σταμάτησα και προσπάθησα να κατευθυνθώ προς τα εκεί όμως έπεσα. Ο Σαμ έτρεξε προς το μέρος μου με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
“Είσαι καλά;”με ρώτησε.
“Φυσικά!”είπα χαμογελώντας ψεύτικα. “Εξάλλου ξέρεις πως είμαι αδέξια!” και συνέχισα να γελάω.
“Αχχ...Αύρα. Τι θα κάνω εγώ με εσένα;”είπε και γύρισε τα μάτια του.
“Υπομονή!”είπα και τον φίλησα. “Πάμε τώρα; Έχω ξεπαγιάσει.” Δεν υπήρχε περίπτωση να του έλεγα τίποτα για την σκιά,ειδικά τώρα που είχαμε τόσες μέρες στην διάθεσή μας.

Επιτέλους κεφάλαιο!

Ωραία η σκηνή που κάθονται στον κήπο! Τι γλυκούλααα

Και η ατμόσφαιρα της εκδρομής! Με κάνεις να θέλω να πάω τώρα πενθήμερη με το σχολείο!

Αυτή η σκιά που είδε ήταν ο βρικόλακας που είχε δει στο όνειρό της; Και αν ναι, ήταν αλήθεια εκεί ή είδε κάτι σαν όραμα; Γιατί ο Σαμ έδειξε να την πιστεύει και φάνηκε να μην είδε τίποτα, που είναι λίγο παράξενο αφού είναι βρικόλακας Κάτι τρέχει εδώ...

Έχουμε καιρό να δούμε την αδερφή της όμως. Αφού είναι δίδυμες, δε θα έπρεπε να είναι πιο δεμένες; Και ακόμα κι αν η Αύρα δεν ήθελε, η Στέλλα δε θα την πίεζε να της πει κάτι;
Και το ίδιο ισχύει και για τους φίλους της. Ειδικά ο λυκάνθρωπος θα έπρεπε να την κυνηγάει συνέχεια

Ανυπομονώ να δω τι θα γίνει στο επόμενο κεφάλαιο (πιο σύντομα αυτή τη φορά, ε

δικια μου ιδεα!!

την εκδρομη την εβαλε η argy πιο νωρις..ελεγα να την βαλω πιο μετα.

η σκια ηταν... δεν το προσεξα..την πιστεψε απλα!της εχει εμπιστοσυνη!!

η αδερφη της θα εμφανιστει αλλα θυμασαι που πανε σε διαφορετικα σχολεια;;και οι φιλοι..καλα μωρε πρωτη μερα ηταν στην εκδρομη.θα εμφανιστουν,μην μου βαζις το μαχαιρι στο λαιμο...


ελπιζω και εγω!!να ανεβει συντομα

Πολύ ωραία

Α, μάλιστα. Δε θα έπρεπε να την εμπιστεύεται τόσο, αλλά δεν πειράζει

Δεν σου βάζω το μαχαίρι στο λαιμό καλέ! Απλά είπα ότι έχω καιρό να τους δω Για την αδερφή της, να είμαι ειλικρινής, δεν το θυμόμουν

Άντε, γρήγορα!

ευχαριστω.

αα σε παρακαλω! H argy μου εχει σταθει πολυ...(λεμε τωρα αχχαχαααχ)

ντροπη!!για κανε μια επαναληψη!!

θα προσπαθησω

Καλέ δεν έλεγα να μην εμπιστεύεσαι την Argy! Κι εγώ την εμπιστεύομαι. Έλεγα ότι ο Σαμ δεν έπρεπε να εμπιστεύται την Αύρα...

Να κάνω επανάληψη πριν ή μετά την επανάληψη για τη Βιολογία και τη Φυσική;

Τέλεια!

ααααααααα!!!!!!!!ουπς!!!


μετα την φυσικη και την βιολογια!!!

επιτελους κεφαλαιο...

αλλα μετα απο τοσο καιρο εχω ενα μικρο κενο. τι ακριβως ειδε στο ονειρο?
τα υπολοιπα τα ειπε ηδη η χριστινα...
απιθανη η ατμοσφαιρα στον κηπο και η εκδρομη φαινεται να εχει πλακα...
αλλα ο σαμ δεν θα επρεπε να της εχει τυφλη εμπιστοσυνη... εξαλλου αν ηθελε ας διαβαζε το μυαλο της

Ωραία η προσθήκη που έκανες στο τέλος, Kate

Πάντοτε θα σου στέκομαι στις συγγραφικές σου προσπάθειες (και σε ό, τι άλλο χρειαστείς )

Σπόιλερ:

Περιμένω καινούριο κεφάλαιο Αν χρειαστείς βοήθεια, πες μου

στο ονειρο βρισκοταν σε μια λιμη και ενω κολυμπουσε και ξημερωνε εμφανιστηκε ενας αντρας και της ειπε το ποσο υποροχο ειναι η ανατολη του ηλιου


ελπιζω να ανεβασω συντομα

πολυυ ωραιοοο το κεφαλαιο σου!

και μενα μου αρεσε η σκηνη που βλεπανε τα αστερια! Μα τι ρομανς!

και εγω πιστευω οτι δεν πρεπει να την εμπιστευεται και τοσο ο Σαμ την Αυρα! αλλα δεν πειραζει!

και μ αρεσε και η σκηνη με το σκι! και με την σκια!!

καληη δουλεια! αυτο ισχυει και για τις δυο σας!

λοιπονν ανυπομονωω να μαθω την συνεχεια!

ευχαριστω..

μα καλα σας εδωσε η αυρα την εντυπωση οτι ειναι αναξιοπιστο ατομο;;γιατι να μην την εμπιστευεται ο Σαμ; εξαλλου σκεφταται πως θελει να περασουν μαζι ξεγνιαστα μια εβδομαδα χωρις προβληματα! αντε!!


οπως ειπα ελπιζω συντομα

οκκκ καλε!!!

δεν το ειπαμε για κακο!! μν ανησυχεις! αφου βγηκεεε καλο το κεφαλαιο!

ααα... οκ! θημηθηκα

τι σας εχω εδω;;;;εε;;; καινουριο κεφαλαιο..μολις βγηκε απο τον φουρνο. προσοχη καιει!!



Κεφάλαιο 17ο

Μπήκαμε μέσα στο σπιτάκι, που
ήταν κάτι σαν καφετέρια. Ήταν ζεστά και αμέσως
ένιωσα άνετα. Ο Σαμ φαινόταν ξέγνοιαστος,
χαρούμενος και μαζί με αυτόν και εγώ.
Αυτή η εκδρομή ήταν όπως ακριβώς την φανταζόμουν, ίσως και ακόμα
καλύτερη.


Παραγγείλαμε ο καθένας από
μια ζεστή σοκολάτα και, παρ' όλο που είχε
πολύ κόσμο, η παραγγελία ήρθε σχεδόν αμέσως. Η όλη
ατμόσφαιρα ήταν πολύ ωραία και η θέα
από τα παράθυρα σε άφηνε άφωνο. Είχαμε
καθίσει στον πάνω όροφο και βλέπαμε τις
Άλπεις. Κάποια στιγμή, πρόσεξα πως ο Σαμ ήταν
κάπως τσιτωμένος και κοίταζε συνεχώς έξω από το
παράθυρο. Προσπάθησα να δω πού κοιτούσε,
αλλά το μόνο που φαινόταν ήταν η άκρη
ενός δάσους.

“Τι κοιτάς;” τον ρώτησα.

“Κάποιος βρίσκεται μέσα στο δάσος, κινείται αρκετά γρήγορα όμως και δεν
μπορώ να τον διακρίνω με γυμνό μάτι. Είναι ξεκάθαρο
πως είναι βρικόλακας.” είπε, κάπως παγερά και απόμακρα εκείνος.
Τότε, γύρισε να με κοιτάξει. Τα μάτια του
ήταν παγωμένα.


“Κινδυνεύεις Αύρα. Το
καταλαβαίνεις αυτό;”

“Ναι, αλλά, να σου πω την αλήθεια,
δεν με φοβίζει αυτό. Είμαι μαζί σου, και
είσαι βρικόλακας, ένας ευγενής βρικόλακας
και μάλιστα πολύ δυνατός. Δεν φοβάμαι,
Σαμ και είμαι έτοιμη να σταθώ πλάι σου
στο οτιδήποτε μας συμβεί. Αλλά γιατί να με μεταμορφώσεις αργότερα και όχι τώρα; Αν γίνει τώρα, μάλλον δεν θα
κινδυνεύω!”

“Πάντα θα κινδυνεύεις,
Αύρα!” Ακούστηκε σκληρός και ένα γρύλισμα
βγήκε από το λαιμό του. “Δεν ξέρεις τι έχουμε να
αντιμετωπίσουμε.”είπε και έκρυψε το
κεφάλι του. Φαινόταν απελπισμένος.

“Ασφαλώς και δεν ξέρω! Το μόνο
που γνωρίζω είναι ότι ένας βρικόλακας
εμφανίζεται στα όνειρα μου και όλα αυτά
με την βοήθεια μιας μάγισσας. Γιατί δεν
μου μιλάς Σαμ; Τι περιμένεις επιτέλους;
Τι μας κυνηγάει; Μεταμόρφωσε με τώρα!!”
είπα και τον ανάγκασα να με κοιτάξει
στα μάτια σηκώνοντας του το κεφάλι με την άκρη του χεριού μου.

“Αύρα...” είπε με κάπως πονεμένη φωνή και πήρε το
πρόσωπο μου στα χέρια του. “Να ήξερες
πόσο δίκιο έχεις! Αλλά δεν γίνονται με μιας. Θα σου τα πω όλα, γιατί έχεις
δικαίωμα να ξέρεις από ποιόν
κινδυνεύεις...ποιος είναι ο διώκτης σου.
Αλλά όχι εδώ. Μας ακούνε.” Έριξε το βλέμμα του διακριτικά προς
μια μεριά όπου μια ομάδα αγοριών και
κοριτσιών ήταν καθισμένη και μας
κοιτούσαν. Όλοι μου ήταν τελείως άγνωστοι,
εκτός από την Βαλεντίνα. Τι δουλειά είχε
αυτή εδώ;

“Η Βαλεντίνα που κολλάει;” ρώτησα κάπως
σαστισμένη και πρόσεξα πως κάρφωσε
το βλέμμα της πάνω μου.

“Θα σου εξηγήσω αργότερα! Υπομονή.” είπε και δεν
μιλήσαμε άλλο μέχρι που τελειώσαμε την
σοκολάτα μας, το μυαλό μου όμως βούιζε.
Ο Σαμ, μόλις πριν από λίγο, είπε ότι κάποιος
με κυνηγάει. Η Βαλεντίνα ήταν στην
καφετέρια και φαινόταν σαν να με
παρακολουθούσε. Κοίταξα τον Σαμ με νόημα και
ευχήθηκα να άκουγε τις σκέψεις μου
εκείνη την στιγμή. << Σαμ με ακούς; Αν
ναι πιες μια γουλιά.>> Τον είδα
να πίνει και να με κοιτάει. << Η
Βαλεντίνα με καταδιώκει;>> Τον
είδα να κουνάει το κεφάλι του καταφατικά.
Αυτό ήταν! Ήμουν έτοιμη να πάω εκεί και να της
σπάσω τα μούτρα! Τι της έκανα; Ποτέ δεν
της μίλησα παρά μόνο σε ειδικές περιστάσεις
και αυτές με το ζόρι! Είτε αυτό ήταν διαίσθηση
είτε όχι, ποτέ μου δεν την συμπάθησα και
πάντοτε βαθιά μέσα μου ήξερα ότι ήταν μεγάλος μπελάς.
Εξάλλου, φαινόταν από τον τρόπο συμπεριφοράς
της. Όπως και να 'χε, ήθελα να ρωτήσω
και κάτι άλλο τον Σαμ... << Θα με
μεταμορφώσεις μέσα σε αυτήν την εβδομάδα;
Έτσι, δεν θα διατρέχω μεγάλο κίνδυνο.>>
Η απάντηση του ήταν αρνητική. Τότε
μόλις είχαμε τελειώσει τις σοκολάτες
μας. Ο Σαμ πλήρωσε στο ταμείο και φύγαμε. Όταν φτάσαμε στο δωμάτιό μας, ήμουν σίγουρη ότι ο Σαμ
θα πέρναγε την Ιερά Εξέταση...

Ξέρω ότι θα με σκοτώσει, αλλά παρόλα αυτά θα το πω:

Συγνώμη. Εγώ φταίω γιατί καθυστέρησα να το διορθώσω το κεφάλαιο -.- Γι' αυτό και άργησε κομμάτι να ανέβει.

Πάρα πολύ καλό (στα είπα κιόλας) Αγωνίιιια για την συνέχεια