Άγνωστος κόσμος

Mάλλον!
Ήταν πολύ ενδιαφέρον το κεφάλαιο! Το γράψιμό σου επίσης έχει βελτιωθεί! Περιμένω να δω χαμό στη συνέχεια, φρόντισε να βάλεις!

Μου φαίνεται ή όλες τον τελευταίο καιρό έχουμε μια ροπή προς το χάος;

Πες το ψέματα! Όλο χάος προκαλούμε!

Σπόιλερ:

Τουλάχιστον, το χάος παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον...Αντίθετα, όταν υπάρχει υπερβολική ''τάξη'' νομίζω ότι βαλτώνει και μια κατάσταση

Σπόιλερ:

Η πολύ τάξη είναι βαρετή!

Σπόιλερ:

εμενα δεν μου φαινεται περιεργο. εφοσον εχουμε αγαπη για τους βρικολακες, κλεινουμε εντονα προς το χαος!!!

και γι'αυτο αλλωστε προκαλουμε και ΤΟ χαος στην καθημερινη μας ζωη

τεσπα περιμενουμε με αγωνια νεο κεφαλαιο

με βομβαρδισατε με ερωτησεις και θα πρεπει να τις απαντσησω. Καποιες θα της βαλω στην συνεχεια ενω αλλες θα απαντηθουν τωρα.1ον ο Νίκλας εχει τελειωσει το σχολειο. Πράγματι ο Σαμ είχε κάνει υποβολη στην ξανθια αλλα δεν προλαβε να κανει τιποτα γιατι ηρθε η Αυρα. Επισης ανετα θα μπορουσε να αφησει την ξανθια συξηλη και να μην θυμαται τιποτα.και ναι τωρα που ειναι συμμαθητες θα υπαρξουν και συγκρουσεις αλλα θα ερθουν και πιο κοντα... αυτα.τωρα πρεπει να γραψω τν συνεχεια αν και δεν ξερω ποτε γιατι αρχισα ιδιαιτερα στα αγγλικα για να δωσω lower τον δεκεμβρη!!και παλι ευχαριστω για τα καλα σας λογια

τελικα η αυρα σωζει ζωες....τη γλιτωσε η καημενη η ξανθουλα....

οντως την γλιτωσε, αλλα και παλι δεν νομιζω να την σκοτωνε. ισως απλα τρεφοταν απο αυτη

συγνώμη που άργησα να ανεβάσω την συνέχεια.μόλις την τελείωσα και νομίζω το κεφάλαιο είναι αρκετά μεγάλο!!περιμένω ανυπόμονα τα σχόλια σας! <3

Κεφάλαιο 6ο


Δεν πίστευα ποτέ πως θα μπορούσα να τον είχα στην ίδια τάξη. Ώστε αυτή ήταν η έκπληξη. Πάντως αυτό δεν ήταν τίποτα με σχέση αυτά που σκεφτόμουν. Μόλις μπήκε και ο καθηγητής άρχισε να μιλάει.
“Λοιπόν παιδιά,από εδώ ο νέος σας συμμαθητής Σαμ Φέλινκγτον. Έρχεται από την Αγγλία.”και απευθηνόμενος στον Σαμ είπε “Μπορείς να κάτσεις εδώ.”και έδειξε την θέση πίσω από εμένα δίπλα από τον Τζέισον,έναν από τους συμμαθητές μου. Είχα μείνει να τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα ενώ αυτός γελούσε και φαινόταν να το διασκδάζει.

Όλη την ώρα έριχνα κρυφές ματιές προς τα πίσω και τον έπιασα να με κοιτάει με εκείνο το χαμόγελο στα χείλει. Όλη η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα και οταν χτύπσε κουδούνι για μεσημεριανό πετάχτηκα μόνο και μόνο για να πω στις άλλες το τι είχε συμβεί!

Στην τραπεζαρία μόνο που δεν έτρεχα με ταχύτητα φωτός. Μόλις ο δίσκος μου ήταν έτοιμος έβαλα 5η. Μόνο που στο δρόμο για τοο τραπέζι με σταμάτησε ο Σαμ.
“Γεια! Πώς σου φαίνεται η έκπληξη;”είπε χαμογελώντας πάλι. Αν το συνέχιζε αυτό θα του έριχνα μπουνιά. Μου φαινόταν σαν να με ειρονευόταν.
“Εεε..όχι και οι καλύτερες εντιπώσεις. Νόμιζα πως θα ήταν κάτι άλλο.”
“Θα ήθελες να κάτσεις μαζί μου για να φάμε;”πρότεινε αν και δεν κρατούσε δίσκο.
“Δεν ξέρω, Με περιμένουν οι φίλες μου.”και τις έδειξα. Μόνο τότε πρόσεξα πως με κοιτούσαν και τα μάτα τους ήταν έτοιμα να βγούν από την θέση τους.
“Έλα τώρα. Πρώτη μου μέρα στο σχολείο και δεν θα μου κάνεις παρέα;”παρακάλεσε.
“Είμαι σίγουρη πως πολλές θα ήθελαν να κάτσουν μαζί σου. Πολλές που μοιάζουυν με την Μπάρμπι.”είπε και χάρηκα που το χαμόγελο του χάθηκε. “Τέλος πάντως παω να τους πω πως θα κάτσω μαζί σου και έρχομαι.”

Καθώς πήγαινα προς τα κορίτσια ήταν έτοιμες να εκραγούνε.
“Πρίν μιλήσετε να σας πω πως θα παω να κάτσω μαζί του. Για σήμερα μόνο! Και μιας και δεν μπορώ να σας εξηγήσω τι συμαίνει σας περιμένω στο σπίτι μου στις εννιά που θα έχω γυρίσει από το μάθημα μπαλέτου. Έλενα θα πάμε και θα γυρίσουμε μαζί αν θες. ” και τελειώνοντας η Έλενα κούησε το κεφάλι της καταφατικά. Τότε εγώ έφυγα και ήμουν σίγουρη πως είχαν μείνει στύλες άλατος.

Φτάνοντας στο τραπέζι που καθόταν ο μελαχρινός μου άγγελος ονομαζόμενος Σαμ ένιωθα μεγάλη νευρικότητα.
“Λοιπόν; Τι είναι και φαγώθηκες να κάτσω μαζι σου;”είπα καχύποπτα.
“Τίποτα. Απλά ήθελα να μου κάνεις παρέα. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν μπορώ να ξεκολλήσω από κοντά σου.”
“Συγνώμη;; Από που προέκυψε τώρα αυτό;”είπα και από ότι φαίνεται αυτή ήταν μια δεύτερη έκπληξη για σήμερα. Ανεροτιώμουν αν θα συνέβαινε τίποτα άλλο σήμερα.
“Χαχαχα....τόσο εύκολα τα χαύεις όλα;”
“Τι;;; Αυτή ήταν πλάκα; Δεν ξέρω τι συμβαίνει με εσένα αλλά θεωρώ το χιούμορ σου κακόγουστο. Δεν κάθομαι παραπάνω εδώ. Φεύγω!”και αφήνοντας τον δίσκο εκεί σηκωθηκα να φύγω αλλά προς έκπληξη μου βρέθηκε μπροστά μου. Φαινόταν μετανιωμένος για οσα είχε πει.
“Συγνώμη. Ειλικρινά συγνώμη. Δεν το ήθελα.”
“Πολύ καλά. Συγχωρεμένος αλλά δεν κάθομαι άλλο εδω.”
“Ωραία! Πάμε.”είπε και άρχισε να με τραβά.
“Πού πάμε; Δεν πιστεύω να κάνουμε κοπάνα! Έτσι και το μάθει η θεία μου,την έβαψα.” Αυτό ήταν αρκετό για να σταματήσει.
“Δεν μένεις με την αδερφή σου;”
“Ναι αλλά μιας και οι γονείς μου έχουν πεθάνει,κηδεμόνας μας είναι η θεία μου.”του εξήγησα.
“Έλα. Δεν θα σου πει τίποτα. Στο υπόσχομαι εγώ.”και λέγοντας αυτό άρχισα να τον ακολουθώ μόνο και μόνο για να σταματήσει να με τραβάει.

Μπήκαμε στο αμάξι του που ήταν απλά καταπληκτικό! Ήταν μαύρο από έξω και απο μέσα. Τα καθίσματα ήτα δερμάτινα και επειδή μπήκαμε κατευθείαν μέσα δεν πρόλαβα να δω τι μάρκα ήταν.
“Πώς σου φαίνεται;”ρώτησε και μια λάπψη φάνηκε στα μάτια του.
“Το αμάξι; Καλό είναι! Τι μάρκα είναι;”
“Έλα τώρα; Μόνο καλό είναι; Αυτό έχεις να πείς;”
“Ναι. Λοιπόν τι μάρκα είναι;”
“Είναι ένα Audi Locus!”
“Αυτά τα αμάξια δεν υποτίθεται ότι δεν θα βγαίνανε στην αγορά;”
“Αν αυτό ήταν αλήθεια θα είχα τώρα εγώ ένα;”
Και έτσι το βούλωσα. Τον είδα να με κοιτά και μου χαμογέλασε. Δεν άντεξα άλλο και τον ρώτησα που πηγαίναμε.
“Στο μέρος που μ'αρέσει να πγαίνω και εγώ για να σκεφτώ.”
Όταν μου είπε που θα πηγαίναμε έμεινα. Δεν υποτίθεται ότι εκεί θα πηγαίνει μόνος του για να σκεφτεί; Εμένα τι με κουβαλούσε μαζί του. Και τότε μια τρελή ερώτηση μου ήρθ στο μυαλό.
“Πόσες έχεις πάει εκεί;”
“Τι εννοείς; Καμία! Μπας και ζηλεύεις;”
“Σε παρακαλώ. Εγώ; Να ζηλεύω;”
“Ααα...δεν ξέρω!Μπορεί...”και με κοίταξε πονηρά. Εγώ του αταπέδωσα το βλέμμα,μόνο που δεν ήταν πονηρό αλλά θυμωμένο.

Μετά από αρκετή ώρα και αφού τον είχα ζαλίσει ρωτώντας τον πότε θα φτάναμε,φτάσαμε σε ένα δρόμο που δεν περνούσε ψυχή.
“Έλα ακολούθησε με!”είπε και έτινε το χέρι του.
“Δεν πιστεύω να με σκοτώσεις έτσι;”είπα αστειευόμενη αλλά μάλλον το πήρε σοβαρά.
“Ποτέ δεν θα σε πλήγωνα και ποτέ μα ποτ΄δεν θα άφηνα κανέναν να σε πειράξει.”αυτό φαινόταν να το εννοούσε πραγματικά και συγχρόνος φοβήθηκα αλλαά και ανακουφίστηκα.

Καθώς προχωρούσαμε κάποια στιγμή σταμάτησε. Αναρωτήθηκα αν θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε αλλά είχα εμπιστοσύνη στον Σαμ. Όταν σταμάτησε με τράβηξε λίγο κα ιμπήκαμε σε ένα ξέφωτο. Αυτόματα κοκκάλωσα και δεν κουνιόμουν με τίποτα.

να μαντεψω οτι το ξεφωτο ειναι ενα καταπληκτικο μερος? η κατι που εχει δει στα ονειρα της?


πολυ ωραιο! ειναι η ιδεα μου, ή μονο σε εμενα η τελευταια σκηνη θυμιζει λιγο απο λυκοφως? ξερεις. με το ''ελα να κατσουμε μαζι'', ''δεν θα σε εβλαπτα ποτε'', και το ξεφωτο?

το ξεφωτο ειναι απο το ονειρο.
οσο για το λυκοφως ολα μοιαζουν ετσι;;
και οσο για το δνε θα σε λαψω ποτε αυτο δεν λενε παντα;;αρα το μοτιβο ειναι ιδιο.!!

Αααα! Η Αύρα έπρεπε να έχει κρατήσει χαρακτήρα εξ αρχής! Τώρα ποιος ξέρει τι θα της συμβεί σε αυτό το ξέφωτο (γιατί έχω κακό προαίσθημα γι' αυτό; :P) Και γιατί την πήγε εκεί τέλος πάντων; Σίγουρα για να της αποκαλύψει κάτι...Μήπως έχει να κάνει με την φύση του; Ή κάτι σε σχέση με το όνειρό της;

νομιζω νωρις ειναι για να της συμβει κατι κακο!και επισης να αποκαλυψει την φυση του. θα το κανω να εχει σχεση με το ονειρο του.τωρα που το σκεφτομαι ομως ισως και να φανερωθουν καποια στοιχεια που να διχνουν οτι ειναι βρικολακας ...ποιος ξερει; θα προσπαθησω να γραψω αυριο την συνεχεια αν δεν παω θαλασσα!!

(σορρυ που βγηκα απο το msn AЯianЯhod.ЬЩ.22 ,κατι επαθε και δεν μπορω να συνδεθω!)

Όχι ότι θα με χάλαγε, βρε συ, απλά σκέφτηκα και εγώ ότι θα είναι νωρίς για να συμβεί κάτι από τα δυο που ανέφερα, όπως είπες και εσύ...

Σπόιλερ:

οκ..θα προσπαθησω να ανεβασω αυριο το επομενο κεφαλαιο.αν οχι μεθαυριο!

Αχ, τι ωραίαααα... Μέχρι αύριο, θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα

Σπόιλερ:

Ωχ, δηλαδή εγώ θα είμαι τώρα στο εξοχικό και θα τη χασω τη συνέχεια?
Ήθελα να τη διαβάσω πιο σύντομα... Τώρα θα ανυπομονώ να γυρίσω για να τις δω!

μην ανησυχεις. εγω οταν γυρισα διαβασα γυρω στα 4 κεφαλαια απο αυτην μονο την ιστορια το ενα μετα το αλλο. δεν μπορω να πω πως με χαλασε κιολας

πωπω...σημερα διαβασα το κεφαλαιο και περιμενω συντομα την συνεχεια...

ανυπομονω

παιδια συγνωμη αλλα ειμαι αρρωστη οσο και περιεργο αν ακουγεται αλλα εχω τρομερο πονοκεφαλο και ειμαι μπουκομενη.αρα εξετιας του πονοκεφαλου δεν μπορω να συγκεντρωθω στο γραψιμο.και αυτο με το ζορι το γραφω.και παλι χιλια συγνωμη.ελπιζω να γινω καλα γρηγορα για να ανεβασω το επομενο κεφαλαιο!

καλε με την ησυχια σου. δεν σε πιεζει κανεις. πρωτα απο ολα η υγεια σου
περαστικουλια!!!

Περαστικά!