Γενική Κουβεντούλα

Δεν διαφωνώ σε αυτό που λες. Ότι κάποιοι παραμένουν μαζί μόνο για τα παιδιά τους. Εγώ σου μιλάω για αυτά που έχω δει, και με τους γονείς μου και με γονείς φίλων μου. Θα πάρω για παράδειγμα τους γονείς μου. Ξέρω ότι αγαπιούνται. Τους βλέπω. Είναι μαζί σε όλα. Κάνουν πλάκα ότι θα πάρουν διαζύγιο και γελάνε. Είναι μαζί από το λύκειο. Εγώ τους θαυμάζω. Και θέλω να τους μάθω.

Διαφωνώ όμως σε αυτό: Καταρχήν απο την αγάπη όντως γεννιέται ο έρωτας.
Η αγάπη γεννιέται από τον έρωτα. Αυτό πιστεύω. Γιατί μπορείς να ερωτευτείς. Όμως αυτός ο έρωτας θα αντέξει για να γίνει αγάπη;

Ωχ συγνώμμη το αντίθετο ήθελα να γράψω!

Δεν πειράζει

Να και μια όμορφη εικόνα

μακάρι να ίσχυε..

ισχύει...!

Εγω ειχα δει μια φορα μια γιαγια και εναν παππου στο παρκο χερακι χερακι και ταίζανε τα περιστερια...τι γλυκο...

Αχ ναίιι αυτό είναι όντως πολύ γλυκό!
Κατερίνα ξέχασα να πώ στο πρηγούμενο πόστ πολύ ωραία εικόνα αυτή

Να αλλάξω το κλίμα?
Δείτε ένα κείμενο μιας φίλης μου
«Ίσως τελικά οι Μάγια να είχαν δίκιο..όχι κομήτης,σεισμός,τσουνάμι ή άλλη φυσική καταστροφή αλλά κάτι πιο σημαντικό.Έχουν χαθεί οι αξίες,η αγάπη για τον συνάνθρωπο,για την φύση,για τα ζώα,για τους ίδιους τους εαυτούς μας.Έχουμε χάσει το χαμόγελό μας,τον αυθορμητισμό μας,την ανθρωπιά μας.Πιστεύουμε στο χρήμα,στη δύναμη,στην εξουσία.Αντί να κοιτάμε πώς θα είμαστε εμείς καλά,κοιτάμε πώς θα είναι οι άλλοι χάλια.Πόλεμοι,απληστία,κοροϊδία,φόνοι,άνθρωποι που κοιμούνται σε κούτες και ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό.Παιδάκια δουλεύουν 18 ώρες αντί να πηγαίνουν σχολείο ή πεθαίνουν επειδή δεν έχουν ένα ποτήρι καθαρό νερό.Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα μέσα σε τόνους φαγητών που πετάμε το περισσότερο ενώ άλλοι θα σκότωναν για ένα πιάτο φαϊ.Δίνουμε λεφτά για ακριβά ρούχα ενώ άλλοι πεθαίνουν από το κρύο.Κοιτάξτε γύρω σας,ακόμη και μέσα σας.Το τέλος του κόσμου έχει ήδη έρθει!»

Σοφή η φίλη σου. Αν και αυτά είναι η καθημερινότητα μας. Κατά βάθος όλοι τα ξέρουμε αυτά. Αν κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε απλά κοροιδεύουμε τον εαυτό μας.

σωστά..

Σπόιλερ:

Πέραν, όμως, αυτού (που το είπα και γιατί όντως συνέβη και για να αλαφρύνω λιγάκι την ατμόσφαιρα) δεν θέλω να...αμπελοφιλοσοφήσω (για να το πω ωμά) με τα δήθεν ερωτήματα που θέτει ο δυτικός άνθρωπος για ''προβληματισμό'' και ''αφύπνιση'' των μαζών και θα θέσω αυτά τα (σκληρά, αν θέλετε) ερωτήματα:

-Πόσοι είμαστε πραγματικά πρόθυμοι να απαρνηθούμε όλα αυτά τα υλικά αγαθά που μας περιτριγυρίζουν και να ζήσουμε σαν ασκητές ή, ακόμα, να αλλάξουμε ΘΈΣΗ με το παιδάκι στην Αφρική; και
-Πόσοι είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν την ζωή τους και να συμβάλουν ενεργά στην εξάλειψη της φτώχειας, της πείνας, της εξαθλίωσης, των κοινωνικών ανισοτήτων;

Αν είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τον εαυτό μας, τότε ξέρουμε πολύ καλά την απάντηση. Όλα τα υπόλοιπα που λέγονται είναι μια ωραία ''ρητορεία'' αλλά αν δεν συνοδεύεται από πράξεις εφάμιλλες των λόγων, τότε είναι μόνο λόγια και τίποτα άλλο.

Εγω για να πω την αληθεια, οταν βλεπω εκεινες τις εκπομπες με τα φτωχα παιδακια μου κοβεται η ορεξη για τα παντα και μου ερχεται να κλαψω, προσπαθω να τους βοηθησω μεσο Unicef. Και η μητερα μου παντα τους βοηθαει και σχεδον ποτε η μητερα μου δεν πεταει φαγητο οσο για τα πολλα ρουχα που αγοραζουμε...εγω προσωπικα δεν αγοραζω κατι που δεν χρειαζομαι. Αυτα για εμενα αλλα καποιοι αλλοι δεν δινουν καν σημασια, δεν τους ενδιαφερει αν καποιος πειναει ή κρυωνει ή και πεθαινει.

Αρτζυ,

Σπόιλερ:

Όσο γι αυτό που πες το ξέρω και συμφωνώ απόλυτα. Προσωπικά βέβαια αρκούμε στα απαραίτητα, αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Επίσης, δεν γίνεται ν αλλάξω τίποτα στον τρόπο παραγωγής όλων των προϊόντων στη Κίνα πχ. Αυτό μόνο οι ίδιοι στη Κίνα μπορούν να το αλλάξουν. Κι επειδή ασχολούμαι πολύ με την αγορά της κίνας (και επαγγελματικά), βλέπω ότι η ταχύτατη οικονομική ανάπτυξή τους βελτιώνει λίγο και τις συνθήκες ζωής σιγά σιγά.
Και σύντομα θα μαστε χειρότερα απ τους κινέζους στην ελλάδα, οπότε ας μην μιλάμε εμείς...
Και συμφωνώ και με την Λία

Θεωρώ πως η Αργυρώ έχει δίκιο. Δεν πα να μιλάμε και να χτυπάμε τους κώλους μας κάτω για τους φτωχούς και τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες ζουν, για την καθημερινότητα που γίνεται ολοένα και πιο άθλια και για την αγάπη προς στον συνάνθρωπο που λιγοστεύει. Δεν γίνετε τίποτα. Αν δεν είσαι απόλυτα σίγουρος ότι απαρνιέσαι τα υλικά αγαθά και είσαι πρόθυμος ψυχικά αλλά και με όλα τα υλικά μέσα που διαθέτεις να αφιερώσεις τον εαυτό σου για να βοηθήσεις αυτούς τους ανθρώπους δεν κάνεις τίποτα. Δεν λέω πως μερικές πράξεις μικρές ή μεγάλες βοηθάνε κάποιους. Αλλά δεν είναι αρκετό. Οι περισσότεροι είναι αδιάφοροι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και είναι σκληρή. Δεν υπάρχει τρόπος να την παρουσιάσουμε πάνω σε ροζ συννεφάκια και πράσινες πεδιάδες.

Παρόλα αυτά δυστυχώς,σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας και μόνο.Ο,τι φάμε ο,τι πιούμε και ο,τι αρπάξει ο κώλος μας(σορρυ) και ας αυξάνεται το ποσοστό της φτώχειας.

Ακριβώς!

Ας πούμε σήμερα είδα μια γιαγιά να ζητάει χρήματα και μετά η φίλη μου λέει δεν έχουμε, ενώ είχαμε και τότε εγώ βγάζω κάτι ψιλά και τις τα δίνω, γυρνάμε μετά σπίτι, και η μητέρα μου με στέλνει να πάω να δώσω κάτι στην γιαγιά που μένει απο κάτω μας και εκείνη μου δίνει κουραμπιέδες-μελομακάρονα, πορτοκαλάδα και απο πάνω δέκα ευρώ, γιατι με συμπαθεί!
Πρέπει να βοηθάμε τους άλλους με οτιδήποτε και ας είναι λίγο, καλύτερα απο τίποτα και ξέρεις ο θεός μας ανταμείβει με κάτι άλλο!

Συμφωνώ Λία!
Καλά έκανες και τα έδωσες!
Καλά Χριστούγεννα παιδιά

Επισης, Καλα χριστουγεννα!

Εγω θα κατσω σπιτι σημερα γιατι η μητερα μου δεν θα με αφησει να βγω καθως πρεπει ολοι η οικογενοια να ειναι στο τραπεζι και μπλα μπλα μπλα!
Εσυ πως τα περασες?