Άγνωστος κόσμος

ωραια

γιουπι!!!χαχαχαχαχαχα

και μετα δεν ξερω και εγω ποσο...το 12ο κεφαλαιο....



Κεφάλαιο 12ο



Το πρωί όταν ξύπνησα τον βρήκα να κοιμάται. Δεν κουνήθηκα και απλά άρχισα να τον κοιτάζω. Τα χαρακτηριστικά του ήταν τόσο ταιριαστά μεταξύ τους και έδιναν το τέλειο αποτέλεσμα. Τότε άνοιξε τα μάτια του και άρχισε να με παρατηρεί και εκείνος. Καθίσαμε έτσι για λίγη ώρα και μετά σηκωθήκαμε.
“Αχ...Δευτέρα! Σχολείο.”αναστέναξε.
“Δεν σ' αρέσει ούτε εσένα εε;”
“Πλάκα κάνεις; Φαντάσου να κάνεις συνέχεια το λύκειο!!”
“Φρίκη!!!”είπα και έκανα μια γκριμάτσα που ταίριαζε. Γέλασε και με φίλησε πεταχτά.
“Έλα πάμε να φας και θα φύγουμε μαζί. Και μην ανησυχείς για την Στέλλα. Έχει φύγει.”ωραία...

Κάτω ενώ έτρωγα,έβαλε και εκείνος ένα μπολ δημητριακά με γάλα.
“Μπορείς να τρως οτιδήποτε;”
“Ναι αλλά κύρια τροφή μου είναι το αίμα.”
“Μάλιστα. Και τι άλλο μπορείτε να κάνετε;”
“Αυτά που μπορούμε να κάνουμε χωρίζονται ανάλογα σε ποιόν οίκο βρισκόμαστε.”

Άρχισε να μου εξηγεί τα πάντα για τους οίκους.

“Ο Πρώτος οίκος ονομάζεται Tiger's Realm. Τους φωνάζουν Zver δηλαδή τίγρης. Αυτοί υπερισχύουν περισσότερο χάρη στην δύναμη τους και λιγότερο χάρη στην χρήση της μαγείας, με άλλα λόγια,είναι γεννημένοι πολεμιστές. Χωρίζονται σε ranks ανάλογα των samurai:

Νεοσσός (Newbie), Φύλακας (Guardian), Λοχαγός (Captain), Λόρδος/Λαίδη του Κάστρου (Lord/Lady of the Castle), Δάσκαλος (Tutor/ Schoolmistress)

Ο Δεύτερος οίκος ονομάζεται Lucifer's Ravens ή και αλλιώς Ravens of Twilight. Τους φωνάζουν Corvus όπως το κοράκι στα λατινικά. Αυτοί είναι δυνατοί στην χρήση της μαγείας, αλλά υστερούν σε σωματική δύναμη. Χωρίζονται ανάλογα με τις υπερδυνάμεις τους:

Χαρισματικοί (Gifted): Διαβάζουν την σκέψη, έχουν την ικανότητα της Τηλεκίνησης,της Τηλεμεταφοράς και άλλα τέτοια.
Μάντες (Prophets): Προβλέπουν το μέλλον, έχουν την ικανότητα να δημιουργούν ασπίδες προστασίας.
Αιμορουφήχτες (Bloodsuckers): Επιτίθενται στους θνητούς με το αίμα. Η τεχνική αυτή είναι απαγορευμένη, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που την ασκούν.
Ακτιβιστές (Activist): Ελέγχουν τα στοιχεία της φύσης.

Ο Τρίτος οίκος ονομάζεται Aeternis Tenebris που σημαίνει αιώνιο σκοτάδι. Τους φωνάζουν Anguis δηλαδή φίδια. Σε αυτόν τον οίκο αντί να πίνουν αίμα, απορροφούν την ζωτική ενέργεια από τους ανθρώπους. Επιπλέον, μπορούν να απορροφήσουν τις υπερδυνάμεις ορισμένων βρικολάκων με ένα και μόνο άγγιγμα. Αλλιώς, αποκαλούνται και ψιονικοί.

Ο Τέταρτος οίκος ονομάζεται Thorn of Roses. Τους φωνάζουν Νobles και είναι οι καθαρόαιμοι βρικόλακες, οι ευγενείς, αυτοί που ελέγχουν ολόκληρη την κοινωνία των βρικολάκων. Σε αυτόν ανήκουν ευγενείς βρικόλακες καθώς επίσης και δικαστές, πολιτικοί, επιχειρηματίες. Παλαιότερα, ήταν ένα κλαμπ όπου άνηκαν μόνο οι πραγματικοί ευγενείς (true nobles), πλέον όμως μπορεί να γίνει μέλος οποιοσδήποτε έχει χρήμα και εξουσία. Οι καθαρόαιμοι βρικόλακες που υπάρχουν υπερτερούν και στην χρήση μαγείας και στην σωματική δύναμη.

Ο Πέμπτος οίκος, και ο τελευταίος, ονομάζεται House of the Damned. Τους φωνάζουν Lisko δηλαδή σαύρα. Σε αυτόν τον οίκο ανήκουν οι απόκληροι της κοινωνίας των βρικολάκων: βρικόλακες που δεν ειδικεύονται σε καμία από τις παραπάνω ιδιότητες ή που τους έχουν εξορίσει λόγω παρανομιών, που είναι στα όρια της τρέλας λόγω το οτι δεν πίνουν αίμα.”
“Ακούγονται τρομαχτικοί.”παραδέχτηκα.
“Αύρα,όλοι μας είμαστε.”και ήξερα πως είχε δίκιο.
“Εσύ όμως όχι.”είπα ναζιάρικα.
“Δεν το ξέρεις αυτό.”είπε με τον ίδιο τόνο.
“Ούτε εσύ ξέρεις κάτι για εμένα.”είπα αυταρχικά.
“Χαα..ναι καλά,νομίζεις!”είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα και πήγε στον νεροχύτη.
“Τι σημαίνει αυτό;”
“Ότι δεν ξέρεις τι ξέρω για εσένα.”σηκώθηκα απότομα από την καρέκλα και τον πλησίασα.
“Άκου να σου πω,πως τολμάς να εισβάλεις έτσι στην ζωή μου.”
“Μπορώ,γιατί πάντα το έκανα!!”είπε και με άρπαξε φιλώντας με. “Και ξέρω πόσο πολύ σ' αρέσει που σε φιλάω έτσι μιας και πάντα σ' άρεσε.”
“Δεν ξέρεις τίποτα για εμένα.”
“Ίσως και να έχεις δίκιο,αλλά τώρα πρέπει να φύγουμε για το σχολείο.”και έτσι έληξε η περίεργη κουβέντα γύρω από το πόσα ξέρει ο καθένας.

Ωραία η κλιμάκωση στο τέλος και καλά έκανες και έβαλες τον κάθε οίκο με διαφορετικό χρώμα Αλλά δεν μας είπες: σε ποιον από τους οίκους ανήκει ο Σαμ;

Εμένα μου άρεσαν τα ονόματα και οι εξηγήσεις!
Αλλά κι εγώ αναρωτιόμουν σε ποιον οίκο ανήκει ο Σαμ.

Σπόιλερ:

μου αρεσε το καινουργιο σου κεφαλαιο! και το πως διαχωρισες ετσι τους οικους!

ανυπομονουμε για την συνεχεια!

για τον Σαμ θα μαθετε μετα. Raven τι να πω....τυχη!!!χαχχα..αντε οποτε μπορεσω θα βαλω και το 13ο που το εχω ετοιμο!!

τωρα το διαβασα κι εγω. κι εμενα μου αρεσε παρα πολυ η εξηγηση που εδωσες για τους οικους. σε κατατοπιζει απολυτα.
και θελω να δω που ανηκει ο σαμ. ετσι θα μαθουμε και κατι παραπανω για αυτον. παντως δεν νομιζω να ανηκει στον πεμπτο. χαχα

και ωραιο το τελος. σου αφηνει το μυστηριο του ποσο καιρο οι σαμ την ξερει, αν την παρακολουθει, η αν εχει γινει κατι στο παρελθον

καινουριο κεφαλαιο!


Κεφάλαιο 13ο

Όταν φτάσαμε μαζί αρκετά άτομα φάνηκαν να ζηλεύουν. Πήγα προς τα παιδιά αλλά ο Σαμ δεν με ακολούθησε.
“Δεν θα έρθεις;”
“Η μάγισσα και ο λυκάνθρωπος είναι εκεί. Ίσως καλύτερα να μην έρθω.”
“Σαμ είμαστε μαζί ή όχι;”
“Ναι! Όπως πάντα.”άντε πάλι αυτό το πάντα. Τι εννοούσε επιτέλους;
“Θα σου εξηγήσω μετά τι εννοώ με το επιτέλους. Πάμε γιατί είμαστε το κέντρο της προσοχής και δεν μου αρέσει αυτό.”
“Πως ήξερες τι σκεφτ...”
“Μετά Αύρα!!”με έκοψε και προχωρήσαμε.

Τα παιδιά φαινόντουσαν ελαφρώς ενθουσιασμένα.
“Τι έγινε; Γιατί όλοι τόσο ενθουσιασμένοι;”
“Θα πάμε πενταήμερη.”ξέσπασε η Νάταλι και ο Έντι την σκούντηξε.
“Υποτίθεται πως είναι μυστικό.”της είπε.
“Και από πού το μάθατε;” αλλά αντί για απάντηση όλοι κοίταξαν τον Νίκολας. “Νίκολας;”είπα μιας και φαινόταν ο μόνος που μπορούσε να απαντήσει.
“Λοιπόν έπιασα δουλειά εδώ και είδα ένα έγγραφο στο γραφείο του Κ. Τζόνσον. Έλεγε πως θα πηγαίνατε εκδρομή σε ένα αγρόκτημα λίγο πιο μακρυά από εδώ.”
“Αγρόκτημα; Τι θα μας μάθουν να αρμέγουμε τις αγελάδες;”αστειεύτηκα.
“Δεν νομίζω. Μάλλον θα σας επιτρέψουν να κάνετε ιππασία, να κολυμπήσετε στην θάλασσα που είναι δίπλα. Εξάλλου το κανονίζουν για τις ανοιξιάτικες διακοπές.”είπε ο Νίκολας.
“Άρα θα είναι μαγευτικά.”είπα και πρόσεξα την Άντζελα να με κοιτά σαν να το διασκεδάζει.
“Ναι...”είπε και άρχισε να γελάει.

Κρίμα που αυτή η στιγμή διακόπηκε από το καταραμένο κουδούνι. Μέσα στην τάξη επικρατούσα ανησυχία. Ίσως να ήξεραν πιο πολλοί για την υπέροχη αυτή εκδρομή.
“Σιωπή παιδιά.”άρχισε ο καθηγητής μαθηματικών.
Και έτσι πέρασε και η ώρα. Με συζητήσεις,σαΐτες να πετάνε παντού και τα ραβασάκια να πέφτουν βροχή. Κάποια στιγμή μου ήρθε και εμένα ένα ραβασάκι. Ήταν από την Νάταλι. Όμως για κακή μας τύχη το πήρε ο καθηγητής. Αλλά ακόμα χειρότερα άρχισε να το διαβάζει δυνατά. Εκείνη την στιγμή ευχόμουν να ανοίξει η γη να με καταπιεί.
“Η πρώτη γράφει<<Τα έχεις με τον Σαμ;>>”ξεκίνησε ο αγαπητός κ. Μέρφι.
“Έπειτα συνεχίζει η δεύτερη<<Ναι κατα κάποιο τρόπο. Που να σου εξηγώ τώρα;>>
<<Και καλά πότε προλάβατε; Αφού μόλις ήρθε.>>
<<Μα καλά δεν θυμάσαι που μου είχε μιλήσει εκείνη την μέρα στο μπαρ και μετά μια άλλη μέρα πάλι στο μπαρ χορεύαμε. Αφού μας είχες προσέξει και ήσουν έτοιμη να λιποθυμήσεις..>>αναφέρει η δεύτερη συγγραφεύς.
<<Ααα...ναι. Άρα έχετε παρελθόν εσείς οι δύο.>>και στο τέλος βάζει μια φατσούλα που κλείνει πονηρά το μάτι,η πρώτη συγγραφέας. Αναρωτιέμαι κορίτσια,τόσο γράφετε και στις εκθέσεις σας;”
“Κύριε πρέπει να το πάρετε αλλιώς το θέμα. Η νεολαία στις μέρες μας έχει αλλάξει. Αυτά όμως είναι σταθερές αξίες για τους εφήβους...”άρχισα να λέω εγώ και όλη η τάξη άρχισε να γελά. Ευτυχώς χτύπησε και το κουδούνι και όλοι γίναμε καπνός. Από έξω με περίμενε ο Σαμ.
“Έχω κάποιες ερωτήσεις για εσένα κύριε...”του είπα με υφάκι.
“Ακούω.”είπε σοβαρά.
“Πριν ξεκινήσω,είσαι νευριασμένος μαζί μου για αυτό που έγινε;”
“Όχι αν και πρέπει να κρατώ ένα πιο χαμηλό προφίλ και όχι να βγαίνει η προσωπική μου ζωή στη φόρα.”
“Συγνώμη.”είπα και τον φίλησα στο μάγουλα αφού τεντώθηκα.
“Ποιες είναι οι ερωτήσεις σου;”είπε δήθεν αδιάφορα.
“Κάτι μου λέει ότι είδη ξέρεις.”είπα και χαμογέλασε. “Πώς ήξερες τι σκεφτόμουν;”
“Είμαι ένας Noble.”είπε χαμογελαστά.
“Καθαρόαιμος βρικόλακας; Αφού σε μεταμόρφωσαν.”
“Έχω δύναμη και εξουσία Αύρα. Και ναι είμαι καθαρόαιμος γιατί ο Λίαμ ήταν και αυτός. Έτσι έγινα και εγώ. Ήμουν σαν γιος του. Και παρ' όλο που τον σκότωσα, μέχρι και πριν αφήσει την τελευταία του πνοή μου είπε, Samael γιε μου. Από τότε κράτησα το Σαμ. Και η ικανότητα μου, εκτός του ότι είμαι δυνατός, είναι να διαβάζω την σκέψη, η τηλεκίνηση και όλα αυτά. Έτσι ήξερα τι σκεφτόσουν.”

Είχα μείνει να τον κοιτάω. Ο Σαμ δεν θα έπαυε ποτέ να με εκπλήσσει.

ωραίοοο το καινουργιο σου κεφαλαιοο!! πωπω μπραβο ο Σαμ και δν του το ειχα... χαχαχα

ανυπομονωω για την συνεχειαα!!

για ποιο πραγμα μπραβο στον Σαμ;;
παντως

που εχει αυτες τις ικανοτητες!!!

τπτ η αληθεια να λεγεταιιι!!

αα...χαχχα..παντως τωρα γραφω 14ο κεφαλαιο.ετσι για να ξερετε

ωραιααα!!!

και ποτε με το καλο θα βαλεις?

Θέλουμε συνέχεια!!!
Πολύ ωραίο το κεφάλαιο! Καλά αυτός ο καθηγητής! Μου θυμίζει τους δικούς μου!

χαχα αυτο ξανα πες το! ολοι αυτοι οι καθηγητες μου σπανε τα νευρα...(ενταξει εκτος απο μερικους που αγαπω...)

Ωραίο το κεφάλαιο σου...Και αυτό με το σημείωμα, που το διάβασε μπροστά σε όλη την τάξη: η-πιο-εξευτελιστική-στιγμή-EVER! Έλεος! Ο άνθρωπος είναι τελείως κομπλεξικός! Εντάξει, ρε φίλε, δεν προσέχουν στο μάθημά σου. Είναι να κάνεις σαν γυναικούλα; -.- Geez!

Όσο για τον Σαμ, το φαντάστηκα ότι θα τον κάνεις ευγενή βρικόλακα

σαν κατινα εκανε ο καθηγητης... αμαν δηλαδη...

και εγω το περιμενα οτι θα ηταν καθαροαιμος

Καρακατινάς όμως!
Εγώ να πω την αλήθεια δεν το είχα φανταστεί ότι θα ήταν καθαρόαιμος.

εε να μην ηταν; Να βαλουμε να εχει πλοκη η ιστορια. κατωτεροι εναντια υψηλοβαθμων...χαχα...τεσπα καινουριο κεφαλαιο!


Κεφάλαιο 14ο



Μετά το σχολείο πήγαμε στο σπίτι μου. Κλειστήκαμε στο δωμάτιό μου. Ήταν η πρώτη φορά που έμπαινε από την πόρτα. Και μάλιστα με την άδεια μου.
“Ξέρεις ποτέ δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία στο δωμάτιό σου.”είπε και χαμογέλασε.
“Αυτό είναι καλό ή κακό;”είπα.
“Δεν ξέρω πάντως εγώ λυπάμαι που ποτέ δεν κοίταξα την συλλογή σου από τραγούδια και βιβλία. Αυτά..”είπε δείχνοντας τα βιβλία και τα τραγούδια “...δείχνουν τι είδους άτομο είσαι.”
“Τι άτομο είμαι;”τον ρώτησα προκλητικά.
“Από τα τραγούδια σου φαίνεται πως είσαι δυναμική μιας και είναι ροκ και μέταλ. Αλλά έχεις και μπαλάντες. Δηλαδή κατά βάθος είναι ένα ήρεμο άτομο που δεν θες πολλά. Μόνο την ησυχία σου. Επίσης έχεις έναν τόνο μελαγχολίας. Αυτό φαίνεται και πάνω σου. Χαμογελάς με τους φίλους σου αλλά όταν είσαι μόνη είσαι μουτρωμένη.”
“Δεν φαντάστηκα ότι θα με καταλάβαινες. Κανείς δεν προσέχει το ότι είμαι λυπημένη.”
“Αύρα άσε με να πάρω την θλίψη από πάνω σου.”
“Μα το έχεις κάνει ήδη.”είπα και τον φίλησα. Όταν τελειώσαμε το φιλί μας, τον ρώτησα παιχνιδιάρικα:
“Από τα βιβλία μου τι καταλαβαίνεις;”
“Όλα έχουν κυρίως θέμα τους βρικόλακες, άρα σου αρέσει το μυστήριο. Επίσης δείχνεις έναν ρομαντισμό από τα κλασσικά βιβλία που έχεις. Συμπέρασμα: ζεις έντονα όταν το θες αλλά προτιμάς την ήρεμη ζωή. Ψάχνεις τον ρομαντισμό αλλά είσαι τρομερά μυστήρια.” Όταν τελείωσε με όλα αυτά, άρχισα να γελάω.
“Δεν μπορείς να φανταστείς πως ακούγεσαι.”είπα χαχανίζοντας.
“Πώς;”απόρησε.
“Σαν αυτούς που αναλύουν τα ζώδια.”είπα. “Πάντως πέρα από την πλάκα κανείς ποτέ δεν κατάφερε να με κατανοήσει τόσο καλά. Πρέπει να' σαι ο μόνος που του φαίνομαι σαν ανοιχτό βιβλίο.”
“'Η ο μόνος που τόλμησε να σε ανοίξει για να σε διαβάσει.”είπε και μου άρεσαν πολύ αυτά του τα λόγια.
“Δεν μπορεί να είμαι τόσο τρομαχτική.”είπα και γέλασα.
“Το άγνωστο φοβίζει μερικούς. Ίσως για αυτό να ταιριάζαμε πάντα. Κανείς δεν σε πλησίαζε ποτέ γιατί τα μάτια σου ήταν γεμάτα μυστήριο. Κανείς δεν πλησίαζε εμένα για αυτό που είμαι. Ακόμα και πριν γίνω βρικόλακας ήμουν ένας μοναχικός έφηβος.”
“Τι εννοείς πάντα;”τον ρώτησα και θυμήθηκα και τον διάλογο το πρωί.
“Τον τελευταίο καιρό πριν γίνω βρικόλακας είχα γνωρίσει κάποια. Εσένα.”
“Τι; Υπάρχει και η μετενσάρκωση;”
“Αφού υπάρχω εγώ, όλα είναι δυνατά.”
“Σωστά! Για συνέχισε.”
“Ήμασταν ευτυχισμένοι. Όπως σου είπα ήμουν απομονωμένος, εσύ με το ζόρι είχες φίλους. Ταιριάξαμε αμέσως. Και ήσουν τόσο όμορφη. Ήσουν όπως είσαι τώρα. Δηλαδή πάντα έτσι ήσουν. Και αυτό ήταν παράξενο αν σκεφτείς ότι στην μετενσάρκωση δεν επιστρέφεις με το σώμα σου.”
“Δηλαδή τι σημαίνει αυτό;”
“Ότι κάποια μαγεία μπορεί να εμπλέκεται. Κρατάς πάντα την μορφή σου και έτσι σε βρίσκω.”
“Δηλαδή και τώρα ήξερες που θα με βρεις;”με αυτήν την ιδέα στεναχωρήθηκα λίγο.
“Όχι. Δεν θυμάσαι που είχα εκπλαγεί όταν σε πρωτοείδα. Είχα πάει εκεί γιατί κάτι με τραβούσε. Ένα μεθυστικό άρωμα, αλλά δεν φαντάστηκα ότι θα έπεφτα πάνω σου.”αμέσως χαμογέλασα.
“Πώς χωρίσαμε την πρώτη φορά;”
“Όταν πήγαινα σπίτι μου την τελευταία ημέρα της ζωής μου ως θνητός γύριζα από την δουλειά αλλά είχαμε κανονίσει να μίλαγα στην μητέρα μου και να ερχόσουν να τρώγαμε μαζί. Όμως με ότι συνέβει με τον Λίαμ άλλαξε τα σχέδια. Το βράδυ που θα ερχόσουν εσύ η μεταμόρφωση είχε ολοκληρωθεί μιας και χρειάζονται μόνο 5 ώρες. Ο Λίαμ ήταν εξαφανισμένος κ;ι όταν ξύπνησα διψούσα πολύ. Η μητέρα μου δεν ήταν πουθενά και βγήκα έξω καταπολεμώντας την δίψα. Όμως όταν ξεπόρτισα ένα άρωμα μεθυστικό με κατέκλυσε. Ήσουν εσύ που ερχόσουν. Μη μπορώντας να αντισταθώ στο άρωμα σου μιας και από την χαρά σου και από την βιασύνη σου είχες σκοντάψει σε έναν αγκαθωτό θάμνο και το αίμα σου έρεε, πριν καν προλάβεις να πεις το όνομα μου όταν με είδες, σε είχα πιάσει από το λαιμό και έπινα λαίμαργα...”είχα ανατριχιάσει καθώς τα έλεγε. Αυτή η σκηνή, τόσο οικία. Μα φυσικά.. “...ώσπου έπεσες στην αγκαλιά μου ξέπνοη. Ξεδιψασμένος πια κατάλαβα το τι είχα κάνει. 2 μερόνυχτα σε κράταγα αγκαλιά και έκλαιγα. Τότε ήρθε ο Λίαμ. Με βρήκε σε αυτήν την κατάσταση. Με διέταξε να πάω να κυνηγήσω. Καθώς βγήκα δύο άτομα ήταν μαζί του. Θυμάμαι ο ένας ήταν μάγος και ο άλλος ένας βρικόλακας από τον οίκο των Nobles. Δεν έδωσα σημασία και έφυγα.” Τα είχα χάσει. Ο Σαμ προφανώς διαβάζοντας το μυαλό μου θα είδε την εικόνα από το όνειρο μου.
Καθόμουν με τον Σαμ. Κάναμε πικ νικ και τακτοποιούσαμε τα πράγματα. Δίπλα μας υπήρχε ένας θάμνος με λουλούδια αγκαθωτά. Χωρίς να το θέλω έπεσα πάνω του και μετά κάτω. Έσκισα το γόνατο μου και είχα γρατσουνιστεί στις παλάμες μου. Έτρεχε αίμα και είδα τον Σαμ να τα χάνει. Τότε οι κυνόδοντες του ξεφύτρωσαν και φάνηκε να παίρνει θέση επίθεσης. Πριν προλάβω να αντιδράσω με είχε πιάσει,ακινητοποιήσει και ήταν έτοιμος να μπήξει τους κυνόδοντες του στην σάρκα μου. Και το έκανε. Καθώς τον άκουγα να πίνει όλο ένα και περισσότερο έχανα τον κόσμο μου. Τις αισθήσεις μου. Μέχρι που κατέρρευσα τελείως.

“Αύρα....”είπε.

Τι ώραιο αυτό που λέει ότι την ήξερε! Αλλά τη σκότωσε
Αυτή η τελευταία σκηνή είναι όνειρο, προηγούμενη ζωή ή πραγματικότητα?
Και φυσικά ανυπομονώ για τη συνέχειααα!!!!

Μετενσάρκωση, χμ...Φαίνεται να μεσουρανεί τώρα τελευταία στην yound adult fiction. Ούτε τότε λοιπόν μπόρεσε να κρατηθεί, ούτε και τώρα :/

Χριστίνα, νομίζω ότι είναι απλά αναδρομική αφήγηση. Ο Σαμ δεν μας αφηγείται το τι συνέβη τότε; Άρα λογικά όλα αυτά συνέβησαν.

Εννοείται ότι θέλουμε να μάθουμε την συνέχεια

αυτο που ειπε ο σμα ηταν σιγουρα αναδρομικη αφηγηση.
το ονειρο της αυρας ηταν μαλλον η αληθεια, αλλα καπως τροποποιημενη???