Τρομακτικές Ιστορίες

Ήταν καλοκαίρι και ήμουν περίπου 7 ετών. Εκείνο το βράδυ είδα ένα πολύ περίεργο όνειρο που με ταρακούνησε. Στο όνειρο περπατούσα σε ένα δρόμο και γύρω μου ήταν μαύρο σκοτάδι. Δε μπορούσα να δω τίποτα. Μετά από πολύωρο περπάτημα άρχισα να βλέπω στο βάθος ένα φως να αναφαίνεται. Αποφάσισα αν και κουρασμένος στο όνειρο να το ακολουθήσω. Περπατώντας και πάλι για κάμποση ώρα άρχισα να πλησιάζω όλο και περισσότερο στο φως μέχρι που ανακάλυψα ότι είχα φτάσει στο χωριό μου που βρίσκεται περίπου 10 χιλιόμετρα από την πόλη. Το φως ερχόταν από το σπίτι της γιαγιάς μου. Καθώς μπαίνω στην αυλή του σπιτιού κοντοστάθηκα και βλέπω το φως μέσα από το σπίτι της γιαγιάς μου να τρεμοπαίζει. Φοβήθηκα και δεν ήθελα να προχωρήσω επειδή αισθανόμουν φόβο. Ξαφνικά ακούγεται μια φωνή βραχνή να με προσκαλεί μέσα στο σπίτι φωνάζοντας το όνομα μου και λέγοντας “έλα”. Πλησιάζω στην είσοδο και με το που ανοίγω την πόρτα βλέπω κάτι που με συντάραξε. Η γιαγιά μου είχε ένα σύνθετο στην είσοδο του σπιτιού και σε ένα ράφι υπήρχε ένα πιάτο με ένα κρανίο μέσα και ένα κεράκι αναμμένο πάνω στο κεφάλι του!!! Ξύπνησα ιδρωμένος και ταραγμένος. Την επόμενη μέρα ζητούσα να δω τον παππού μου γιατί τον αγαπούσα πάρα πολύ και συνήθως πηγαίναμε θάλασσα κάθε μέρα μαζί! Η μητέρα μου μου είπε ότι είχε πάει ένα ταξίδι και δεν ήξερε πότε θα επιστρέψει. Φυσικά μετά από ένα μήνα μου είπαν ότι ο παππούς μου πέθανε. Ναι ρε παιδια μην παραμενετε ολοι στην γενικη κουβεντουλα εδω ειναι φοβεροτερα

Μια νυχτα ημουνα μονη μου στο σπιτι με την αδελφη μου .
Ειχε παει γυρω στις 12 και η μητερα μου δεν ειχε επιστρεψει
γιατι ειχε παει το σκυλο μας βολτα.Οταν η αδελφη μου κοιμηθηκε
εγω ειμουνα στο δωματιο μου και δεν μπορουσα να κοιμηθω
γιατι ενιωθα μια παρουσια μεσα στο σπιτι.Με ειχε πιασει ριγος και κρυος ιδρωτας.
Ξαφνικα ακουσα ενα θορυβο στην κουζινα.Καποιος ειχε ανοιξει την βριση
η οποια ετρεχε ,σαν καποιος να θελει να πιει νερο. Αμεσως μετα ακουγοντουσαν
περιεργοι ηχοι μεσα στο σπιτι . Η αισθηση οτι δεν ημουνα μονη μου δεν ειχε περασει .
Μετα ηρθε η μητερα μου και ολα σταματησαν.
Ομως ο σκυλος μας κατα τις 3 γαβγιζε μανιασμενα σαν κατι να εβλεπε
μεσα στο σπιτι.

Το πρωι που ξυπνησα ρωτησα την αδελφη μου αν
ειχε σηκωθει το βραδυ για να πιει νερο.......και αυτη μου ειπε......


ΟΧΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!






ΥΓ Αυτη η ιστορια μου συνεβη στην πραγματικοτητα πριν ενα μηνα περιπου.
Οποτε το θυμαμαι ανατριχιαζω γιατι ακομα δεν εχω βρει εξηγηση για τους
περιεργους θορυβους

πολυ καλη !!!! καλα θα ειχα χεστει πανω μου (συγνωμη για την εκφραση)

Η αλήθεια είναι ότι και εγώ τα είχα κάνει πάνω μου
μπρρρρρ......

1η Ιστορία

Γεια σας, θα ήθελα να σας διηγηθώ μια ιστορία που αφορά ένα στοιχειωμένο σπίτι ή αλλιώς το «Σπίτι των Βημάτων» όπως το αποκαλούν πολλοί… Aυτή την ιστορία μου την είπε μια φίλη μου

Η ιστορία μας ξεκινά τον 19ο αιώνα, όταν σ’αυτό το σπίτι ζούσε μια τετραμελής οικογένεια. Τα παιδιά της οικογένειας ήταν 2, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, ας τα ονομάσουμε Γιάννη και Μαρία. Δεν ήταν πολύ μεγάλα, ο Γιάννης ήταν γύρω στα 15 και Μαρία ήταν λίγα χρόνια μικρότερη. Ο θρύλος λέει ότι η Μαρία έβλεπε κάθε βράδυ διάφορα όνειρα με φαντάσματα δαίμονες κλπ. ΟΜΩΣ υπήρχε ένα όνειρο (κάποιοι υποστηρίζουν ότι όλα γίνονταν στην πραγματικότητα) που το έβλεπε κάθε βράδυ στις 12 τα μεσάνυχτα. Ήταν ένας άνδρας ή μια σκιά, δεν φαίνονταν πολύ καθαρά, ο οποίος κάθε βραδύ τέτοια ώρα έμπαινε μέσα στο σπίτι τους. Η Μαρία άκουγε τα βαριά βήματα του προς το υπνοδωμάτιο, επειδή όλοι οι άλλοι κοιμόντουσαν. Όταν έμπαινε η σκιά του άνδρα στο υπνοδωμάτιο πήγαινε πάνω από το κρεβάτι του αδερφού της και τον παρακολουθούσε για λίγα λεπτά και μετά πήγαινε στην κρεβατοκάμαρα των γονιών της. Ο μύθος λέει ότι αν έβλεπε κάποιον που δεν κοιμόνταν τον έβαζε μέσα σε μια σακούλα και τον σκότωνε. Όποτε η Μαρία άπλα έκανε ότι κοιμόνταν άλλα άκουγε τα πάντα. Όμως η σκιά δεν την πλησίαζε. Το ίδιο όνειρο το έβλεπε κάθε βράδυ για πολύ καιρό…

Ώσπου μια φορά είδε τον αδερφό της ξύπνιο εκείνη την ώρα και άκουγε και τους γονείς της που μιλούσαν… Στις 12 άρχισε να ακούει τα βήματα όλο και πιο κοντά στο υπνοδωμάτιο. Εκείνο το βράδυ ο αδερφός της εξαφανίστηκε, το ίδιο και οι γονείς της! Και στο όνειρο και στην πραγματικότητα… Το κορίτσι αφού είχε αφηγηθεί σε πολλούς το όνειρο και φυσικά κανένας δεν την πίστευε αποφάσισε να μείνει στο σπίτι όλη μέρα. Όλη μέρα έκλαιγε… ώσπου η ώρα πήγε 12 το βράδυ αλλά δεν ήθελε να κάνει ότι κοιμάται, ήθελε να την πάρει η σκιά μαζί του καθώς ήθελε να συναντήσει την οικογένεια της με όποιο κόστος, ακόμα και με την ίδια της την ζωή. Στις 12 τα βήματα ξανάρχισαν να ακούγονται αλλά αυτή τη φορά δεν πήγαινε στο υπνοδωμάτιο, ήταν σε να περπατούσε απλά στο σπίτι, όμως η Μαρία ήταν αποφασισμένη να δώσει ένα τέλος σε αυτήν την κατάσταση και άρχιζε να φωνάζει και να ουρλιάζει… ΤΟΤΕ… τα βήματα άρχιζαν να γίνονται πιο γρήγορα, πιο δυνατά, πιο βαριά… Μόλις η σκιά έφτασε στο δωμάτιο της Μαρίας την πλησίασε και άρχισε να την κοιτά επίμονα, η Μαρία όμως είχε χάσει όλο το θάρρος της… Έτσι την παίρνει και την σκοτώνει. Αυτό όμως ήταν φαινομενικά ένας απλός εφιάλτης αλλά το πρωί το σπίτι είχε αδειάζει. Κανένας δεν έμαθε τι απέγινε η οικογένεια…

Σήμερα φυσικά δεν κατοικείται το σπίτι και λέγεται ότι όποιος πηγαίνει μέσα ακούει βαριά βήματα να τον πλησιάζουν και τις τσιρίδες ενός κοριτσιού αλλά δεν βλέπει τίποτα, άλλοι λένε ότι έχουν δει μια μαύρη φιγούρα να τους πλησιάζει… Το πιο τρομακτικό είναι ότι λίγα χρόνια μετά την εξαφάνιση της οικογένειας και αφού η ιστορία είχε γίνει γνώστη στις γειτονιές της περιοχής, μια παρέα 4 ατόμων μπήκαν στο ερημωμένο σπίτι τα μεσάνυχτα κανείς όμως δεν ξαναβγήκε και ούτε βρέθηκαν τα πτώματα τους πουθενά. Τέλος λέγεται ότι αν επισκεφτείς αυτό το σπίτι θα υποφέρεις από τον ίδιο εφιάλτη…

2η Ιστορία

Γεια σας και πάλι. Θα ήθελα να σας διηγηθώ μια ιστορία που άκουσα στο σχολείο και ανατρίχιασα. μπρρρρρρ!

Ήταν μια συνηθισμένη νύχτα και εγώ με την παρέα μου κάναμε βόλτα στο στενά του χωριού μας. Μέτα από αρκετή ώρα είχαμε μείνει μόνο εγώ και οι δύο κολλητοί μου. Κάτσαμε έξω από ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο και πιάσαμε την κουβέντα. Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι καθόμασταν έξω από ένα κτίριο που φημολογούταν ότι ήταν στοιχειωμένο…

Δεν καταλάβαμε πως η κουβέντα γύρισε στα υπερφυσικά και στα φαντάσματα. Εγώ άρχισα να λέω πως όλα αυτά είναι βλακείες και κάτι τέτοια. Ξαφνικά άρχισε να φυσάει. Γελάσαμε και αρχίσαμε να φωνάζουμε «εεε φάντασμα φάε μας…» Τι το θέλαμε;;; Εκείνη ακριβώς την στιγμή τα φώτα έσβησαν…

-Ρε παιδιά τι έγινε; ρώτησα εγώ.

-Τίποτα μωρέ θα έσβησαν τα φώτα αυτοί που μένουν στο διπλανό σπίτι για να κοιμηθούνε… απάντησε η φίλη μου

-Ναι και έσβησαν τα φώτα όλου του χωριού; Απόρησε ο φίλος μου..

Αυτό ήταν! Αρχίσαμε να τρέχουμε… Πήραμε όμως λάθος δρόμο και αντί να πάμε προς την πλατειά του χωριού απομακρυνόμασταν κι άλλο… Ξαφνικά μια φιγούρα πετάχτηκε μπροστά μας και μας είπε «Βλακείες τα φαντάσματα εε; Κάτι όμως μπορούν να κάνουν..» Και εξαφανίστηκε..

Φτάσαμε στην πλατειά τρέχοντας και ουρλιάζοντας… Από τότε δεν ξανακαθίσαμε σε αυτό το σημείο του χωριού…

Απαγορευονται τα διπλα ποστ αλα ωραια ιστορια

για το διπλο ποστ.... δεν το ηξερα

ευχαριστω πολυ!

μου αρεσαν και οι 2 ιστοριες, ηταν πολυ καλες!

περισσοτερο με φοβησε η 2η

Αιωνια.

κι εμενα η 2η με τρομαξε πιο πολυ!

αυτες τιν ιστοριες τις είπαμνε εχθες ( στην παρεα μου τα παιδια ), το βραδυ που είχαμε παει βολτα.
ΔΕΝ ξερω αν ειναι αληθινες
....................................................................................................................................


3η Ιστορία


Κάθε καλοκαίρι, πηγαίνω στην Πάρο για διακοπές. Ένα βράδυ λοιπόν, άφησα την παρέα μου στο κάμπινγκ και πήγα μια βόλτα στην παραλία. Το όνομα της παραλίας είναι «Καλόγερος». Σύμφωνα με τον μύθο, εκεί έχει αυτοκτονήσει ένας καλόγερος, από εκεί πήρε και το όνομα της. Με μου άρεσε αρκετά η ιδέα να περπατήσω μόνη μου σε μια «καταραμένη» παραλία. Έτσι άρχισα το περπάτημα κατά μήκος της ακτής.

Ήταν μια ωραία βραδιά με πανσέληνο. Περπάταγα και σχεδόν ευχόμουν να συμβεί κάτι περίεργο. Τι το ήθελα;;; Καθώς πέρναγα από κάτι δέντρα άκουσα κάτι ψίθυρους. Πήγα να δω τι είναι, αλλά δεν ήταν τίποτα. Σκέφτηκα να πάω πίσω στο κάμπινγκ, αλλά συνέχισα. Ξαφνικά και ενώ ήταν ένα ξάστερο καλοκαιρινό βράδυ, με πολλή ζέστη άρχισε να έχει κρύο και σύννεφα σκέπασαν την Σελήνη.

Ξαφνικά, ένιωσα σαν ένα χέρι να με πιέζει προς την θάλασσα. Πρώτα με έριξε κάτω, και μετά προσπάθησε να με ρίξει στα βαθιά. Δεν μπορούσα να το πολεμήσω. Για καλή μου τύχη, έβαλα τις φωνές και ένας φίλος μου από το κάμπινγκ με άκουσε και ήρθε να με βοηθήσει. Κάποιοι από την παρέα με πίστεψαν, άλλοι γέλασαν, άλλοι σώπασαν.

Πραγματικά, μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω για το τι ήταν αυτό… Πάντως, εγώ συνεχίζω να πηγαίνω σε αυτή την μαγευτική παραλία και δεν μου έχει συμβεί κάτι άλλο…
.....................................................................................................................................................................................



4η Ιστορία



Μερικά χρόνια πριν ένας πατέρας και μια μητέρα αποφάσισαν πως χρειάζονταν ένα διάλειμμα, για αυτό αποφάσισαν να πάνε μια βόλτα στην πόλη. Κάλεσαν λοιπόν τη babysitter που εμπιστεύονταν περισσότερο. Όταν ήρθε τα δυο παιδιά είχαν ήδη κοιμηθεί. Έκατσε και σιγουρεύτηκε ότι όλα ήταν εντάξει. Αργότερα εκείνη τη νύχτα, η babysitter βαρέθηκε και ήθελε να δει τηλεόραση, δεν μπορούσε όμως στο σαλόνι γιατί δεν υπήρχε κεραία (οι γονείς δεν ήθελαν τα παιδιά τους να βλέπουν συνέχεια σκουπίδια). Τους πήρε λοιπόν τηλέφωνο και τους ρώτησε αν θα μπορούσε να δει τηλεόραση στο δωμάτιό τους και αυτοί είπαν εντάξει. Τους ρώτησε αν θα μπορούσε επίσης να καλύψει τον μεγάλο ψεύτικο κλόουν που είχαν στο δωμάτιό τους επειδή την έκανε νευρική. Η γραμμή ήταν σιωπηλή για μια στιγμή και μετά ο πατέρας (ο οποίος μιλούσε στη babysitter εκείνη την ώρα) είπε, “πάρε τα παιδιά και φύγετε από το σπίτι, θα πάρουμε την αστυνομία, δεν έχουμε κανένα κλόουν στο δωμάτιό μας!”. Τα παιδία και η babysitter δολοφονήθηκαν εκείνη τη νύχτα από το κλόουν. Η αστυνομία βρήκε ότι ο κλόουν ήταν δολοφόνος που είχε δραπετεύσει από την φυλακή.

.....................................................................................................................................................................................



5η Ιστορία



Ένας ψυχωτικός μπήκε μέσα στην εστία ενός μεγάλου κολεγίου βράδυ και κτυπούσε τις πόρτες από όλους τους σπουδαστές. Όποιος φοιτητής του άνοιξε τη πόρτα ο δολοφόνος του έκοβε με ένα ξυράφι το λαιμό του. Οι περισσότεροι σπουδαστές σφάχτηκαν εκείνο το βράδυ. Όταν τελείωσε με όλους του ορόφους ο δολοφόνος. Ανέβηκε στη ταράτσα του κτιρίου και αυτοκτόνησε με τον ίδιο τρόπο.

.....................................................................................................................................................................................


καληνύχτα σε όσους τις άκουσαν/διάβασαν βράδυ ( εγώ τα είχα κάνει πάνω μου )


.....................................................................................................................................................................................

Γεια σου και απο μενα ειμαι η Ηβη πολυ ωραιες ολες οι ιστοριες και αυτο με το διπλο ποστ να το εχεις στο μυαλο σου

ΓLΓLΓLI

γεια σου Ηβη και Αλεξάνδρα ειμαι η Τζενη!

για τα καλα σας σχολια!!!

Απο εδω και περα αυτο με το διπλο ποστ θα το θυμαμαι παντα


..............................................................................................................................................................................................................................................................

6η Ιστορία


Ήταν κάποτε ένα κοριτσάκι το οποίο είχε μια κούκλα που ήταν πάρα πολύ όμορφη αλλά είχε ένα ελάττωμα το πρόσωπο της ήταν λυπημένο… ένα βράδυ λοιπών εκεί που κοιμόταν άκουσε μια φωνή να της λέει σε 2 μέρες όλα θα τελειώσουν όλα… άμεσος το κοριτσάκι ξύπνησε και έβαλε τα κλάματα, το είπε στους γονείς της και εκείνη την καθησύχασαν λέγοντας της ότι ήταν όνειρο… όταν βγήκαν από το δωμάτιο είδαν την κούκλα να είναι πεταμένη στην σκάλα. Την πήραν και την έβαλαν δίπλα στο κοριτσάκι… την επομένη μέρα πάλη το ίδιο σε 1 μέρα όλα θα τελειώσουν… το πρωί που ξύπνησαν οι γονείς του κοριτσιού είδαν την κούκλα πεταμένη πάλη στην σκάλα, σκεφτήκαν ότι το κορίτσι ξύπνησε το βράδυ και έριξε την κούκλα την πήραν και την έβαλαν πάλη στο κρεβάτι.

Στο ξημέρωμα της επόμενης μέρας ξύπνησε τους γονείς μια ανατριχιαστική κραυγή η οποία ερχόταν από το δωμάτιο του κοριτσιού… με το που μπήκαν οι γονείς στο δωμάτιο είδαν κάτι πολύ φρικιαστικό το κοριτσάκι τους ήταν νεκρό και η κούκλα δίπλα γεμάτη αίματα να είναι χαρούμενη!!!


7η Ιστορία


Σε ένα χωριό του Άργους, λέγεται ότι υπήρχε ένας πολύ κακός άνθρωπος ο οποίος σκότωνε, έκλεβε, κακοποιούσε τη γυναίκα του και τα παιδιά του, κλπ. Όταν πέθανε, λένε ότι βρυκολάκιασε και πήγαινε και χτυπούσε τη γυναίκα του και τους χωρικούς.

Έπειτα από μερικές επισκέψεις, η γυναίκα του πήρε το θάρρος και τον ρώτησε γιατί την έδερνε. Και αυτός της απάντησε ότι "οι πεθαμένοι δεν τον ήθελαν στο νεκροταφείο"... Το άλλο πρωί το εκμυστηρεύτηκε στον παππά του χωριού, ο οποίος μαζί με άλλους χωρικούς, και το γιο του "βρυκόλακα" που είχε έρθει από τη Γερμανία, ξεθάψανε το σώμα του "βρυκόλακα" , το έκαψαν και έπειτα τον έθαψαν έξω από το χωριό. Από τότε δεν τον ξαναείδε κανείς....


καληνύχτα!!!!!!!!!!

πολυ καλη

!!!!!!

Παρακαλω οριστε αλλη μια πολυ κουτσικη
Ο αγχωδης φοιτητης
Ένας πολύ αγχώδης φοιτητής έβλεπε ότι δεν μπορούσε να γράψει καλά στο διαγώνισμα. Έτσι έβαλε τις άκρες των δυο στυλό του πάνω το μέτωπό του και κτύπησε το πρόσωπό του στο θρανίο.

Σπόιλερ:

πολυ καλη τωρα εγω μουαχαχαχαχα

Η μάνα μου είχε δει όνειρο,όταν ακόμα ζούσε η γιαγιά μου, ότι ήταν η γιαγιά μου σε ένα αυλάκι και την είπε η μάνα μου "μάνα τι κάνεις εκεί; φύγε να μπω εγώ στη θέση σου." Και ενώ ήταν έτοιμη να μπει κάτι έγινε, κάποιος ήρθε; δεν θυμάμαι καλά και δεν μπήκε η μάνα μου. Οι άλλοι που εξήγησαν το όνειρο είπαν ότι αν έμπαινε η μάνα στη θέση της γιαγιάς μου, ότι θα ήταν η μάνα μου εκείνη που θα πέθαινε πρώτη.

Επιπλέον, όταν πέθανε η γιαγιά μου, η μάνα μου μετά από μερικές μέρες είδε ακόμα ένα όνειρο, από τα πολλά που βλέπει. Η γιαγιά μου ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της και η μάνα μου μπήκε στο σπίτι. Τότε η γιαγιά μου της είπε να πάει να ξαπλώσει δίπλα της για να κοιμηθούνε και οι δύο. Πράγματι η μάνα μου ξάπλωσε δίπλα στη γιαγιά μου και όταν ήταν να την πάρει την μάνα μου ο ύπνος, είδε ότι η γιαγιά μου κοιμόταν και αποφάσισε να σηκωθεί. Τότε ξύπνησε η γιαγιά μου και της είπε να μην φύγει και να ξαναπέσει να κοιμηθεί. Το ίδιο πράγμα συνέβη άλλες δύο φορές. Κάποιοι που το εξήγησαν το όνειρο είπαν ότι η γιαγιά μου δεν μπόρεσε να ησυχάσει μετά τον θάνατό της και θέλει την μάνα μου για να την ησυχάσει. Και είπαν ότι αν ξάπλωνε και κοιμόταν η μάνα μου, αυτό θα σήμαινε ότι θα πέθαινε.

αλλα η δικη σου ειναι ακομα καλυτερη

Πριν μερικά χρόνια είδα ονειρο ότι ήμουν στο σχολείο στο διάλειμμα και είχα στην τσάντα μου, μέσα σε αλουμινόχαρτο τα κόκκαλα της γιαγιάς μου, η οποία έχει πεθάνει πρίν τριάντα χρόνια, όταν ήμουν δύο χρονών και ελάχιστα την θυμάμαι!

Τα είχα πάρει μαζί μου γιατί ήθελα να τα δείξω στις συμμαθήτριές μου, τα ακουμπάω λοιπόν πάνω στο θρανίο, μαζεύονται όλες από πάνω μου, ανοίγω το πακέτο και τα επιδεικνύω!

Το λέω στη μαμά μου την άλλη μέρα και η απάντησή της ήταν η εξής:

" Δεν ξέρω αν έχει καμιά σχέση το όνειρο που είδες, αλλά ο πατέρας σου μου ζήτησε μετά από πολλά χρόνια να φτιάξω ένα πρόσφορο και να το πάω στην εκκλησία το ψυχοσάββατο... δεν το έκανα γιατί το ξέχασα.."

O Douglas και ο Peter ήταν φίλοι για πολλά χρόνια. Όταν ο πρώτος βρήκε δουλεία σε μια αγροτική έκταση κοντά στην έρημο Mojave της California, πήρε μαζί και το φίλο του. Βέβαια τότε δεν μπορούσε να φανταστεί σε τι μπελάδες τον έβαζε…

Ο Peter από τις πρώτες κιόλας μέρες άρχισε να φέρεται παράξενα στη δουλεία. Σταμάτησε να κοιμάται, να τρώει, ήταν συνεχώς ανήσυχος, είχε απομακρυνθεί από τα άλλα μέλη της ομάδας και δε μιλούσε πλέον ούτε στον καλύτερό του φίλο. Μια μέρα λοιπόν ο Douglas aαποφάσισε να του μιλήσει για να δει τι συνέβαινε. Ο Peter με μεγάλο δισταγμό άρχισε να του μιλάει. Του είπε πως αν άκουγε όσα είχε να του πει θα τον περνούσε σίγουρα για τρελό και θα γελούσε μαζί του, όμως ο Doug επέμεινε να ακούσει την ιστορία.

Ο Peter λοιπόν του είπε πως το μέρος στο οποίο δούλευαν ήταν στοιχειωμένο και ότι μια νύχτα γύρω στις δύο η ώρα έζησε μια συγκλονιστική εμπειρία. Είχε βγει στο χωράφι για να ελέγξει αν όλα λειτουργούσαν όπως έπρεπε, όταν ξαφνικά άκουσε ουρλιαχτά από λύκους. Του φάνηκε περίεργο αφού η έκταση στην οποία εργαζόταν βρισκόταν στη μέση του πουθενά και τριγύρω δεν υπήρχαν δέντρα ή νερό για να καταφέρει να επιζήσει οποιοδήποτε άγριο ζώο.
Την συνεχεια απο την Αλεξανδρα γιατι κλεινω τωρα!

Οριστε γκρρρρρρρρρρ

Τελικά τα ουρλιαχτά σταμάτησαν, αλλά ξανά άρχισαν μετά από πέντε λεπτά. Εκείνη τη στιγμή μάλιστα του φάνηκε πως είδε με την άκρη του ματιού του κάτι να κινείται κοντά στο συρματόπλεγμα. Γύρισε εντελώς το κεφάλι του να δει τι ήταν και τότε κοκάλωσε με αυτό που αντίκρισε! Έξι Ινδιάνοι πάνω στα άλογά τους με πολεμική ενδυμασία, με τόξα και βαμμένα τα πρόσωπά τους πλησίαζαν! Πέρασαν μέσα από το φράχτη σαν να ήταν άυλοι και άρχισαν να βγάζουν πολεμικές κραυγές και να κινούνται προς το μέρος του με μανία! Εκείνος τρομοκρατήθηκε και άρχισε να τρέχει! Ευτυχώς πρόλαβε να κρυφτεί μέσα στο φορτηγό του. Μετά από λίγο, μόλις σήκωσε το κεφάλι του για να δει τι γινόταν, εκείνοι είχαν εξαφανιστεί!

Ο Peter διηγήθηκε ακόμα ένα περίεργο περιστατικό. Ένα βράδυ αργά καθόταν στο χωράφι και έπλενε κάποια εξαρτήματα, όταν ξαφνικά ένιωσε κάτι παράξενο και γύρισε το κεφάλι του πίσω. Εκείνη την ώρα είδε έναν άνδρα να στέκεται φορώντας χαρακτηριστική ενδυμασία του 1800 και να τον κοιτάζει όχι απειλητικά, αλλά αντίθετα, με σεβασμό! Μετά από λίγο ο άνδρας εξαφανίστηκε! Λίγα βράδια αργότερα ο Peter είδε μπροστά του ένα κοριτσάκι με ενδυμασία του 1800 να παίζει χαρούμενο και άκουγε παιδικές φωνές και γέλια από το πουθενά!

Μετά από όλα όσα άκουσε από το φίλο του ο Doug αποφάσισε να επισκεφτεί την πιο κοντινή πόλη για συναντήσει κάποιον ιστορικό. Εκείνος τελικά του διηγήθηκε ότι στο σημείο που σήμερα εργάζονταν οι άνδρες, το 1800 βρισκόταν μια αποικία. Οι περισσότεροι άνδρες της αποικίας κάποια στιγμή έφυγαν ταξίδι για να αγοράσουν προμήθειες. Τότε μερικοί Ινδιάνοι βρήκαν ευκαιρία να εισβάλουν στην αποικία και να την καταστρέψουν μαζί με όσους κατοίκους βρίσκονταν εκεί!!!

Πολύ καλές όλες οι ιστορίες!
Πάρτε τώρα δύο κι από εμένα!!!



8η Ιστορία


Ένα ζευγάρι πήγε σε ένα βραδυνό δείπνο έξω και άφησαν τη μπέιμπι-σίτερ σπίτι τους με τα δυο παιδιά. Τα παιδιά είχαν κοιμηθεί και αυτή έβλεπε τηλεόραση όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ένα υστερικό γέλιο ακούστηκε και μια φωνή στη συνέχεια «Είμαι επάνω με τα παιδία, καλύτερα να ανέβεις κι εσύ.» Η γυναίκα το θεώρησε μια κακόγουστη φάρσα και έκλεισε το τηλέφωνο. Αμέσως όμως ξαναχτύπησε και ήταν η ίδια φωνή που γελούσε πολύ αληθωφανή και ξαναείπε «Είμαι επάνω με τα παιδιά, καλύτερα να ανέβεις κι εσύ».

Τρομοκρατημένη αυτή τη φορά, τηλεφώνησε στην αστυνομία. Από εκεί της είπαν την επόμενη φορά να μιλήσει με τον άγνωστο και να τον καθηστερήσει στη γραμμή για να αναακαλύψουν από που έρχεται το τηλεφώνημα. Έτσι και έγινε, στο επόμενο τηλεφώνημα η μπέιμπι-σίτερ του απάντησε και τον κράτησε στο ακουστικό όσο μπορούσε. Ο άγνωστος φαίνεται να κατάλαβε το σχέδιό της και της το έκλεισε ξαφνικά. Αμέσως το τηλέφωνο χτύπησε και αυτή τη φορά ήταν από την αστυνομία. «Φύγετε γρήγορα από το σπίτι, ο άντρας είναι στο σπίτι!» της είπανε. Η γυναίκα έριξε κάτω το ακουστικό και άκουσε γρήγορα βήματα από της σκάλες του σπιτιού. Έτρεξε κατευθείαν στην αστυνομία η οποία όταν εισέβαλλε στο σπίτι βρήκε έναν άντρα να κρατάει ένα χασαπομάχαιρο. Είχε δολοφονήσει τα δυο παιδιά και είχε σκοπό να σκοτώσει και τη γυναίκα



9η Ιστορία



Ένα κορίτσι ετοιμάζεται μια καλοκαιρινή βραδιά στο διαμέρισμά της για έξοδό. Ανοίγει το κουτί που της παρέδωσαν το απόγευμα, από τον άντρα που θα την συνόδευε για χορό. Περιέχει ένα λευκό φόρεμα, το βγάζει και το αφήνει να γλιστρήσει στο σώμα της. Κοιτάει τον εαυτό της στον καθρέφτη και χαμογελάει.

Όταν φτάνει με τον συνοδό της στον χώρο της δεξίωσης νιώθει άρρωστη, ενώ φαίνεται χλωμή. Δεν δίνει σημασία και θέλει να χορέψει και να διασκεδάσει. Δεν έδωσε σημασία ούτε όταν άρχισε να αισθάνεται δυσφορία και κάψιμο σε όλο της το δέρμα. Συνέχισε να χορεύει πιστεύοντας ότι ο πόνος θα υποχωρήσει, μα έκανε λάθος. Ξύνοντας το δέρμα στο στομάχι της ο πόνος έγινε ανείπωτος, τόσο που έριξε το ποτήρι της στο πάτωμα. Σε δευτερόλεπτα άρχισε να τραβάει το φόρεμα πανικόβλητη.

Οι γύρω άνθρωποι την κοιτούσαν εμβρόντητοι. Με τα νύχια της κουρέλιασε το φόρεμα και έγδαρε άγρια το δέρμα της. Ξεχύθηκε στον δρόμο με κραυγές και μετά από λίγο κατέρρευσε. Ο συνοδός της που την ακολούθησε με φρίκη διαπίστωσε πως πέθανε. Αίτιο θανάτου; Το φόρεμα. Η έρευνα αποκάλυψε πως είχε χρησιμοποιηθεί ως νεκρικό ένδυμα για μια νεαρή κοπέλα που πριν την ταφή επεστράφη στο μαγαζί. Όμως η φορμαλδεΰδη που απορρόφησε το φόρεμα από το πτώμα εισχώρησε στους πόρους του δέρματος της άτυχης γυναίκας

αααααααααααααα Η δευτερη με τρομξε και γρρρρρρρρρρρρ με εκανες να μισησω τα φορεματα !!!!!

ενταξει συγχορεμενη

Ευχαριστώ!!!

τιποτα αλλα να ευχεσε να ζησεις μεχρι αυριο μουαχαχαχαχα

Όταν ένας ανυποψίαστος μεταπτυχιακός φοιτητής από το Μπρούκλιν, παρακινημένος από…
τη βαρεμάρα του, αποφάσισε ένα βράδυ να περιηγηθεί στο διαδίκτυο, δεν μπορούσε να πιστέψει με τίποτα τι θα ακολουθούσε.
Ότι θα κατέληγε να βρεθεί από το πουθενά μπλεγμένος σε ένα «παιχνίδι αναζήτησης» που θα τον παρέσυρε στους πιο σκοτεινούς διαδρόμους του διαδικτύου, στο λεγόμενο Βαθύ Ιστό (deep web) και θα του αποκάλυπτε την ύπαρξη ενός ολόκληρου μυστικού κόσμου που εκτείνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη!

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία του, που παρουσιάστηκε εκτενώς σε σχετικό άρθρο του Τζεντ Λιπίνσκι στο περιοδικό mental_floss πριν από περίπου ένα μήνα, μία συνοπτική εκδοχή της οποίας δημοσιεύουμε σήμερα στο iefimerida.
Ήταν γύρω στις 10:00 το βράδυ μιας Παρασκευής, όταν ο 32χρονος διδακτορικός φοιτητής Τζεφ Κίνκλ, μόνος στο διαμέρισμά του στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, προσπαθούσε να γράψει μία εργασία με θέμα τη θεσμική μυστικότητα και τους κρατικούς μηχανισμούς εθνικής ασφάλειας.
Με το βλέμμα βαριεστημένο να κοιτάζει τον ορίζοντα που απλωνόταν έξω από το παράθυρό του φτάνοντας μέχρι το Μανχάταν, ο νεαρός ακαδημαϊκός, ο οποίος έβγαζε τα προς το ζην εργαζόμενος ως μεταφραστής και συγγραφέας, δεν είχε καμία έμπνευση.
Περιηγούμενος άσκοπα στο διαδίκτυο, έπεσε πάνω στη διαβόητη ιστοσελίδα διαμοιρασμού αρχείων και εικόνων «4chan» που προσελκύει καθημερινά 1.000.000 επισκέπτες. Καθώς ανοιγόκλεινε το ένα αρχείο μετά το άλλο, έπεσε ξαφνικά σε ένα παράξενο μήνυμα που προσέλκυσε την προσοχή του.

Στο παρελθόν είχε διαβάσει κάπου ότι η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA), η γνωστή πλέον κυβερνητική οργάνωση που δρα στη σκιά της CIA και εμπλέκεται σε επιθετικές και αμυντικές επιχειρήσεις στον κυβερνοχώρο, χρησιμοποιούσε συχνά το «4chan» με σκοπό την «αλίευση» ταλαντούχων χάκερς.
Εκεί κάπου, λοιπόν, ανάμεσα σε εκατοντάδες σχόλια και πεδία συζήτησης, κάποιοι επισκέπτες ανέφεραν ότι το παράξενο μήνυμα ενδεχομένως να ήταν κάποια άσκηση στρατολόγησης ταλέντων τοποθετημένο εκεί από την NSA. Με την περιέργειά του στα ύψη ο Κινκλ αποφάσισε να προχωρήσει βαθύτερα.
Όπως πολλοί άλλοι που έχουν την τάση να «σκαλίζουν» τις κρυφές γωνιές του διαδικτύου και τις υποκουλτούρες που ευδοκιμούν σ’ αυτό, έτσι κι εκείνος γνώριζε καλά ότι ο Ιστός είναι σαν ένα παγόβουνο: το 95% των χρηστών που μπαίνουν καθημερινά στο διαδίκτυο ξέρουν μονάχα την κορυφή του, το μικρότερο και λιγότερο απειλητικό κομμάτι του. Αυτό όμως που απλώνεται από κάτω είναι ευρύτερο, βαθύτερο, απείρως πιο σκοτεινό και ασύλληπτο: ένας κόσμος σκιών όπου βρίσκουν κρυψώνα δεδομένα, χάκερς και εγκληματίες.
Στην πραγματικότητα, κάθε φορά που κάνουμε μία αναζήτηση στο διαδίκτυο μέσω κάποιας μηχανής είναι σαν να ρίχνουμε δίχτυα σε ορισμένα μονάχα μέτρα βάθος από την επιφάνεια, δηλαδή στο 10% σχεδόν του συνολικού βάθους του παγκόσμιου ιστού. Ο «Βαθύς Ιστός», όπως αποκαλείται, προσδιορίζει το υπόλοιπο ανεξερεύνητο 90% στο οποίο δεν μπορείς να εισέλθεις με το συμβατικό τρόπο. Ένας κόσμος ανωνυμίας, άπειρων προσωπείων, λαβυρινθώδης, όπου κανείς δεν μπορεί να εντοπίσει κανέναν και όπου όλα επιτρέπονται.

I
I
\ /