Άγνωστος κόσμος

Δεν πειράζει καλέ, δίκιο έχουν τα κορίτσια, προέχει η υγεία σου! Περαστικά σου!

η υγεια πανω απ'ολα....περαστικα σου

ευχαριστω για τα περαστικα.ειμαι καλυτερα και τελειωσα και το κεφαλαιο! δικο σας. hope you like it!!

Κεφάλαιο 7ο

Το λιβάδι ήταν ίδιο με αυτό από το όνειρό μου. Ακριβώς όμως.
“Αύρα. Τι έχεις. Έλα πάμε, πιο κάτω έχει κάτι παγκάκια και ένα πάρκο.” Όμως εγώ δεν μπορούσα να κουνηθώ. “Αύρα. Μίλα μου επιτέλους. Τι έχεις;”και με ταρακούνησε.
“Αυτό το μέρος. Το είχα δει σε ένα όνειρο μου. Δηλαδή πιο πολύ εφιάλτης ήταν.”και γύρισα να τον κοιτάξω. Φάνηκε να παραξενεύεται αρκετά και τότε μου ζήτησε να του περιγράψω το όνειρο. Καθώς του το εξιστορούσα φάνηκε να παραξενεύεται ακόμα πιο πολύ και να τα χάνει. Όταν του έλεγα το σημείο που από τις σκιές έβγαινε ο μελαχρινός άγγελος γεμάτο με αίματα στόμα, ο Σαμ τσιτώθηκε και συμπεριφερόταν πολύ περίεργα.
“Σαμ είσαι καλά;”
“Ναι...Αυτό ήταν όλο; Δεν είδες κάτι παραπάνω;”
“Όχι. Μετά από αυτό,ξύπνησα.”
“Πρέπει να φύγουμε. Τώρα!”
“Σαμ τι συμβαίνει; Πες μου!”
“Τίποτα! Απλά θυμήθηκα ότι κανονικά δεν θα έπρεπε να ήμουν εδώ. Θα έπρεπε να ΄μουν εκεί που ανήκω. Και δεν ανήκω μαζί σου Αύρα.”

Μα καλά τι μου έλεγε; Τι ήταν αυτά που έλεγε;
“Σαμ κοίταξε με στα μάτια και πες μου αμέσως τι εννοείς με όλα αυτά. Γιατί πριν λίγο ήσουν χαρούμενος, ξέγνοιαστος και τώρα είσαι σαν να σε τσίμπησε μύγα!”
“Αύρα σε παρακαλώ πάμε να φύγουμε. Υπόσχομαι να σου πω το τι συμβαίνει. Εντάξει;”
“Ναι. Έλα να με πάρεις αύριο για να πάμε κάπου να το συζητήσουμε.”
Φάνηκε να σκέφτεται την πρόταση μου αλλά στο τέλος δέχτηκε.

Όλη την ώρα στο αμάξι δεν μίλησε. Φαινόταν απόμακρος και πολύ σκεπτικός. Μια φορά πήγα να μιλήσω αλλά δεν τόλμησα να ανοίξω το στόμα μου. Και όμως όλη αυτή η σιωπή μου έδωσε την ευκαιρία να σκεφτώ το τι μπορεί να συμβαίνει. Στο τέλος όμως κατέληξα στο ότι μπορεί να ήμουν καχύποπτη και έτσι έπαψα να σκέφτομαι αυτό το θέμα.

Όταν φτάσαμε σπίτι είδα το αμάξι της θείας μου απ' έξω.
“Οχ......αυτό έλειπε από όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου..”
“Γιατί θέατρο του παραλόγου;”απόρησε ο Σαμ.
“Σοβαρολογείς; Φύγαμε άρον άρον από εκεί που πήγαμε και τώρα είναι και η θεία μου εδώ και θα μου κάνει ΤΟ ΚΥΡΗΓΜΑ εξαιτίας της κοπάνας που εσύ με έπεισες να κάνω για να πάμε κάπου που δεν κάτσαμε ούτε λεπτό!”βγήκε ένας χείμαρρος από παράπονα. Πραγματικά μόνο τότε χαλάρωσα.
“Ναι αλλά δεν σου είπα ότι θα μιλήσω εγώ στην θεία σου;”
“Ναι το θυμάμαι αλλά δεν ήξερα αν τελικά θα τηρούσες την υπόσχεση σου. Πίστεψε με είδα πολλά σήμερα!!”
“Έλα πάμε. Μην ανησυχείς.”και με αυτά που είπαμε αρχίσαμε να μπαίνουμε στο σπίτι. Πριν καν μπω μπορούσα να ακούσω την θεία μου να φωνάζει. Ο τόνος της κατέβηκε όταν άκουσε τα κλειδιά στην πόρτα. Ούτε καν είχαμε μπει και μόλις με είδε άρχισε πάλι να φωνάζει. Δεν το πίστευα ότι την άφησε να φωνάζει. Είχε πει ότι θα έκανε κάτι. Και μόνο όταν η θεία μου τελείωσε άρχισε να μιλά ο Σαμ.
“Έλα μέσα. Μην κάθεσαι έξω!”του ψιθύρισα. Και τότε σαν να είχα πει την μαγική λέξη μπήκε.
“Κυρία μου,γνωρίζω ότι ήταν λάθος να την πάρω και να φύγουμε αλλά η Αύρα συνέχεια είναι επιμελής και πολύ καλή μαθήτρια. Έγινε μόνο μια φορά και θα είναι και η τελευταία.”
“Αυτό δεν μπορείς να μου το εγγυηθείς. Και τέλος πάντων εσύ ποιος είσαι;”
“Ένας φίλος μου θεία. Απλά πήγαμε για μια βόλτα. Τίποτα παραπάνω.”
“Μικρή νομίζω πως μπορεί να μιλήσει για λογαριασμό του. Εσύ πάνω να ετοιμαστείς για το μάθημα μπαλέτου.”κοιτάζοντας τον Σαμ με βλέμμα που έλεγε ''λυπάμαι για όλα αυτά'' ανέβηκα στο δωμάτιο μου. Περιέργος η θεία σταμάτησε να φωνάζει. Κατέβηκα κάτω μιας και ήμουν έτοιμη και είδα την θεία να κάθεται και ο Σαμ να με περιμένει στην πόρτα. Το βλέμμα της θείας μου,μου θύμισε το βλέμμα που είχε η ξανθιά στο μπαρ.
“Κορίτσι μου,με συγχωρείς που σου φώναξα. Ξέρω ότι είσαι πολύ επιμελής και ποτέ δεν έχεις κάνει κάτι για να σου αξίζει αυτό που έκανα. Αξίζεις και εσύ μια κοπάνα. Λυπάμαι!”
“Εεε....ευχαριστώ θεία!”και κοιτάζοντας τον Σαμ τον ρώτησα “Τώρα πες μου αλήθεια. Τι της έκανες;”
“Τίποτα απλά της θύμισα το πόσο σωστή είσαι για κάποια της ηλικίας σου και το σκέφτηκε και από ότι φαίνεται κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα. Πάμε τώρα; Θα αργήσεις για το μάθημα μπαλέτου. Θα σε πάω εγώ.”
“Θα πρέπει να πάω να περάσω να πάρω την Έλενα. Αστό,άλλη φορά.”
“Δεν πειράζει. Πάμε να την πάρουμε και αυτήν.”
“Και κύριε Βρίσκω-Λύση-Σε-Όλα πώς θα γυρίσω;”
“Θα είμαι εκεί για να σε πάρω!Να αναπληρώσουμε τον σημερινό χαμένο χρόνο.”και κατευθυνόμενοι στο αμάξι τον ρώτησα,
“Εσύ δεν ήσουν αυτός που έλεγε ότι δεν θα έπρεπε να είσαι εδώ και όλα αυτά τα φιλοσοφημένα;”γέλασε και η ατμόσφαιρα φάνηκε να ζεσταίνεται ακόμα περισσότερο.
“Ναι αλλά το ξανασκέφτηκα και νομίζω ότι μπορώ να κάτσω λίγο παραπάνω μαζί σου!”
“Ο..μα τι τιμή για εμένα”αστειεύτηκα.
“Έλα φτάσαμε.”είπε και μου άνοιξε την πόρτα για να πάω να φωνάξω την Έλενα. Χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε η ίδια.
“Έτοιμη; Θα μας πάει ένας φίλος μου.”και έδειξα τον Σαμ.
“Δεν είναι ο καινούριος αυτός;”είπε έκπληκτη
“Ναι αλλά θα μου κάνει αυτήν την εξυπηρέτηση.”είπα και την κοίταξα αθώα!
“Πονηρούλα....”είπε και γελάσαμε.

Παράξενο...Η θεία της, από εκεί που ήταν έξαλλη, φώναζε, χαλούσε κόσμο με αποτέλεσμα να ζουρλάνει την γειτονιά και να είναι όλοι στα πρόθυρα να καλέσουν το 100, ξαφνικά το ''ξανασκέφτηκε'' και ηρέμησε...Αυτός ο Σαμ έχει τρομερή πειθώ, βρε παιδί μου... Επίσης, και η αντίδρασή του στην κοιλάδα μόλις άκουσε το όνειρο ήταν και αυτή εντελώς τυχαία... :P

Έχω μια απορία: αυτός ο άγγελος με τα αίματα δεν ήταν ο ίδιος ο Σαμ, έτσι; Μάλλον μυρίζομαι μπελάδες για την πρωταγωνίστρια μας...

και εγω την ιδια απορια εχω. πως γινεται απο εκει που η θεια της οριεται σαν να ηρθε το τελος του κοσμου, ξαφνικα να το ''ξανασκεφτηκε'' και όλα μέλι γαλα? οντως αυτος ο σαμ εχει μεγαλη πειθω! ή απλα έχει πολλα ''χαρισματα''!
παντως απο οτι φαινεται το ονειρο τον κατα τρομαξε. εγινε αλλος ανθρωπος! μσλλον γιστι το ονεορο εδειχνε ολη την κρυμμενη αληθεια. και για να βλεπει η αυρα τετοια αποκαλυπτικα ονειρα, ή καποιος της τα στελνει, ή και η ιδια δεν ειναι οσο αθωα νομιζει!

ναι συνφωνω...κατι περιεργο συμβαινει μα αυτην την κοπελα....και οσο για τον σαμ μαλλον καταλαβε οτι της εβαλε υποψιες με την συμπεριφορα του και τωρα προσπαθει να "επανορθωσει"....οσον αφορα το τι εκανε στην θεια της αυρας φαινεται οτι εχει φοβερη πειθω

καλα μου δωσατε ιδεα για την συνεχεια...τι θα εκανα εγω χωρις εσας;;

Τι ιδέα καλέ, για πεεεες

αα...δεν κανει!θα δειτε

Έστω ένα τόοοσο δα στοιχείο;;;

καλα...σχετικα με το οτι καποιος αλλος στελνει τα ονειρα στην αυρα

Θέλει το κακό της ή απλά θέλει κάτι από αυτήν;

ισως και να την προστατεψει!

Σπόιλερ:

Ωραία. Περιμένω με αγωνία την συνέχεια

εγω στην εδωσα την ιδεα? πολυ χαιρομαι!!!

ναι!!εσυ εισαι η πηγη εμπνευσης!!χαχαχχα

ωραια τοτε...περιμενουμε την συνεχεια...

τι καλα!!! με κανεις πολυ χαρουμενη

ξέρω ότι είναι αργά αλλά αφού τώρα τελείωσα το κεφάλαιο είπα να το ανεβάσω. Μην μου μείνει και αποθημένο. Ελπίζω να σας αρέσει!!


Κεφάλαιο 8ο

Μπήκαμε μέσα στο αμάξι όλο κέφι. Εγώ έκατσα μπροστά αλλά όλη την ώρα μιλούσα με την Έλενα. Όταν φτάσαμε στη σχολή ο Σαμ ανέβηκε και αυτός.
“Θα βαρεθείς πάνω.”του είπα αλλά εκείνος δεν άκουγε κουβέντα.
“Δεν νομίζω. Θα είναι ενδιαφέρον.” με έναν τόνο πονηριάς στην φωνή του.
“Καλά κάνε όπως νομίζεις..”και ανεβήκαμε στο κτήριο.

Πάνω μόλις ο Σαμ μπήκε όλα τα κορίτσια φάνηκαν να τα χάνουν. Ακόμα και κατα τη διάρκεια του μαθήματος κάνανε λάθη που ήταν γελοία. Μου ερχόταν να γελάσω και να αρχίσω να τις χαστουκίζω μια μια για να συνέλθουν.

Όταν τελείωσε επιτέλους το μάθημα όταν βγήκα από τα αποδυτήρια έπιασα μια από τις χειρότερες ''εχθρούς'' μου στο μπαλέτο να την πέφτει στον Σαμ.
“Για δες η Βαλεντίνα! Πως και από εδώ;”είπα και την κοίταξα με την πιο άγρια ματιά μου.
“Ήρθα να καλωσορίσω τον καλεσμένο μας.”είπε αν και φάνηκε να μην ευχαριστιέται που της έπιασα κουβέντα.
“Κρίμα μωρέ γιατί ο καλεσμένος σας τώρα πρέπει να φύγει.” είπα και την είδα να στραβομουτσουνιάζει και απευθυνόμενη στον Σαμ,είπα “Πάμε. Έχουμε αργήσει κάπως!” Εκεί η Βαλεντίνα φάνηκε να ενοχλείτε ακόμα περισσότερο.
“Ναι πάμε.”είπε και έτσι φύγαμε.

Στο αμάξι πρόσεξα πως ο Σαμ κρατούσε ένα χαρτάκι στο χέρι του.
“Πες μου πως δεν σου έδωσε το τηλέφωνο της!”είπα αγανακτισμένη.
“Υπάρχει κανένα πρόβλημα;”ρώτησε και φάνηκε να το διασκεδάζει.
“Μπαα..αν σ' αρέσει να βγαίνεις με τσ****κια..” Είχα γίνει έξαλλη!
“Αν σε κάνει να νιώσεις καλύτερα θα το πετάξω από το παράθυρο.”
“Σε παρακαλώ..κράτα το. Σε ήθελε σαν τρελή. Δεν καταλαβαίνω γιατί όλες τα χάνουν όταν είσαι τριγύρω.”
“Αύρα ηρέμησε.”Μου ψιθύρισε η Έλενα στο αυτί και με έπιασε από τον ώμο.
“Έχεις δίκιο. Με συγχωρείς.”της είπα.
Και τότε ο Σαμ τσαλάκωσε το χαρτί και το πέταξε από το παράθυρο. Ξαφνιάστηκα για την πράξη του αλλά δεν μίλησα άλλο.

Αφήσαμε την Έλενα σπίτι της και μετά ξεκινήσαμε και για το δικό μου. Πάλι δεν μίλησα. Κάποια στιγμή μην αντέχοντας την σιωπή ο Σαμ έσπασε.
“Πες κάτι.”παρακάλεσε
“Δεν έχω να πω κάτι.”δήλωσα.
“Αύρα...”σταμάτησε μιας και ήταν κόκκινο το φανάρι. Τότε με κοίταξε. “...Δεν ενδιαφέρομαι για καμία άλλη εκτός από εσένα.”
“Φίλε αυτά δεν πιάνουν σε εμένα.”
“Πολύ καλά. Θα σε κερδίσω σιγά σιγά.”και γκάζωσε. Δεν ξαναμιλήσαμε στο υπόλοιπο της διαδρομής. Όταν έφτασα σπίτι,πήγα κατευθείαν στο δωμάτιό μου και ετοιμάστηκα για ένα μπάνιο.

Ξάπλωσα τελείως πτώμα και ο ύπνος με πήρε γρήγορα,όμως τι τα ήθελα αφού είδα εφιάλτη.
Ξεκινούσε κάπως έτσι. Ήμουν μόνη και περπατούσα στον δρόμο. Όλα γύρω μου ήταν έρημα και σκοτεινά. Κανείς δεν κυκλοφορούσε. Ακόμα και τα παραθυρόφυλλα των σπιτιών ήταν κλειστά σαν να φοβόντουσαν κάτι. Ένας γέρος άνθρωπος που κατέβαζε τα παντζούρια ενός μαγαζιού με κοίταζε σαν να ήμουν τρελή. Δεν έδωσα σημασία και συνέχισα να περπατώ. Κάποια στιγμή ένιωσα να κουράζομαι και έκατσα σε ένα παγκάκι που βρήκα. Δίπλα είχε μια λάμπα δρόμου. Ξαφνικά ένας άντρας εμφανίστηκε. Καθόταν κάτω από την λάμπα και κατάφερα να αναγνωρίσω πως ήταν ο Σαμ. Τι δουλειά είχε στο όνειρο μου; Αυτό μου έλειπε να τον βλέπω και στα όνειρα μου. Ξαφνικά μια κοπέλα γεμάτη αίματα ξετρύπωσε από κάπου και άρχισε να τρέχει. Το πρόσωπό της δεν φαινόταν. Ο Σαμ τότε,με ταχύτητα φωτός,πλησίασε την κοπέλα,την ακινητοποίησε,έγειρε τον λαιμό της στο πλάι και με ένα άγριο χαμόγελο που φαίνονταν οι κυνόδοντες του,έμπηξε τα δόντια του στην απαλή σάρκα της κοπέλας. Δεν ήθελα να δω άλλο αλλά δεν μπορούσα να πάρω και τα μάτια μου από αυτό το αποτρόπαιο θέαμα. Κάποια στιγμή αφού η κοπέλα φαινόταν να ήταν λιπόθυμη,ο Σαμ ήρθε προς το μέρος μου. Προσπαθούσα να φύγω μακριά αλλά εκείνος όλο και πλησίαζε. Ευχόμουν να ξυπνήσω αλλά δεν μπορούσα. Ξαφνικά τον άκουσα να μου λέει:
“Αύρα,μην φοβάσαι. Δεν πρόκειται να σου κάνω κακό. Όχι σε εσένα.”
“Ψεύτη. Είσαι ένας βρικόλακας. Ένας αιμοδιψής βρικόλακας και το μόνο βέβαιο είναι ότι κάποια στιγμή θα μου κάνεις κακό και χωρίς να το θες.”
“Μπορεί να έχεις δίκαιο. Αλλά ακόμα και αν συνέβαινε αυτό δεν θα με συγχωρούσα ποτέ.”
“Τι ξέρεις εσύ από συγχώρεση;”

Και μόνο τότε ξύπνησα. Ήμουν λουσμένη στον ιδρώτα και είχα τρομοκρατηθεί από όσα είχαν ειπωθεί στο όνειρο μου. Δεν μπορεί να ήταν αλήθεια!

Το επόμενο πρωί,όταν πήγα στο σχολείο,πέτυχα την Άντζελα να με κοιτά σαν να γνώριζε κάτι.
“Αύρα! Πώς κοιμήθηκες χθες;”ρώτησε αλλά φαινόταν να γνώριζε ήδη την απάντηση
“Περίεργο που ρωτάς αλλά καλά. Εκτός από το σημείο που είδα τον εφιάλτη.”
“Να τα προσέχεις τα όνειρα Αύρα. Ποτέ δεν ξέρεις τι αποκαλύπτουν και τι σημαίνουν. ”είπε και έφυγε.

Όλη μέρα σκεφτόμουν τα λόγια της. Μετά το σχολείο ήρθε ο Νίκολας για να την πάρει. Τους αποχαιρέτησα και έφυγα.

Το απόγευμα έκατσα να κάνω τα μαθήματά μου όταν συνειδητοποίησα ότι μου έλειπαν κάτι σημειώσεις. Ντύθηκα και πήγα στο σπίτι της Άντζελα για να δω μήπως μπορούσε να μου τις δώσει αυτή. Η πόρτα ήταν ανοιχτή και έτσι μπήκα μέσα αφού φυσικά είχα χτυπήσει την πόρτα.
“Άντζελα! Νίκολας! Πού είστε;;”όμως κανείς δεν απάντησε. Ξαναρώτησα αλλά πάλι το ίδιο. Κατευθύνθηκα προς την κουζίνα και σταμάτησα όταν άκουσα δύο ανθρώπους να μιλάνε.
“Ότι μου ζήτησες μέχρι τώρα το έκανα.”είπε μια γυναικεία φωνή και κατάλαβα πως ήταν η Άντζελα.
“Άντζελα μην γίνεσαι έτσι. Ότι σου ζητάω να κάνεις το κάνει για εκείνην. Εξάλλου είναι και φίλη σου. Μιλάμε για την Αύρα.”και η φωνή που μίλησε τώρα ήταν του Νίκολας. Παραξενεύτηκα που μιλούσαν για εμένα.
“Ξέρω πως την αγαπάς. Και για εσένα αυτή η αγάπη σημαίνει πως θα διαρκέσει για πάντα. Αλλά μην ξεχνάς πως το ίδιο συμβαίνει και με τον άλλον.” ο Νίκολας με αγαπούσε και τι εννοούσε πως θα μ' αγαπούσε για πάντα; Και ο άλλος πάλι ποιος ήταν;
“Για αυτό σου ζητάω βοήθεια Άντζελα. Οι προειδοποιήσεις που της στέλνεις στα όνειρα φαίνεται να πιάνουν. Από όσα μου είπες σήμερα,δεν του μίλησα καθόλου.” Η Άντζελα έστελνε αυτά τα όνειρα; Μα πώς τα έστελνε. Και γιατί με παρακολουθεί; Ο άλλος είναι ο Σαμ;

Δεν μπορούσα να ακούσω άλλο αν και πι ερωτήσεις ήταν άπειρες και ξεφύτρωναν από παντού. Έκανα να φύγω αλλά από την ταραχή μου έριξα κάτω μια φωτογραφία. Την σήκωσα αλλά πρέπει να το άκουσαν γιατί φώναξαν και οι δύο:
“Ποιος είναι εκεί;”δεν απάντησα και τότε είδα το κεφάλι του Νίκολας να ξετρυπώνει από την πόρτα.
“Αύρα! Πόση ώρα είσαι εδώ;”ο τόνος του ήταν απειλητικός.
“Μην μου κάνεις τίποτα...”παρακάλεσα.
“Αύρα,δεν θα σε πείραζα ποτέ.”είπε και μαλάκωσε το βλέμμα του. “Έλα,θα σου βάλω λίγο καφέ.”

Μπήκαμε μέσα στην κουζίνα και καθίσαμε. Μου έβαλε ένα φλιτζάνι καφέ και είπε:
“Λοιπόν Αύρα,πες μου τι άκουσες!”

Πολύ ωραία εξέλιξη! Και έχει βελτιωθεί πολύ και ο τρόπος γραφής σου!!!

Σπόιλερ:

Πότε το επόμενο?

ηταν φοβερο....κι οντως ο τροπος που γραφεις ειναι ολο και καλυτερος....ωστε η αντζελα στελνει τα ονειρα....και τωρα τι θα γινει??? θα της τα εξηγησουν ολα??? περιμενω συνεχεια....

θα μαθει η αυρα την πικρη αληθεια?

Α, τώρα που τι θυμήθηκα, η Άτζελα τι είναι?

Πέταξε το χαρτάκι με το τηλέφωνό της από το παράθυρο; Εγώ, αν ήμουν στην θέση της, θα ένιωθα απέραντη ικανοποίηση! (και διπλή κιόλας, αν ήταν η εχθρός μου από το μπαλέτο) Η δυσπιστία που έχει προς τον Σαμ είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Α, και όταν πάνε στην κουζίνα να μιλήσουμε, για το καλό της Αύρας, ελπίζω:
1. Να μην έχουν βάλει τίποτα μέσα στον καφέ :P και
2. Να μην κάνει την βλακεία η Αύρα και τα πει όλα (εκτός και αν εξυπηρετεί την αφήγηση, οπότε να τα πει, να τα πει )