Τρομακτικές Ιστορίες

Wow πλ τυχερο το παιδακι υποθετω :Ρ

Πραγματι, πολυ τυχερο ! :p

γεια σας ειμαι καινουριος ελπιζω να περασω καλα αν και ειμαι σχεδον σιγουρος οτι θα γινει αυτο..Για αρχη θα ξεκινησω με μια ιστορια που ειχε συμβει σε εναν φιλο μου... ειχε παει για φαγητο με τους γονεις του πριν απο αρκετα χρονια και μολις γυρισε σπιτι μπηκε στο δωματιο του και ειδε ενα σκυλι κοκκινο με κοκκινα ματια και πηγε να το χαιδεψει αλλα το χερι του δεν μπορουσε να το αγγιξει...μετα απο λιγο καιρο μαθαμε οτι ειναι απεικονιση σκυλιου της κολασεως και το ειχε δει αρκετες φορες ενω μετα απο λιγο καιρο ειδε και τον ιδιο τον διαβολο... Κατι ακομα για τα ονειρα που βλεπεις και μετα συμβαινουν τι αποψη εχετε?? γτ μου συνεβει κατι τετοιο πριν απο λιγο καιρο...

Λοιπον μια μερα μου συνεβη κατι παρομοιο ομως με μαυρη γατα και λατρευω τις γατες. Μπανω μεσα στο σπιτι μου και βλεπω αυτη τη μαυρη γατα μαλλον γατο να με κοιταει με ματια βαθυ πορτοκαλι κοκκινο ανοιχτο κατι τετοιο αλλα εγω δεν εκατσα να τον/ην ακουμπησω νομισα πως συνεβη μονο σε μενα

Εμενα Ηβη μου δεν μου συνεβη τιποτα τετοιο

1η

Mην ανοίξεις την πόρτα: "Αυτή είναι αληθινή ιστορία που έγινε πριν αρκετά χρόνια. Μία γυναίκα ήταν μόνη στο σπίτι γιατί ο άντρας της είχε φύγει το απόγευμα για δουλειές. Γύρω στα μεσάνυχτα και αφού είχε κλείσει την τηλεόραση για να πάει για ύπνο άκουσε κλάματα μωρού στην εξώπορτα της. Παραξενεύτηκε και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πάρει τηλέφωνο την αστυνομία. Μόλις τους είπε τι συνέβαινε, εκείνοι της είπαν «ό,τι και αν συμβεί ΜΗΝ ανοίξεις την πόρτα.» αυτή τους είπε πως φοβάται μήπως ο σκύλος της οικογένειας δαγκώσει το μωρό, αλλά οι αστυνομικοί της απάντησαν: «κυρία φύγετε μακριά από την πόρτα και κρυφτείτε στο πιο ασφαλές δωμάτιο. Στέλνουμε ήδη δύο περιπολικά για να σας βοηθήσουν. Μην ανοίξετε σε κανέναν.» Οι αστυνομικοί έφτασαν μετά από 10 λεπτά αλλά δεν βρήκαν κανέναν ούτε και το μωρό. Όταν η γυναίκα τους άνοιξε τελικά, της είπαν ότι ψάχνουν έναν μανιακό δολοφόνο, που βάζει μία κασέτα με ένα μωρό που κλαίει για να του ανοίξουν την πόρτα. Όλα του τα θύματα είναι γυναίκες μόνες στο σπίτι, τις οποίες βιάζει και έπειτα σκοτώνει. Δεν έχει συλληφθεί από τότε...Ολοι ελπιζοΟν να βρουν επιτελους αυτο το μανιακο δολοφονο........!

Ήταν μια οικογένεια που αποτελούνταν από μια μητέρα και ένα
γιό. Ήταν φτωχοί και αυτή εργαζόταν σκληρά. Ο γιός βοηθούσε κι αυτός την μητέρα όσο μπορούσε, είχε καλές επιδόσεις στο σχολείο και γενικά
ήταν κι αυτός πολύ καλός.
Έπασχε όμως από κάποια ανίατη ασθένεια και κάποια στιγμή η κατάστασή
του επιδεινώθηκε. Ήταν στο κρεβάττι και οι γιατροί τον είχαν ξεγράψει. Η μητέρα του είχε απελπιστεί μιας και ήταν το μοναδικό της παιδί και δεν
μπορούσε να το πάρει απόφαση ότι ο γιός της θα πέθαινε.
Δυστυχώς το παιδί πράγματι μετά από λίγες ημέρες υπέκυψε. Η κηδεία έγινε την επόμενη, με κλειστό φέρετρο. Κανείς δεν απόρησε γι' αυτό,
αφού όλοι σκέφτηκαν ότι η ασθένεια μάλλον θα είχε παραμορφώσει το παιδί και γι' αυτό το φέρετρο ήταν κλειστό.
Η μητέρα μετά το θάνατο του παιδιού της αποσύρθηκε από τη ζωή. Σπάνια έβγαινε από το σπίτι για να πάει κάπου κι ακόμα πιο σπάνια δεχόταν κάποιον στο σπίτι. Όταν συνέβαινε αυτό, ένα δωμάτιο του σπιτιού ήταν μονίμως κλειδωμένο και κανείς δεν μπορούσε να μπει εκεί.
Τελικά, όχι πολλά χρόνια μετά το θάνατο του παιδιού, η μητέρα πέθανε κι αυτή. Την βρήκαν νεκρή στο σπίτι οι γείτονες λίγες μέρες μετά. Τότε ήταν που άνοιξαν και το κλειδωμένο δωμάτιο και βρέθηκαν μπροστά σε ένα μακάβριο και σπαραχτικό θέαμα. Σ' ένα κρεβάττι επάνω βρισκόταν το βαλσαμωμένο σώμα του γιού! Πού και πώς και με την βοήθεια ποιού το είχε βαλσαμώσει για να έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι ακόμα κοντά της, δεν το ξέρει κανείς.

 

1η

Μια ιστορία που δεν θα ξεχάσει ποτέ, πραγματικά βγαλμένη μέσα από μυθιστόρημα… Κι όμως, ο ηθοποιός Σταμάτης Γαρδέλης την έζησε και τη διηγείται στο περιοδικό «Nitro».

«Καλοκαίρι του ’86. Ήμουν στην Κρήτη, έπειτα από παράσταση, και πήγα με την κοπέλα μου στο πατρικό ενός φίλου μου από την Αθήνα, που με είχε καλέσει, έξω από τα Χανιά.

Ήταν μοναχογιός, οι δικοί του μας υποδέχτηκαν εγκάρδια, ''φάτε, πιείτε'' μας έλεγαν συνεχώς. Μας σέρβιραν ένα πράσινο χυλό κι ένα θαμπό δύσοσμο κρασί. Στην παρέα τους βρισκόταν και η γυναίκα του παπά του χωριού, η οποία έμοιαζε με διάβολο, τα μάτια της ήταν κίτρινα και μιλούσε συνεχώς με έναν ψηλό ξερακιανό, ο οποίος της έλεγε κάτι με νόημα.

Ο πατέρας του φίλου μου είχε ένα γυάλινο μάτι, έλεγε κάτι παράξενες ιστορίες σαν να μονολογούσε, η δε μάνα του στεκόταν πάνω απ’ την κατσαρόλα και ανακάτευε συνεχώς το χυλό. Ο φίλος μας τελικά μέθυσε, δεν καταλάβαινε τίποτα και προσπαθούσε να χαϊδευτεί με την κοπέλα μου. Εγώ θύμωσα, αλλά δεν το έδειξα. Ύστερα μας σέρβιραν το χυλό στο τραπέζι και είπα στην κοπέλα μου μέσα απ’ τα δόντια μου: ''Μη φας, μην πιεις''. Κάποια στιγμή της ψιθύρισα ''Νιώθω τρόμο!''. ''Κι εγώ'' μου απάντησε. Τελικά, η κοπέλα μου και έφαγε και ήπιε. Εγώ ένιωθα ότι μου είχε φύγει όλο το αίμα. Όταν σηκωθήκαμε να φύγουμε, οι οικοδεσπότες, με τεντωμένα χέρια, μας φώναζαν απ’ την εξώπορτα: ''Πού πάτε; Μη φύγετε, ελάτε πίσω''. Εκεί που περπατούσαμε, είπα στην κοπέλα μου ''Τι ήταν αυτό που ζήσαμε;'', αλλά εκείνη δεν θυμόταν απολύτως τίποτα! Ύστερα από λίγο καιρό χωρίσαμε.

Την ξανασυνάντησα έπειτα από χρόνια στο ''Dancing with the Stars''. Ξαφνιάστηκα μόλις την αντίκρισα και θυμηθήκαμε μαζί αυτή την ιστορία μυστηρίου, αφού ποτέ δε μάθαμε τι ήταν αυτός ο χυλός»…

Μου εφτιαξες την μερα κακουργα

οκπ θα το πατησω
(σου εχω στηλει πμ.. )

Τι εγινε τελικα με το βιντεο ? Περιεργο δεν ειναι ; εκ πρωτης οψεως δεν ειναι τρομακτικο αλλα αν το ειχα ηχο κλησης και 3 τα μεσανυχτα χτυπαγε το κινητο μου και το ακουγα θα τα κανα πανω μου !