Λαβίνια, ένα ταξίδι που δεν άρχισε ποτέ....

Συγχαρητήρια είστε το 2ο άτομο στο σύμπαν που ΕΧΕΙ διαβάσει το βιβλίο! κερδίσατε ένα σετ μαχαιροπίρουνα, ένα φουσκωτό και ένα διαγαλαξιακό χωροχρονικό ταξίδι σε ένα παρελθοντικό πλανήτη του Α της Χήνας!
Σοβάρα, νόμιζα ότι μόνο εγώ υπήρχα που μου άρεσε αυτό το βιβλίο! Κι εμένα μου άρεσε πάρα πολύ! (Πραγματικά κι εγώ αυτούς του συμπαθέστατους μες στην καρδιά μου τους είχα και ήθελα να τους πλακώσω στο ξύλο!)
Αλλά δεν ξέρω αν η ιδέα ήταν τόσο "μεγάλη" για να γίνει πολύ-λογία. Ήταν καλή, αλλά πιστεύω πως το μέγεθος ήταν σωστό. Όχι βέβαια ότι θα με πείραζαν και μερικές συνέχειες αλλά δε θα γινόταν βαρετό στο τέλος?

Τα μαχαιροπίρουνα τι να τα κάνω; Τώρα που οι γονείς μου λείπουν, η κουζίνα είναι σε αχρηστία Το φουσκωτό θα το κρατήσω, μιας και είναι καλοκαίρι και είναι χρήσιμο για την θάλασσα. Όσο για το διαγαλαξιακό ταξίδι...Αν αυτός ο πλανήτης είναι από τον Μεσαίωνα, έχω φύγει ήδη

Απλά έχω την εντύπωση ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί κι άλλο και να γίνει τουλάχιστον μια συνέχεια (ναι, νομίζω ότι αν τραβούσε πολύ, θα γινόταν βαρετό) Αλλά δεν με πείραξε. Είχε την σωστή ''έκταση'', όπως λες (ούτε πολύ μεγάλο ούτε πολύ μικρό) Όταν το είχα δώσει σε μια φίλη μου και δεν της άρεσε, μου ήρθε να την ΣΦΆΞΩ, κυριολεκτικά!

Same here με τη φίλη (αλλά αυτή γενικά δεν είναι και πολύ της φανατασίας)!

Σπόιλερ:

Σαν χαρακτήρας ποιος ήταν ο αγαπημένος σου?

Ούτε και εμένα ήταν και πολύ της φαντασίας. Μόνο άχρηστο που δεν μου το έβγαλε το βιβλίο!

Σπόιλερ:

Οι αγαπημένοι μου χαρακτήρες ήταν: η Ηλέκτρα, γιατί μου φαινόταν η πιο νορμάλ από τις δυο (η Νεφρίτη πολύ ξιπασμένη και η Οπάλη αδιάφορη τελείως) και αυτός που γούσταρε την Οπάλη (δεν θυμάμαι το όνομά του) Α, να σε ρωτήσω: αυτή που ψυχορραγεί στο κρεββάτι τελικά ποια είναι;

Σπόιλερ:

Ποια ψυχοραγεί σε ποιο κρεβάτι???

Σπόιλερ:

Δεν παρεμβάλει ορισμένες φορές μια αφήγηση (πρέπει να είναι στο παρόν υποτίθεται) με μια που είναι άρρωστη και είναι στα πρόθυρα του θανάτου; Πρέπει να είναι μια από τις τρεις, αλλά ποια; Εγώ είχα την εντύπωση πάντα ότι είναι η Νεφρίτη...

Σπόιλερ:

Α, αυτή... Δεν είναι μία από τις τρεις. Είναι μια άσχετη που ζει στη δική μας εποχή και βλέπει όλη την ιστορία που αφηγείται με τις τρεις σαν όνειρο. Αλλά από την αφήγησή της όντως μπορείς να τη μπερδέψεις. Κι εγώ την πρώτη φορά που το διάβασα είχα την απορία.
Εμένα οι αγαπημένοι μου χαρακτήρες ήταν η Οπάλη και αυτός που τη γούσταρε. Βέβαια ως προς το νορμαλ έχεις δίκιο αλλά τώρα περιμένεις τίποτα νορμάλ από μένα?

Σπόιλερ:

Λες να ήταν η συγγραφέας;;; Σατανικό πάντως, δεν είχε πάει το μυαλό μου

Κοίτα, αν το πάρουμε "γενικά'' σαν χαρακτήρες, δεν μου άρεσε κανένας απόλυτα (εκτός από εκείνο τον τύπο) Η Νεφρίτη ήταν ξιπασμένη και φερόταν στους άλλους σαν να είναι υποτακτικοί της, η Ηλέκτρα μου έμοιαζε με την Χάιντι που έτρεχε μες στα λιβάδια και μου φάνηκε λιγάκι χαζοχαρούμενη (ο μόνος λόγος που την διάλεξα είναι επειδή έβλεπε μόνο καλό γύρω της, σαν να έβλεπες μέσα από τα μάτια μικρού παιδιού) Η Οπάλη πάλι δεν είναι ότι δεν μου άρεσε, αλλά δεν την πολυσυμπαθούσα σαν χαρακτήρα. Περίμενα να εξελιχθεί, να κάνει κάτι, να βγει από το καβούκι της, αλλά εκείνη εκεί! (μου άρεσε πολύ πάντως που στο τέλος την έσωσε αυτός...Τι ωραία σκηνήηη!!! )

Και εγώ ίσως να είμαι λιγάκι κατηγορηματική με τους χαρακτήρες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσε η ιστορία...Κάθε άλλο

Η συγγραφέας ήταν! Είμαι 100% σίγουρη!

Κοίτα, απόλυτα σίγουρα δεν μου άρεσαν αυτές (κι εμένα ο τύπος) γιατί ήταν όντως όλες κάπως.
Έχεις δίκιο με τους χαρακτηρισμούς: "Ό,τι σας λέω θα κάνετε, σκλάβοι, σκουλήκια", "Χάιιιιιιντιιιι, Χάιιιιιντιιιι!!! Τι υπέροχα που είναι όλα! Ο κόσμος είναι ρόδινος", "......."
(Για ποια σκηνή έλεγες που την έσωσε? Τα έχω ξεχάσει τελείως μου φαίνεται)
Δεν πειράζει με τους χαρακτήρες καλά κάνεις.

Οι καλύτερες ιδέες έρχονται στο κρεβάτι του πόνου, σύμφωνα με την Φλάβια...

Με τα παραδείγματα διαλόγων που έκανες πέθανα στο γέλιο Όντως, κάπως έτσι ήταν οι πρωταγωνίστριες. Εγώ, άμα είχα μια πέτρα, αυτή θα ήταν ο αμέθυστος...Θα τους προκαλούσα ψευδαισθήσεις και παραισθήσεις και μετά γραμμή για τον κόσμο των σκιών για να μάθουν

(Που στο τέλος κόντεψε να πεθάνει η Οπάλη, αλλά τελικά δεν πέθανε γιατί η Χάρος έκανε απεργία, κάτι τέτοιο αν θυμάμαι καλά :P)

Αλήθεια? Έτσι λέει? Πού το λέει αυτό??? (Ακούγομαι σαν χαζό τώρα αλλά έχω υπερενθουσιαστεί)
Διαλόγους τώρα δεν τα λες ακριβώς αλλά είναι η γενική εικόνα των χαρακτήρων
Είσαι πολύυυυ κακιά εσύ! (Κι εγώ μια απ' τα ίδια, αμέθυστο θα διάλεγα ή κάτι σε μπλε, κατα προτίμηση σκούρο ή μπορντο)
(Ααααα, αυτό λες... Εγώ σε εκείνη τη σκήνη που έλεγαν για την απεργία είχα πεθάνει στα γέλια! Άκου απεργία ο Χάρος! Αλλά ήταν πρωτότυπο. Και η σκηνή ήταν πράγματι τέλεια!!! Η αγαπημένη μου!!!)

Όχι καλέ, δεν το λέει έτσι...Εγώ το λέω (μιας και όλη την ιστορία η ίδια την περιέγραφε από το κρεβάτι του πόνου )

Και πάλι είναι θεϊκοι!

Σου προτείνω τότε ένα Ζαφείρι, όπου θα μπορούσες να τους οδηγήσεις σε ένα ταξίδι μέσω του νερού ή να τους καταπνίξεις με ένα γιγάντιο κύμα ή το Ρουμπίνι, όπου θα μπορούσες να ελέγξεις τα πάθη τους και να τα στρέψεις εναντίον τους

Σπόιλερ:

Λογικό το βρίσκω...Πρέπει να είναι μια πολύ καταθλιπτική δουλειά Και εμένα! Την λατρεύω, πραγματικά!

Δεν πάμε καλύτερα να μιλήσουμε πιο ελεύθερα στη γενική κουβεντούλα γιατί νομίζω πως ξεφύγαμε από το θέμα του τοπικ? Επειδή δε θέλω να σταματήσουμε την κουβένατ, γι αυτό...

Έχεις δίκιο... Απάντησε στην γενική κουβέντα αν είναι και συνεχίζουμε εκεί...

Σπόιλερ:

Απάντησα...

Σόρρυ για τα spam Λήδα!

δεν πειράζει! πλακά είχε που παρακολουθούσα τη συζητηση σας!

Σπόιλερ:

Για αυτό δεν έλεγες τίποτα;;; Πονηρούλααα...

Πολύ ωραίο όνομα πάντως Μου αρέσει πάρα πολύ

Γιατί να πει? Κακό ήταν?

Όλα τα ξέρω εγώ! Μουχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!

Σπόιλερ:

Καθόλου κακό δεν ήταν...

Αμάααν!!! Kowaiiiii!!! :P (I'm scared στα γιαπωνέζικα :P)

Σπόιλερ:

I like stalking others....

Σπόιλερ:

δεν το θυμόμουν καν!

Me too, Μουχαχάαα (αλλά αυτό ας μείνει μεταξύ μας )

Σπόιλερ:

Και εγώ ούτε καν το είχα προσέξει!

Σπόιλερ:

είναι αρχαιο ελληικό γι αυτο . Να σε ρωτησω, Αργυρό σημαίνει κατα κάποιο τρόπο ασήμι?