Κυνηγώντας το Σκοτάδι

Ναι, το'χω αυτό! :P

χα0χ0α

πωπω... αυτη η νινα... δεν ξερω! στη θεση της και εγω το ιδιο θα εκανα (οχι χορτο). αλλα ο νταρεν βρε παιδακι μου ειναι τοσο ελκυστικος... ο κινδυνος... το bad boy που ολες θελουν!

πες μου ειρηνακι μου οτι αυτος ηταν ο χρυσος βατραχος της βραζιλιας που ελεγες, εκτος κι αν το αλλαξες κι αυτο (δεν θα μου εκανε εντυπωση, εφοσον περασε ενας χρονος)

βλεπω παντως οτι εβαλες τα γενεθλια που σου ειπα. τι καλο κοριτσακι. τωρα ισως δεν σε σφαξω!

και τωρα για το χαρεμι... θα φτιαξω μονη μου το δικο μου (λιγη βοηθεια δεν βλαπτει)

Ο βάτραχος έπαιζε ρόλο??? Λες να γίνει πρίγκιπας και να βγει σαν το Άλιεν από το στομάχι του Κρίστιαν?

Εσύ Εύα πώς θα φτίαξεις δικό σου χαρέμι?

xa0x0a0xa0 raven πολλες ταινιες βλεπεις.... οχι αλλα παιζει ρολο το βατραχακι

ναι αυτο ειναι..δεν το αλλαξα....

να και κατι που δεν αλλαξες. επιτελους βρηκα κατι που ξερω τι θα συμβει!

χριστινα, δεν εχω ιδεα. αλλα με λιγη βοηθεια απο την λατρεμενη μου κολλητουλα θα τα καταφερω! ε ειρηνη? θα με βοηθησεις?

μην ανησυχεις...εγω ειμαι εδω..

εσυ αγαπη μου εισαι εδω για ολα! και ειδικα οταν το διασκεδαζεις κιολας αυτο που κανεις, ειναι ακομα καλυτερα!!!

αντε καλε! ποτε η συνεχεια ομως?

Δεν το θέλω, αλλά θα συμφωνήσω με την προλαλήσασα :P

ελπιζω να σας αρεσει... εκανα 3 ωρες να το γραψω.....


Κεφάλαιο 8ο


Ευτυχώς όταν έφτασα σπίτι η Εύα δεν ήταν εκεί. Τώρα που ο Κρίστιαν είχε εξαφανιστεί είχε αναλάβει εκείνη τα ινία της εταιρείας αλλά και των θυγατρικών της. Μόλις θυμήθηκα την απουσία του Κρίστιαν ένιωσα έναν κόμπο στο λαιμό μου, ένιωσα την φωνή μου να χάνεται. Πού είχε πάει? Γιατί με άφησε?
Κοίταξα τον καθρέφτη θλιμμένη και ως δια μαγείας πίσω από το είδωλό μου είδα τον Κρίστιαν να με κοιτάει με εκείνα τα καταπράσινα μάτια, γεμάτα αγάπη. Με πλησίασε αλλά εγώ δεν τόλμησα να γυρίσω. Τύλιξε τα χέρια του στη μέση μου και άρχισε να με φιλάει στο λαιμό. Τα χείλη του ήταν καυτά και εκεί που με φιλούσε ένιωθα την σάρκα μου να καίει. Τα χείλη του ήταν τόσο αισθησιακά, τόσο..... βαμμένα...... με.. αίμα. Τα χείλη του απομακρύνθηκαν βίαια από τον λαιμό μου, εγώ δεν μπορούσα να κουνηθώ. Είχα μαρμαρώσει από την παρουσία του αλλά και από το θέαμα που αντίκριζα.
‘ Είδες? Είδες τι τέρας είμαι? Γιατί μένεις μαζί μου?’ μου ψιθύρισε τελικά. Η φωνή του έσπασε από την απόγνωση. Τα μάτια του στο κέντρο ήταν ακόμα πράσινα, αλλά το ασπράδι γύρω από αυτά είχε πάρει μια απόχρωση του κόκκινου, ενώ κάτω από τα βλέφαρά του είχαν σχηματιστεί μερικές έντονες μαύρες γραμμές, ήταν σαν φλέβες. Έμοιαζε με τον διάβολο. Τα μάτια του, το στόμα του με τους κυνόδοντες να εξέχουν, το βλέμμα του πια δεν ξεχείλιζε από αγάπη αλλά από μίσος.
‘ Μυρίζεις, τόσο ωραία. Όπως και ο μικρός σου φίλος ο Ντάρεν, είπαμε?’ τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και αστραπιαία γύρισα για να τον αντικρίσω φωνάζοντας παράλληλα « όχι» με όλη μου την δύναμη. Εκείνος απομακρύνθηκε από κοντά μου. Με κοίταξε προκλητικά, δε θύμιζε καθόλου τον Κρίστιαν που ήξερα εγώ. Χαμογέλασε αποκαλύπτοντας μια σειρά λευκά δόντια και ένα ζευγάρι κυνόδοντας που σου προκαλούσαν φόβο.
‘ Δεν τελειώσαμε εδώ!’ είπε. Ήταν κάτι σαν υπόσχεση παρά προειδοποίηση. Από το πουθενά ένιωσα να τραντάζομαι και μια φωνή να με καλεί. ‘ Ντάρεν?’ αλλά τίποτα. Η φωνή συνέχισε να με φωνάζει, ακουγόταν πιο ανήσυχη τώρα και τρανταζόμουν πιο δυνατά από πριν. Πετάχτηκα πάνω, αν και νόμιζα ότι ήμουν όρθια όλη την ώρα, και αντίκρισα τον Γιάννη να με κοιτά ανήσυχος και σχεδόν λαχανιασμένος από την προσπάθεια.... να κάνει τι?
’Με ανησύχησες. Νόμιζα ότι είχες πάρει κάτι έτσι όπως ήσουν ξαπλωμένη με ανοιχτά τα μάτια να κοιτάζεις το ταβάνι, μουρμουρίζοντας.’ σηκώθηκε από το κρεβάτι και με κοίταξε εξεταστικά με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του. Μπορώ να πω πως ήμουν αρκετά μπερδεμένη.
’ Τι είναι αυτά που λες?’ το πρόσωπό του έγινε πιο ανήσυχο, με πλησίασε και κάθισε στο κρεβάτι ενώ με περιεργαζόταν. Έβαλε το χέρι του στο μέτωπό μου εξετάζοντας την θερμοκρασία μου και ξαφνικά πετάχτηκε πάνω και άρχισε να ψάχνει τα συρτάρια μου πετώντας έξω ό, τι είχα μέσα. ’ Τι στην ευχή κάνεις? Τρελάθηκες?’ με κοίταξε εξαγριωμένος και μου είπε ’ Τι έχεις πάρει? Πάλι μαστουρωμένη είσαι? Τι σου έχει κάνει αυτός ο τύπος?’ εντάξει τώρα άρχισαν όλα να ξεδιαλύνουν. Προφανώς η Εύα του είχε πει για το περιστατικό που είχε συμβεί πριν ένα μήνα περίπου αλλά εκείνη ήταν η μόνη που με κοιτούσε καχύποπτα και με έλεγχε, ο Γιάννης ήταν πιο χαλαρός.
’ Δεν είμαι μαστουρωμένη, ούτε έχω ναρκωτικά εδώ μέσα. Κοίτα πως τα έκανες εδώ.’
’ Τι σημασία έχει το δωμάτιο όταν σε βρίσκω σε αυτή την κατάσταση?’ τον πλησίασα αργά με απολογητικό ύφος ενώ εκείνος με κοιτούσε ακόμη καχύποπτα. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Θυμάμαι που μπήκα σπίτι, είδα τον Γιάννη να διορθώνει κάποιες λεπτομέρειες για να γιορτάσουμε τα γενέθλια της Εύας, όταν με πρόσταξε να πάω να ετοιμαστώ, όταν κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και μετά τίποτα. Προφανώς ήταν ένα άσχημο όνειρο. Αλλά πότε ξάπλωσα στο κρεβάτι? Και γιατί κοιμόμουν με τα μάτια ανοιχτά? Ήμουν τόσο κουρασμένη?
Του είπα όλα συνέβησαν από την στιγμή που ανέβηκα στο δωμάτιο, στην αρχή με δυσκολία με πίστεψε αλλά μετά κατάλαβε πως έλεγα αλήθεια και μετάνιωσε που μου μίλησε έτσι.
’ Να σου ζητήσω μια χάρη?’ είπε ενώ τα μάγουλά του είχαν γίνει κατακόκκινα και κοιτούσε το πάτωμα σα να ήθελε να μπει μέσα.
’ Ναι ό,τι θες.’ του χαμογέλασα για να σταματήσει να έχει αυτό το χαζό βλέμμα, τον έκανε να μοιάζει με 13χρόνο που βγαίνει πρώτη φορά ραντεβού.
‘ Σου είναι εύκολο μετά την τούρτα, να φύγεις?’
‘ Να πάω που?’
‘ Κάπου. Αλλού.’ κοκκίνισε περισσότερο από πριν. Εντάξει δεν ήμουν τόσο χαζή. Ήθελε να με ξεφορτωθεί για να περάσει μια παθιασμένη νύχτα με την Εύα. Ήμουν τόσο χαρούμενη. Ζήλευα λίγο γιατί εγώ και ο Κρίστιαν δεν είχαμε κάνει τίποτα.
‘ Κατάλαβα τι θέλεις να κάνεις και είμαι σύμφωνη. Η Εύα το ξέρει?’ στριφογύρισε τα μάτια του παιχνιδιάρικα και μου είπε ’ Εγώ θα το προσπαθήσω και όπου βγει.’
’ Δεν το πιστεύω ότι το συζητάμε αυτό.’ γελάσαμε και οι δύο.
’ Που θα πας?’
’ Θα τηλεφωνήσω στον Ντάρεν, κάπου θα πάμε.’ με κοίταξε καχύποπτα, ήμουν έτοιμη να του πω πως δεν θα μαστουρώσουμε. Άλλωστε αυτό έγινε μια φορά. Θεέ μου.
‘ Είμαι σίγουρος, όμως πρόσεχε μη καταλήξεις στο κρεβάτι μαζί του.’
‘ Γιάννη!’ με αγκάλιασε και με άφησε να ετοιμαστώ. Μόλις έκλεισε την πόρτα πίσω του άρπαξα το τηλέφωνο και κάλεσα τον Ντάρεν. Κανονίσαμε να βρεθούμε στο σχολείο σε δύο ώρες.
Όσο αναφορά τα ρούχα τώρα, φόρεσα ένα μαύρο φόρεμα για να παραστώ στην γιορτή, βάφτηκα λίγο και κατέβηκα. Ξαφνιάστηκα όταν είδα πόσος κόσμος είχε έρθει. Νόμιζα ότι θα ήμασταν οι τρεις μας. Βέβαια, ήταν καλύτερα έτσι γιατί θα μπορούσα να φύγω όποτε θέλω χωρίς να παρατηρήσουν ιδιαίτερα την απουσία μου. Άλλωστε ο Γιάννης μου το ζήτησε.
Συζήτησα με μερικούς συναδέλφους της Εύας, ο ένας μάλιστα με φλέρταρε λίγο αλλά δεν έδωσα σημασία. Ήταν γύρω στα 30, με ξανθά μαλλιά, πολύ κοντοκουρεμένα, γύρω στο 1.80, νοστιμούλης αλλά δεν ήθελα να τον ενθαρρύνω έτσι έστρεψα την προσοχή μου σε μια γυναίκα που ήταν μαζί μας. Απελπισμένος έφυγε για να βρει αλλού παρηγοριά. Η ώρα πέρασε και ήρθε η Εύα, προσποιήθηκε πως την ξαφνιάσαμε αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο σε έναν βρικόλακα εφόσον μας ακούει από την άλλη άκρη του τετραγώνου. Της ευχηθήκαμε, αγκαλιστήκαμε, κόψαμε την τούρτα, φάγαμε, ήπιαμε και σιγά-σιγά οι καλεσμένοι άρχισαν να φεύγουν. Ο Γιάννης μου έκανε νόημα να φύγω και εγώ έτρεξα πάνω για να αλλάξω. Δεν θα πήγαινα έτσι στον Ντάρεν. Έβγαλα το φόρεμα, άλλαξα εσώρουχα και τα αντικατέστησα με δαντελένια , φόρεσα ένα σορτσάκι, ένα μαύρο πουκάμισο, μαύρες καλτσοδέτες, τις μαύρες μπότες μου πήρα το μπουφάν μου και έφυγα αφήνοντας τα πιτσουνάκια μόνα τους.


Έφτασα γρήγορα στο σχολείο, το οποίο ήταν θεοσκότεινο. Είδα κάποιον να κάθεται στα κάγκελα και με τα χέρια στις τσέπες να με κοιτά. Αμέσως κατάλαβα πως ήταν ο Ντάρεν. Όταν έφτασα κοντά του εκείνος με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω αναλύοντας τι φορούσα ή μήπως πόσο εύκολα μπορούσαν να βγουν?
‘ Δεν έχει φούστα σήμερα?’ με κοίταξε πονηρά. Τον χτύπησα ελαφρά στο μπράτσο αλλά εκείνος συνέχισε να έχει το ίδιο βλέμμα.
‘ Που θα πάμε?’
‘ Σπίτι μου.’ τον κοίταξα ξαφνιασμένη και εκείνος δεν μπόρεσε να μη γελάσει. Με πήρε από το χέρι και με οδήγησε σπίτι του. Ήταν διώροφο. Πολύ ωραία διακοσμημένο. Στο χολ υπήρχε ένα τραπεζάκι για τα κλειδιά και μια κρεμάστρα για τα πανωφόρια. Ο Ντάρεν μου έβγαλε το μπουφάν και το πέταξε την κρεμάστρα. Εγώ κατευθύνθηκα προς το σαλόνι αλλά εκείνος με έπιασε από το χέρι και με οδήγησε πάνω, στο δωμάτιό του. Ένιωθα τα πόδια μου να τρέμουν. Ανεβήκαμε τις σκάλες, στον δεύτερο όροφο είχε τουλάχιστον 5 υπνοδωμάτια. Εμείς μπήκαμε στο τελευταίο. Ήταν αρκετά καθαρό για δωμάτιο αγοριού, το κρεβάτι ήταν στρωμένο με μπλε σεντόνια, το οποίο βρισκόταν δίπλα στο παράθυρο. Το γραφείο του ήταν περίπου τρία μέτρα από το κρεβάτι. Πάνω του είχε μια κόκκινη λάμπα, έναν φορητό υπολογιστή και στα ράφια πάνω, τι έκπληξη, βιβλία. Παρατήρησα πως είχε κάποια σπουδαία λογοτεχνικά έργα και ξαφνιάστηκα. Το πάτωμα ήταν ξύλινο και μέσα στο δωμάτιο υπήρχε και μια πόρτα που προφανώς ήταν το μπάνιο. Με πλησίασε και με χάιδεψε στον ώμο. Γύρισα και τον κοίταξα. Έχασα τον ρυθμό της αναπνοής μου, με κοιτούσε πάλι σαν γυναίκα. Η καρδιά μου χτυπούσε ξέφρενα.
‘ Αναρωτιέμαι τι βρίσκεται κάτω από τα ρούχα Νίνα.’ είπε προκλητικά. Μου άρεσε ο τρόπος που πρόφερε το όνομά μου, τόσο αισθησιακά. Τον κοίταξα αυστηρά και εκείνος προσπάθησε, αποτυχημένα ευτυχώς, να κρύψει ένα χαμόγελο που με άφησε για άλλη μια φορά ξέπνοη. Τα δάχτυλά του διέσχισαν την έκταση από τον ώμο μου μέχρι τα δάχτυλά μου. Πέρασε τα δικά του μέσα από τα δικά μου και τα κοίταξε για λίγο. Εγώ πάλι δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από το πρόσωπό του. Γύρισε, με κοίταξε και μου ψιθύρισε ‘ Γδύσου.’ τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα, τίναξα το χέρι του μακριά και έκανα ένα βήμα πίσω. Με κοίταξε και μου είπε ‘ Εσύ δεν είπες ότι θες να ξεφύγεις από την ρουτίνα?’ τώρα με κοιτούσε σαν να ήμουν παιδί, και αυτό δεν μου άρεσε. ‘Δηλαδή τι πρέπει να κάνω?’ χαμογέλασε θριαμβευτικά και άρχισε να ξεκουμπώνει το πουκάμισό του. Τα μάτια μου έμειναν καρφωμένα στα χέρια του. Το έβγαλε και το πέταξε στο πάτωμα. Είχε πολύ ωραίο σώμα, ήταν τόσο γεροδεμένος. Πήρε την καρέκλα από το γραφείο και κάθισε.
‘ Θέλω να γδυθείς και να μείνεις με τα εσώρουχα.’ κάποιος μου κάνει πλάκα. Δεν πιστεύω να νομίζει πως εμείς θα... ‘ Αυτό δεν είναι επικίνδυνο.’ του είπα σταυρώνοντας τα χέρια μου στο στήθος μου.
‘ Μαζί μου είναι. Έχω καιρό να δω κοπέλα με εσώρουχα, ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί.’ το χαμόγελό του ήταν τόσο προκλητικό και το βλέμμα του ήταν σκανδαλιστικό. Ευτυχώς που φόρεσα δαντελένια εσώρουχα και δεν έμεινα με τα βαμβακερά.
Άρχισα να βγάζω τις μπότες μου και στην συνέχεις τις καλτσοδέτες μου και τις πέταξα στο πάτωμα. Όταν έφτασα στα ρούχα εκείνος έσκυψε μπροστά όλο αγωνία για το τι θα γίνει και μου είπε ‘ Αργά.’ Ξεκίνησα από την μπλούζα, την ανέβαζα αργά ώσπου την έβγαλα και την άφησα να πέσει προκλητικά κάτω στο πάτωμα. Τα μάτια του έλαμψαν και ο πόθος ξαναγύρισε στα μάτια του. Τα χέρια μου έτρεμαν όταν ξεκούμπωνα το σορτσάκι μου, το οποίο άφησα να πέσει γύρω από τα πόδια μου αποκαλύπτοντας το σώμα μου και τα μαύρα μου εσώρουχα. Είχα κοκκινίσει τόσο πολύ. Νομίζω πως όταν έπεσε το σορτσάκι μου, του κόπηκε η ανάσα. Με κοίταξε από κάτω μέχρι πάνω φωτογραφίζοντας κάθε σπιθαμή του κορμιού μου, καταλήγοντας στα μάτια μου. Σηκώθηκε τόσο απότομα από την καρέκλα που την έριξε κάτω. Εγώ έκανα μερικά βιαστικά βήματα πίσω και κόλλησα στον τοίχο. Το σώμα του ακούμπησε πάνω στο δικό του μεταδίδοντάς μου την θέρμη του. Με κοιτούσε στα μάτια, ενώ τα χέρια του χάιδευαν τα χέρια μου και τα μαλλιά μου. Έσκυψε και με φίλησε, η καρδιά μου σταμάτησε για ένα δευτερόλεπτο και άρχισε να δουλεύει διπλοβάρδιες. Με τύλιξε με τα δυνατά του χέρια και με έκλεισε στην αγκαλιά του. Το φιλί μας βάθυνε και εκείνος σκέπασε με τα χέρια του τους γλουτούς μου ανεβάζοντάς με πάνω του. Εγώ τύλιξα τα χέρια μου στο λαιμό του και τον άφησα να με οδηγήσει στο κρεβάτι. Με άφησε μαλακά πάνω στο βελούδινο πάπλωμα και ξάπλωσε πάνω μου. Με φίλησε στο λαιμό και μου ξέφυγε ένα βογκητό. Έσφιξα τα χέρια μου στα μπράτσα του. ‘ Σε θέλω.’ μου ψιθύρισε και με φίλησε τρυφερά. Τα χέρια του ταξίδευαν σε όλο μου το σώμα. Τα σημεία που άγγιζε έπαιρναν φωτιά. Τα χέρια του σκέπασαν το στήθος μου κάνοντάς με να πάρω φωτιά και να βογκήξω ξανά. Τα φιλιά μας είχαν μεγάλη διάρκεια. Το ένα του χέρι ταξίδεψε από το στήθος μου στην κοιλιά μου και προσπάθησε να το βάλει κάτω από το εσώρουχό μου. Εκείνη τη στιγμή παρά την μέθη που μου πρόσφεραν τα φιλιά του και τα χάδια του πετάχτηκα πάνω, σπρώχνοντάς τον καθώς του φώναξα ‘ Κόπανε!’ Κατευθύνθηκα προς την πόρτα αλλά δεν πρόλαβα να την ανοίξω τελείως. Ο Ντάρεν την έκλεισε, με γύρισε προς εκείνων, πήρε το πρόσωπό μου στα χέρια του και μου ψιθύρισε ‘Μη φύγεις.’ απεγνωσμένα. Δεν ήταν μόνο πόθος αυτό που έβλεπα αλλά και κάτι άλλο. Κάτι αγνό. Προσπάθησα να φύγω από τον κλοιό των χεριών του αλλά δε με άφησε.
‘ Ο κόπανος σε καλεί να μείνεις εδώ το βράδυ. Θα είμαι ήσυχος.’ μου είπε γλυκά και με φίλησε στο μέτωπό. Έσκυψε και πήρε το πουκάμισό του και μου το πρόσφερε ως πιτζάμα, έψαξε στα συρτάρια του και μου έδωσε και ένα μποξεράκι για σορτσάκι.
Πήγαμε στο κρεβάτι και με πήρε στην αγκαλιά του. Έτσι αποκοιμηθήκαμε. Το βράδυ τον ένιωθα να με φιλάει στο μέτωπο, να μου χαϊδεύει την πλάτη και να με σκεπάζει όποτε ξεσκεπαζόμουν αλλά ήμουν πολύ κουρασμένη για να ανοίξω τα μάτια του. Εκείνη η νύχτα μου έδειξε τι αισθάνομαι για τον Ντάρεν και τι για τον Κρίστιαν.

Κεφάλαιο 9ο


Οι καλεσμένοι έφυγαν, το ίδιο και η Νίνα. Ο Γιάννης συμπεριφέρεται περίεργα. Βαδίζει πάνω-κάτω στο σαλόνι σκεπτόμενος ενώ εγώ σαν αστραπή τακτοποιώ το σαλόνι. Μήπως εκείνος ξέρει που εξαφανίστηκε?
Με πλησιάζει και με αγκαλιάζει τρυφερά, το ίδιο και εγώ. Σκύβει και με φιλά. Πόσο μου αρέσουν τα φιλιά του? Τον αγκαλιάζω και εγώ παρόλο που τα χέρια μου είναι βρεγμένα. Με αγκαλιάζει ποιο σφιχτά και με φιλάει με πιο πολύ πάθος. Τα χέρια του κατεβαίνουν στους γλουτούς μου καθώς τα δικά μου μπλέκονται στα μαλλιά του. Το στόμα του ταξιδεύει μέχρι το λαιμό μου, εκεί μου δίνει μικρά φιλιά γεμάτα πάθος όμως. Με παρασέρνει στο δωμάτιό μας, δεν αντιστέκομαι όμως. Ξέρω πως είναι η ώρα. Κάτι που περιμέναμε και οι δύο αλλά κάναμε υπομονή μέχρι να κλείσω τα 17 επίσημα. Με αφήνει από την αγκαλιά του και κατευθύνεται προς το κομοδίνο μου ανάβοντας ένα μικρό αρωματικό κερί, ύστερα ανάβει και το δικό του. Κλείνει τα φώτα, τα πόδια μου τρέμουν. Τον θέλω τόσο πολύ. Με πλησιάζει αργά κοιτώντας με στα μάτια, τα οποία μου εξομολογούνταν τον έρωτά του για μένα. Τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και μου χαμογελάει. Με φιλάει για ακόμα μία φορά. Τα φιλιά του μπορούν να με σκοτώσουν, το νιώθω. Τα χέρια μου κατευθύνονται μηχανικά στο στήθος του, προσπαθώντας να βρω τον ρυθμό της αναπνοής μου, ενώ του ξεκουμπώνω το πουκάμισο. Εκείνος έχει σταματήσει να με φιλά, απλά με κοιτάζει χαϊδεύοντας τα μπράτσα μου. Τα μάτια μας επικοινωνούν εκφράζοντας τα συναισθήματά μας. Αφήνω το λευκό του πουκάμισο να πέσει στο πάτωμα. Παίρνει τα χέρι μου και το βάζει πάνω στην καρδιά του. Νιώθω τον ρυθμικό, γρήγορο χτύπο της και την θέρμη του σώματός του.
‘Αυτή η καρδιά χτυπά μόνο για σένα.’ λέει και σκύβει να με φιλήσει. Τα δάχτυλά του παίζουν με τα μαλλιά μου κατεβαίνοντας αργά στις τιράντες του μαύρου φορέματός μου ρίχνοντάς το στο πάτωμα. Τα στήθη μας αγγίζονταν. Άρχισε να ξεκουμπώνει το παντελόνι του όλο και πιο γρήγορα. Με σήκωσε στην αγκαλιά του και με έριξε στο κρεβάτι που ήταν καλυμμένο με πέταλα τριαντάφυλλου. Τώρα το πρόσεξα. Συνεχίσαμε να φιλιόμαστε ενώ τα χέρια μας μπλέκοντας μεταξύ τους και εξερευνούσαν κάθε πόντο του κορμιού μας. ‘Σ’αγαπώ.’ μουρμούρισε γλυκά στο αφτί μου. ‘Και εγώ.’ απάντησα. Καλωσόρισα τον ερωτά του για μένα και τον φύλαξα μέσα μου. Τα κορμιά μας ενώθηκαν και χόρεψαν ένα βαλς γεμάτο ένταση, πάθος και αγάπη ενώ στην ερωτική ατμόσφαιρα του δωματίου πλανιόντουσαν οι λέξεις που ψιθυρίζαμε ο ένας στον άλλον όλο αγάπη.
Είχε κάνει αυτή την νύχτα ξεχωριστή, μόνο για μένα, για να μου αποδείξει πόσο με αγαπάει - λες και δεν το ξέρα ήδη. Ένιωσα τόσο όμορφα στην αγκαλιά του. Τα χέρια του με χάιδευαν. Τα χείλη του περιπλανιόντουσαν στο κορμί μου χαρίζοντάς μου την ηδονή του έρωτα. Ήμουν χαρούμενη και ευγνώμων για αυτή την νύχτα. Ύστερα κοιμηθήκαμε αγκαλιά με το κεφάλι μου πάνω στην καρδιά του, καθώς με νανούριζε ο γλυκό χτύπος της καρδιά του.


Ξύπνησα ιδρωμένος, κουρασμένος και διψασμένος. Η όρασή μου ήταν θολή αλλά οι άλλες μου αισθήσεις ήταν οξυμένες. Δεν βρισκόμουν πια στο δάσος, μέσα στην υγρασία. Όχι. Τώρα ήμουν κάπου αλλού, ζεστά. Ήμουν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι, λίγο σκληρό αλλά δεν με ενδιέφερε και τόσο. Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά το κεφάλι μου ήταν πολύ βαρύ. Άκουσα μια φωνή να μου λέει να ξαπλώσω. Γύρισα προς την φωνή αλλά δεν μπορούσα να δω καλά αλλά διέκρινα πως ήταν γυναίκα. Είχε μια γλυκιά μυρωδιά, με φώναζε να την γευτώ. Γρήγορα βυθίστηκα ξανά στο σκοτάδι και στην προστασία της γυναίκας αυτής.


Το πρωί με βρήκε μόνη στο κρεβάτι. Πετάχτηκα απότομα κοιτώντας γύρω μου. Η καρέκλα ήταν στην θέση της, τα ρούχα μου διπλωμένα πάνω στο γραφείο αλλά ο Ντάρεν δεν ήταν εκεί. Σηκώθηκα απότομα, τόσο απότομα που ζαλίστηκα, και κατευθύνθηκα προς την πόρτα. Κατέβηκα τις σκάλες. Όλο το σπίτι μύριζε ωραία, κάποιος μαγείρευε. Ακολούθησα την υπέροχη μυρωδιά, μιας και που πεινούσα, και βρέθηκα να κοιτάζω τον Ντάρεν να φτιάχνει σάντουιτς χωρίς ρούχα, παπά μόνο με το εσώρουχο, στη κουζίνα. Πρόσεξε αμέσως την παρουσία μου. Μου χαμογέλασε, ήταν από εκείνα τα χαμόγελα που μπορούν να σε σκοτώσουν ακόμα και όταν δεν έχεις πρόβλημα καρδιάς. Τώρα που το σκέφτομαι ίσως αποκτήσω. Ήρθε προς το μέρος μου και έσκυψε να με φιλήσει αλλά εγώ τραβήχτηκα. Με κοίταξε απορημένος.
‘ Αρκετά κινδύνεψα χθες μαζί σου.’ είπα, περίμενα να μου απαντήσει αλλά εκείνος μου χαμογέλασε και για ακόμα μία φορά, με έγδυσε με τα μάτια του. Με αποτέλεσμα εγώ να γίνω κόκκινη σα ντομάτα. Το βλέμμα του σοβάρεψε. Με άρπαξε από τους καρπούς μου και με κόλλησε στο τοίχο. Με κοίταξε στα μάτια και έσκυψε να με φιλήσει. Στην αρχή αντιστάθηκα αλλά μετά ενέδωσα. Το φιλί μας κράτησε ώρα. Τα χέρια του περιπλανήθηκαν στο κορμί μου, αγκάλιασαν τους γλουτούς μου και χάιδεψαν το στήθος μου. Τα δικά μου χέρια έμειναν παγιδευμένα στο στέρνο του. Ήξερε πως να κάνει μια γυναίκα να αισθανθεί μοναδική, τα χάδια του και τα φιλιά του έδειχναν πόση εμπειρία είχε.
Μήπως με χρησιμοποιούσε για να με ρίξει στο κρεβάτι και να προσθέσει ακόμα μία κατάκτηση στην λίστα του?
Προσπάθησε να μου βγάλει το πουκάμισο αλλά τον σταμάτησα φεύγοντας μακριά του. Με κοίταξε μπερδεμένος, εγώ έσκυψα το κεφάλι μου κοιτώντας το πάτωμα και μετά πάλι εκείνον. Έμοιαζε δυσαρεστημένος. Ανακάτεψε τα μαλλιά του και έβγαλε την τσαγιέρα από το μάτι της κουζίνας. Έβαλε ένα ποτήρι για εκείνον και ένα για μένα, μου έδωσε και ένα σάντουιτς και παραμείναμε σιωπηλοί. Ένιωθα το βλέμμα του σε κάθε μου μπουκιά. Τα μάγουλά μου είχαν πάρει φωτιά. Ήθελα να σηκωθώ από την καρέκλα και να τρέξω να τον φιλήσω αλλά ήδη είχα προδώσει πολλές φορές τον Κρίστιαν.
Όταν τον έφερα στο μυαλό του, την εικόνα του, δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια μου και ένιωθα ένα κόμπο στο λαιμό μου, ο οποίος μεγάλωνε. Άφησα κάτω το ποτήρι και σηκώθηκα από την καρέκλα. Ο Ντάρεν ανήσυχος με πλησίασε πιάνοντας με, προσπαθώντας να με κάνει να τον κοιτάξω.
’ Είσαι καλά?’ δεν ήθελα να με βλέπει έτσι. Ντρεπόμουν που έκλαιγα μπροστά του.
’ Άσε με!’ φώναξα τινάζοντας το χέρι του στο αέρα. Έτρεξα πάνω και κλείδωσα την πόρτα. Άρχισα να ντύνομαι και όταν βγήκα από το δωμάτιο εκείνος στεκόταν εκεί περιμένοντας μιαν εξήγηση. Τον κοίταξα απολογητικά και έφυγα από το σπίτι του. Εκείνος δεν με ακολούθησε. Κατάλαβε πως ήθελα να μείνω μόνη μου. Περιπλανήθηκα για λίγο στους δρόμους του Λονδίνου σκεπτόμενη τα όσα είχαν συμβεί τελευταία. Σταμάτησα κάτω από το Big Ben αναρωτώμενη πόσα χρόνια βρίσκεται εδώ και τι έχει ζήσει. Πως τα άντεξε όλα αυτά? Γιατί εγώ δεν μπορώ να αντέξω την απώλεια του Κρίστιαν και την παρουσία του Ντάρεν? Γιατί μου συνέβαιναν αυτά? Μήπως ο Θεός με δοκίμαζε? Μήπως ήθελε να δει πόσο μεγάλη είναι η αγάπη μου για τον Κρίστιαν? Τότε γιατί με παράτησε? Γιατί δεν είναι εδώ? Γιατί δεν μου τηλεφωνεί? Τόσα πολλά «γιατί» κατακλύζουν το μυαλό μου. Γύρισα να φύγω και είδα τον Ντάρεν στην άλλη άκρη να με κοιτά. Με είχε ακολουθήσει τελικά αλλά δε με πλησίαζε αφήνοντάς μου χώρο για να σκεφτώ. Το βλέμμα του ήταν ανήσυχο και στενόχωρο. Έτρεξα στην αγκαλιά του και ξέσπασα σε κλάματα. Εκείνος με καθησύχαζε και μου χάιδευε τα μαλλιά.
Με συνόδευσε στο σπίτι, σε όλη την διαδρομή δεν μιλούσαμε. Όταν φτάσαμε στην πόρτα μου, με κοίταξε για να βεβαιωθεί πως είμαι καλά και με φίλησε γλυκά στο μάγουλο.
’ Μη ξένα κλάψεις ποτέ και για κανέναν. Δεν θέλω να χαλάσεις αυτά τα υπέροχα μάτια.’ είπε και χάθηκε στο ηλιοβασίλεμα.
Αυτή την στιγμή είχα ανάγκη από ένα ζεστό μπάνιο και λίγο ύπνο. Ίσως ονειρευόμουν τον Κρίστιαν.

πωπω... δυο κεφαλαια στο καπακι? μας αφηνεις αφωνους.
και την ιδια νυχτα αποφασισαν ολοι να κανουν το μεγαλο βημα? ειχες ωραια περιγραφη, αν αυτο θες να μαθεις.ουτε υπερβολικη, αλλα ουτε και ανεπαρκη.
και θελω να μαθω που στο καλο ειναι ο κριστιαν. κατι φανταζομαι, αλλα δεν ειμαι σιγουρη.
και ακομα δεν μας ειπες. τι νιωθει τελικα για τον καθενα? γιατι μοιαζει να τους θελει και τους 2. εμενα βεβαια την επιλογη μου την ξερεις. εχω αρχισει να προτιμω τον νταρεν. εχει πιο πολυ αγωνια η σχεση τους. με την εννοια οτι η ζωη με τον κριστιαν ειχε γινει ρουτινα.
αλλα και παλι... φαινεται οτι ο σκληρος νταρεν εχει αρχισει να ερωτευεται και να μαλακωνει.

πωπω βουλομενο γραμματα διαβαζεις.......


ο νταρεν κ η νινα δεν το εκαναν

παρα λιγο ομως. και μην μου πεις οτι κι εκεινη δεν το ηθελε. απλα ενωθε τυψεις για τον κριστιαν...

γιατι διαβαζω βουλωμενο γραμμα? τι πετυχα?

ολα τα πετυχες

τελεια. αλλα τελικα θα μαθουμε τι νιωθει για τον καθενα?

στο τελευταιο βιβλιο

ποτε? αμαν πια. πιο γρηγορα δεν γινεται?

οχι .... σορρυ

Δηλαδή θα περιμένουμε 4,5 βιβλία για να μας πει επιτέλους τι θέλει αυτή η κοπέλα! Αμάν!
Αλλά συμφωννώμε την εύα για τις περιγραφές, είναι πολύ καλές!
Τον Κρίστιαν μήπως τον έχουν απαγάγει?

ναι θα περιμενετε... και κατι τετοιο..

Πολύ είναι...

ε μα.... ειναι η ανατροπη στην ολη υποθεση.. δεν γινεται να μαθευτει απο τωρα με ποιον θα μεινει και γιατι...

Καλά... Αν είναι ανατροπή στην υπόθεση τότε λέω ότι θα καταλήξει με κανέναν άσχετο! :Ρ