Κυνηγώντας το Σκοτάδι

ποιεςςς απο τις δυο;;!!!! θα μας τρελανειι;;;!!!

κριμα η Νιναα παντως....!! δεν επρεπε να γινει ετσι.... γτ νομιζω οτι ο Νταρεν δν ειναι ακρινως θνητος...;;;;!οεο;;;

μου αρεσε η συνεχειααα...!! και φυσικα περιμενουμε συνεχεειαααα...!!! γρηγορααα....!! δεν σε πιεζουμε βεβαια...!!

ειναι θνητος... μην ανησυχεις... γιατι το νομιζεις αυτο ομως??

γτ πιστευω οτι αυτος εστελνε τα σημειωματα...!! αν καανω λαθος ειμαι ολη λαθος...!! μν παρεξηγεις!!

θα σε απογοητευσω... αλλα κανεις λαθος..

πφφ δν πειραζει...!!! μερικα δν τα πιανω αλλα παλι καλα π μ ελυσες την απορια...!! αλλα θελουμε συνεχειααα συντομα..!!

οκ... πολυ συντομα..... παντως νε ξερετε πως την αλλη κυριακη φευγω διακοπες και δεν θα εχω λαπτοπ

δν πειραζει... και εγω θα φυγω αυριοο !! αρα η συνεχεια θα ειναι σαν ενα αποχαιρετιστήριο δωρο...!! ωραια τοτε περιμενουμεεε!!!

μμμ.... θα γραψω καινουργιο κεφαλαιο γυρω στις 1 το βραδυ... τοτε εχω ησυχια...

ωραια ειμαι ξυπνια τετοια ωρα...!! :Ρ

οκ.... θα ειναι το δωρακι σου για καλες διακοπες.

ωραιααααα.....!!!

καλες διακοπες paramu8enia...ελπιζω να εισαι ακομα ξυπνια γιατι καθυστερησα λιγο... χεχε


Κεφάλαιο 14ο


Είχα πλέον ενσωματωθεί στην κοινωνία τους. Τις βοηθούσα και είχα κερδίσει την εμπιστοσύνη μερικών. Όμως δεν ήθελαν να μείνω και για πάντα. Το ήξερα. Το έβλεπα στο μυαλό τους. Η αρχηγός του η Αλιένα, ήταν πολύ όμορφη. Με κοιτούσε καχύποπτα όμως. Πρόσεχε την κάθε μου κίνηση. Με συνόδευε όταν ήθελα να φάω και καθόμασταν να μιλήσουμε για λίγο. Είχα μάθει πολλά για εκείνη. Ήταν πολύ έξυπνη και πολύ υπερπροστατευτική με την φυλή της. Είχε μάθει πολλά για μένα, επίσης. Είχε μάθει για την Νίνα. Για τις δυσκολίες της σχέσης μας. Εξακολουθούσε όμως να απορεί, γιατί μια θνητή έμενα με έναν δαίμονα? Όπως με ονόμαζαν στο χωριό.
Τα μάτια μου ήταν ακόμα άσπρα. Τέσσερις μήνες πέρασαν. Είχαν ανακτήσει τις δυνάμεις μου και ήμουν έτοιμος να γυρίσω πίσω αλλά δεν ξέρω γιατί έμενα ακόμη εδώ. Πιο πολύ γιατί ήθελα να ελπίζω πως μια μέρα θα ξαναγίνω αυτός που ήμουν πριν βρεθώ εδώ. Δεν κρύβω πως νιώθω διαφορετικά από πριν. Πιο δυνατός, πιο ζωντανός. Μερικές φορές αγγίζω τα φυτά και αυτά μαραίνονται. Ούτε η Ανιέλα δεν μπορεί να το εξηγήσει, πιστεύει πως επειδή είμαι δαίμονας το δηλητήριο του βατράχου αντί να με σκοτώσει, μετατράπηκε σε μία είδους δύναμη. Έτσι πολλές φορές έρχομαι μόνος μου εδώ και ψάχνω μέσα μου, να εντοπίσω την δύναμη. Την νιώθω, αλλά ακόμα δεν μπορώ να την υλοποιήσω και να την χρησιμοποιήσω. Εκείνη όμως με βοηθά.
Όμως νιώθω πως δεν το κάνει από απλό ενδιαφέρον. Όσο και να επικρίνει την σχέση μου με την Νίνα, πιστεύω πως και εκείνη νιώθει κάτι για μένα. Ο τρόπος που με κοιτάει πολλές φορές, ο τρόπος που με αγγίζει. Δεν είναι μόνο ενδιαφέρον προς το παθόντα. Όχι. Είναι κάτι πιο βαθύ. Ακόμη και εγώ νιώθω μια αλλαγή προς το τρόπο που αισθάνομαι για εκείνη. Την θαυμάζω. Ίσως την ποθώ. Ίσως είναι μόνο σωματικό αυτό που νιώθω. Όμως σίγουρα δεν νιώθω για την Ανιέλα αυτό που νιώθω για την Νίνα.
’ Πού ταξιδεύεις?’ τα καταγάλανα μάτια της με κοιτούσαν διερευνητικά. Η ομορφιά της ήταν πρωτόγονη. Τα χαρακτηριστικά της τόσο όμορφα και τόσο τονισμένα. Οι γωνίες του προσώπου της ήταν τόσο καλά σχηματισμένες, σαν να της είχε φτιάξει γλύπτης.
’ Τίποτα το σημαντικό.’ την διαβεβαίωσα. Δεν με πίστεψε. Της χαμογέλασα για να την καθησυχάσω και τότε το είδα. Τα μάτια της έλαμψαν και τα μάγουλά της πήραν φωτιά. Έστρεψε το βλέμμα της αλλού και κοίταξε ένα πουλί που προσπαθούσε να βρει την τροφή του. Κοίταξα τα χείλη της. Ήταν ροζ και σαρκώδη. Σε προκαλούσαν να τα φιλήσεις. Ο λαιμός της ήταν τόσο λεπτός. Μπορούσες να δεις τις λεπτές γαλάζιες φλέβες να σχηματίζουν ένα σύμπλεγμα, τόσο ζουμερές.
Δεν άντεξα άλλο. Έβαλα το χέρι μου στο πιγούνι της, εκείνη δεν με φάνηκε να εκπλήσσεται, ούτε να φοβάται. Γύρισε και με κοίταξε και περίμενε την κίνησή μου. Έσκυψα και την φίλησα. Ήταν ένα καυτό φιλί. Τα χείλη της έκαιγαν κάτω από τα δικά μου, τα ένιωθα να λιώνουν. Οι γλώσσες μας μπλέχτηκαν. Την έριξα στο έδαφος. Τα χέρια της έμεινα καρφωμένα στα μαλλιά μου ενώ τα δικά μου περιεργαζόντουσαν όλο της το κορμί. Έμπλεξα τα πόδια της γύρω από την μέση μου και παγίδευσα τα χέρια της στο έδαφος. Εκείνη έβγαλε ένα γλυκό βογκητό ενώ τα κορμιά μας πάλλονταν από τον πόθο. Την κοίταξα. Το πρόσωπό της ήταν αναψοκοκκινισμένο και η έκφραση του προσώπου της μαρτυρούσε τον έρωτά της για μένα. Φώναξε το όνομά μου αλλά εγώ δεν μπόρεσα να πω τίποτα. Δεν μπορώ να το πω. Δεν είναι η Νίνα. Συνέχισα αν την φιλάω στο λαιμό, στο στόμα και να της προσφέρω απαλά και τρυφερά χάδια, χαρίζοντάς της την ηδονή που έψαχνε. Εκεί, με μάρτυρες τα δέντρα, τα ζώα που τόσο τιμούσε και αγαπούσε.
Όταν τελειώσαμε μείναμε να κοιτάμε τον κατάμαυρο ουρανό και τα λαμπερά αστέρια. Είχα ξεχάσει πόσο όμορφα ήταν, μακριά από τα φώτα των κτηρίων στις πόλεις. Είχα πολλά χρόνια, πάρα πολλά, να απολαύσω ένα τέτοιο θέαμα.
Η Ανιέλα γύρισε και με κοίταξε, το ίδιο και εγώ. ’Πρέπει να γυρίσουμε πίσω.’ είπε. Σηκωθήκαμε πάνω για να ντυθούμε. Θαύμασα το γυμνό της κορμί, όταν διαπίστωσε πως την κοιτούσα κοκκίνισε ξανά και φόρεσε βιαστικά τα ρούχα της. Ξεκίνησε χωρίς εμένα και μόλις φτάσαμε στο χωρίο εξαφανίστηκε στο πλήθος. Εγώ γύρισα την καλύβα και αποκοιμήθηκα με την ανάμνησή της να μου κάνει παρέα αυτό το μοναχικό βράδυ.



Το πρωί ξύπνησα κουρασμένη. Κατέβηκα κάτω να φάω πρωινό. Το κλίμα δεν ήταν τόσο ευχάριστο. Ο Γιάννης με κοιτούσε δυσαρεστημένος ενώ η Εύα καθόλου. Έκανε σα να μην υπήρχα. Θύμωσα.
‘ Ξέρεις, δεν μπορείς να με κρίνεις για τις παρέες μου και τον τρόπο που περνώ τον χρόνο μου γιατί ο αδερφούλης σου έφυγε και με εγκατέλειψε. Και όπως με εγκατέλειψε αυτός, τον εγκαταλείπω και εγώ. Για αυτό συνήθισέ το ή θα πάω αλλού να μείνω.’ Εκείνη γύρισε και με κοίταξε συγκλονισμένη με τον λόγο μου, αφήνοντας να της πέσει από τα χέρια το κρουασάν που κρατούσε. Ο Γιάννης πάλι δεν ήξερε που να κοιτάξει. Ήταν εντελώς έξω από τα νερά του από τότε που έφυγε ο Κρίστιαν. Δεν ήξερε ποίον να υποστηρίξει, γιατί και οι δύο είχαμε δίκιο. Παρέμενε λοιπόν όσο πιο ουδέτερος μπορούσε αν και αρκετές φορές έμπαινε στη μέση για να ευχαριστήσει την αγαπημένη του.
‘ Και που θα πας δηλαδή? Σε αυτό το αγόρι που κάνει χασίσι και πίνει μέχρι το πρωί, που φέρνει κορίτσια κάθε βράδυ σπίτι του?’ που ήξερε τι έκανε ο Ντάρεν? Βέβαια δεν έπρεπε καν να ρωτώ τον εαυτό μου, ήταν αδερφή του αδερφού της. Δεν γίνεται να μη χώσουνε την μύτη τους σε ξένες υποθέσεις.
‘ Τουλάχιστον αυτός νοιάζεται για μένα.’ άφησα κάτω το κρουασάν μου και κατευθύνθηκα προς τις σκάλες. Σταμάτησα στο πρώτο σκαλί και την κοίταξα απογοητευμένη. ‘ Δεν αξίζει να μαλώνουμε για ανούσια θέματα, όσο όμως μένω εδώ πάντα αυτό θα γίνεται. Θα πάω στον Ντάρεν και μη με εμποδίσεις.’ είπα και ανέβηκα πάνω. Ξέθαψα την βαλίτσα μου από την ντουλάπα και πέταξα μέσα όλα μου τα ρούχα, τα καλλυντικά μου, τα παπούτσια μου, όλα. Ήταν θαύμα που έκλεισε αλλά ήταν πολύ βαριά. Φόρεσα την φόρμα του σχολείο και έφυγα για το σπίτι του Ντάρεν. Είχα ακόμη αρκετό χρόνο για να πάω σπίτι του και μετά στο σχολείο. Άλλωστε εκείνος δεν έφευγε τόσο νωρίς από εκεί.
Έφτασα γρήγορα σπίτι του. Δίστασα ξανά να χτυπήσω το κουδούνι αλλά το έκανα τελικά. Όμως στην δεν εμφανίστηκε εκείνος αλλά η οικονόμος τους, από ότι κατάλαβα από την εμφάνιση. Δεν μου είχε πει πως είχε υπηρετικό προσωπικό, αν και ήξερα πως οι γονείς του ήταν πλούσιοι αφού είχαν εταιρείες. Βέβαια ποτέ δεν τους είχα δει. Ρώτησα αν ήταν ο Ντάρεν μέσα, και εκείνη μου απάντησε όσο καλύτερα μπορούσε ‘ Μικρός κύριος δωμάτιό του.’ δεν θα ήταν πάνω από 40 και σίγουρα ήταν από την Ουκρανία. Δεν ξέρω γιατί αφού και οι Πολωνέζες και οι Ρωσίδες και οι Σκανδιναβικής καταγωγής γυναίκες ήταν ξανθές και πολύ χλομές, αλλά αυτή την αίσθηση μου έδινε. Πήρα την βαλίτσα μου και ανέβηκα τα σκαλιά αγκομαχώντας από το βάρος. Η υπηρέτρια με κοιτούσε μπερδεμένη με την εμφάνισή μου και τα πράγματά που κουβαλούσα μαζί μου.
Άνοιξα την πόρτα του δωματίου του και αυτό που αντίκρισα ήταν το απόλυτο χάος. Το δωμάτιο βρώμαγε καπνό και ποτό, ρούχα ήταν πεταμένα εδώ και εκεί, σπασμένες κορνίζες ήταν κάτω, τα βιβλία του επίσης και εκείνος ήταν πάνω στο κρεβάτι και έμοιαζε νεκρός. Ήταν ημίγυμνος, βασικά μόνο εσώρουχο φορούσε, και κρατούσε ένα άδειο μπουκάλι βότκα. Άφησα την βαλίτσα μου και έκλεισα την πόρτα παγιδεύοντάς με μέσα σε αυτό το ανθυγιεινό περιβάλλον. Άνοιξα τα παράθυρα ακόμα και αυτό της τουαλέτας και πέταξα όλα τα σπασμένα αντικείμενα στο κάδο, κατέβασα την σακούλα κάτω και την έδωσα στην υπηρέτρια, η οποία εξακολουθούσε να με κοιτά απορημένη. Κοίταξα το ρολόι μου και διαπίστωσα πως μόλις έχασα την πρώτη ώρα και οι πύλες είχαν κλείσει. Δεν με ένοιαζε όμως. Έπρεπε να φροντίσω τον Ντάρεν και κάτι μου έλεγε πως θα ξυπνούσε με πολύ δυνατό πονοκέφαλο.
Ξάπλωσα δίπλα του, παρά το γεγονός ότι βρώμαγε τσιγάρο και ποτό, και τον πήρα στην αγκαλιά μου. Προς μεγάλη μου έκπληξη με πήρε και εμένα ο ύπνος. Όχι για πολύ βέβαια αφού ο Ντάρεν με πέταξε κάτω από το κρεβάτι με αποτέλεσμα να φωνάξω και να τον ξυπνήσω.
‘ Ακόμα εδώ είσαι δεν σου είπα να φύγεις?’ είπε νευριασμένος καθώς προσπαθούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι με μεγάλη αποτυχία. Προφανώς νόμιζε πως ήμουν η χθεσινή φιλοξενούμενή του.
‘ Η Νίνα είμαι.’ είπα θυμωμένη. Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα και πετάχτηκε πάνω με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του και να πέσει και πάλι στο κρεβάτι.
‘Συγνώμη δεν ήξερα πως ήσουν εδώ. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει.’ βόγκηξε. Έκανα έναν μορφασμό και αποφάσισα να κάνω την μεγάλη κίνηση. Να τον μεταφέρω στο ντους. Έπρεπε να κάνει μπάνιο, βασικά να τον κάνω μπάνιο, να συνέλθει και μετά να φάει κάτι. Πέρασα το ένα του χέρι γύρω από το λαιμό μου και προσπάθησα να τον σηκώσω, μάταια βέβαια. ‘ Μπορείς να με βοηθήσεις να σε πάω στο ντους?’ είπα προσπαθώντας να τον σηκώσω. Εκείνος γέλασε και είπε ‘ Θα με κάνεις μπάνιο? Ξέρεις ότι πρέπει να τρίψεις παντού.’ κοίταξα το ταβάνι απηυδισμένη, ακόμα και μεθυσμένος ήταν κυνικός.
Μετά από την τεράστια προσπάθεια να διασχίσουμε το δωμάτιο ως το λουτρό, ήρθε το πιο δύσκολο κομμάτι. Να τον γδύσω. Είχε κάνει φυσικά την δουλειά μου εύκολη φορώντας μόνο το εσώρουχο αλλά και πάλι θα έπρεπε να τον γυμνώσω. Τον στερέωσα στον τοίχο δίπλα από την ντουζιέρα και άρχισα να του βγάζω το εσώρουχο κοιτώντας το πρόσωπό του. Εκείνος γέλασε πάλι με τα μάτια κλειστά, αφού κοιμόταν όρθιος και είπε ’ Μπορείς να κοιτάξεις άμα θες.’ μου ερχόταν να τον πετάξω στην ντουζιέρα και να τον αφήσω εκεί μέχρι αύριο το πρωί. ’ Μη γίνεσαι κυνικός.’ είπα και μας έβαλα στη ντουζιέρα. Άνοιξα το κρύο και όταν το νερό έπεσε πάνω μας, πεταχτήκαμε και οι δύο. ’ Είσαι τρελή?’ φώναξε. ’Βάλε το ζεστό.’ απαίτησε ύστερα. ’ Αυτή είναι η τιμωρία σου που είσαι τόσο ανώμαλος.’ καθίσαμε στο ντους γύρω στα δέκα λεπτά και όταν άρχισε να συνέρχεται, με έσπρωξε μακριά του κλείνοντας τον ντους. Άρπαξε μια πετσέτα και την τύλιξε γύρω του, και μου πέταξε και εμένα μια. Με άφησε μόνη μου μέσα για να στεγνώσω και μου πέταξε μια μπλούζα του να φορέσω. Όταν βγήκα έξω τον έπιασα να κοιτάει την βαλίτσα μου μπερδεμένος. Γύρισε προς το μέρος μου και δείχνοντάς την είπε ’ Τι σημαίνει αυτό?’ ήταν τόσο όμορφος. Τα μαλλιά του είχαν κολλήσει στο πρόσωπό του και το ημίγυμνο σώμα του έδειχνε τόσο υπέροχο και υγρό.
’ Αυτό σημαίνει πως θα σου φορτωθώ αν δεν έχεις πρόβλημα. Έφυγα από το σπίτι μου.’ εκείνος χαμογέλασε και ήρθε κοντά μου. Απομάκρυνε τα μαλλιά μου, που είχαν κολλήσει στο πρόσωπό μου και μου είπε ’ Αυτό σημαίνει πως θα κάνουμε σεξ?’ είπε και εγώ τον έσπρωξα μακριά φωνάζοντάς του ’ Για μια φορά μπορείς να μιλήσεις σοβαρά?’ πριν προλάβω να πάρω μια ανάσα με άρπαξε στην αγκαλιά του, πιέζοντας το κεφάλι μου στο γυμνό του στήθος και μου ψιθύρισε ’ Συγνώμη για τις προάλλες. Δεν το εννοούσα. Και ύστερα από το χθεσινό νόμιζα πως.....’ δεν τον άφησα να ολοκληρώσει. Ξεγλίστρησα από την αγκαλιά του και πήρα το πρόσωπό του στα χέρια μου.
’ Μην ανησυχείς. Ξέρω.’ εκείνος έμεινε άναυδος και έκλεισε τα μάτια του κρατώντας τα χέρια μου στα μάγουλα του. Η έκφρασή του δήλωνε πόνο και ανάγκη για αγάπη αλλά υπήρχε και αυτό το κάτι που δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν.
Την υπόλοιπη μέρα την πέρασα φροντίζοντάς τον. Ένιωθα τόσο καλά μαζί του. Σα να ήμουν σπίτι μου.

αμαν βρε ειρηνη... εσυ την μια δεν γραφεις καθολου και την αλλη γραφεις 3 κεφαλαια στο καπακι. τι εισαι εσυ βρε παιδι μου???

αλλα δεν μπορω να πω, το καταευχαριστηθηκα. και για να ζηλεψετε (πλακιτσα), εγω ξερω ποιος ειναι ο μυστηριωδης τυπος που στελνει τα λουλουδια και τα γραμματα.
και απο οτι καταλαβα απο την συνεχεια, ουτς ο ενας, ουτε ο αλλος ειναι και πολλοι πιστοι. αγαπη σου λεει μετα. τωρα ξερω με ποιους θελω να καταληξουν ο κριστιαν και η νινα. και δεν ειναι μεταξυ τους.
και αν και σου ειχα πει να μην το βαλεις αυτο με τα ασπρα ματια γιατι θα ειναι αποκρουστικο, δεν με ακουσες. τι περιεργο!
και ο νταρεν ειναι απιθανος. δεν ξερω γιατι, αλλα με κανει να πεθαινω στα γελια (παντως ειρηνη ενα ειναι σιγουρο. αν η αρτεμις διαβασει αυτα που γραφεις τωρα, θα σε σφαξει).
αντε να δουμε ομως και τι θα γινει μεταξυ τους. και αυτοι οι γονεις του βρε παιδι μου... τι ηλιθιοι. τους μισησα!
και αληθεια, τι ειναι αυτο το τοσο σοβαρο που κρυβεο ο κριστιαν απο τη νινα? μετα την σαρα βεβαια. (ετσι δεν την ελεγαν?)

αυτα τα λιγα!

χαχαχα πλ λιγα εύα...!! μου αρεσεεε πλ η συνεχεια σου....!! ευχαριστω πλ για το δωρο...

Σπόιλερ:

και μν ξεχνας γρηγορα η συνεχεια..!!

μα παντα λεω λιγα. ειμαι λιτος ανθρωπος!

χαχα αυτο ξανα πες το...!!

μα φυσικα και θα το ξαναπω. παντα αρκουμαι σε λιγες ερωτησεις. ειμαι ολιγαρκης ανθρωπος!

χαχα...

ναι οκ αμα εσυ εισαι ολιγαρκης εγω εζησα 1000 χρονια...



για πες μου με ποιους θες να καταληξουν???
ειναι ποιο σοβαρο απο την σαρα... η σαρα ηταν ενα τιποτα μπροστα σαυτο.... καινουργια ιδεα... με χτυπησε κατακεφαλα οταν εβλεπα gossip girl...... οι γονεις του νταρεν ειναι ηλιθιοι.....


και σημερα θα εχετε νεο κεφαλαιο αν δεν με παρει ο υπνος βλεποντας criminal minds διοτι χθες το βραδυ δεν κοιμηθηκα ουτε 5 λεπτα... σοβαρα... τελειωσα να βλεπω gossip girl στις 5.30 το πρωι και απο τοτε δεν κοιμηθηκα... δεν μου ερχοταν.. ισως κλεισω 24ωρο χωρις υπνο.... χεχε αυτα τα ολιγα...

ουαου ήτανε πλ λιγα... αντε ανυπομονουμε!!!

χεχε.... ελπιζω να μπορεσω..

και αυτο ελπιζουμε και εμεις!!

Πράγματι, Εύα...Λες τόσα λίγα...Λέγοντας...όλα όσα θέλουμε και εμείς πάνω-κάτω να ρωτήσουμε (for whom the bell tolls )

Δυο κεφάλαια απανωτά, κοπέλα μου;;; Θες να μας ξεκάνεις; :P Εμένα τα άσπρα ματάκια δεν με πειράξανε καθόλου μπορώ να πω
Αυτό που μου την έδωσε είναι ότι η Νίνα πήγε να μείνει με το έτσι θέλω στο σπίτι του. Άντε, να πω παλιότερα, που είχαν γίνει και αυτά που είχαν γίνει μεταξύ τους, πάει και έρχεται...Αλλά να έχουν να μιλήσουν ένα μήνα και μετά από αυτό το περιστατικό με την π*ρνη την Μήνα περίμενα να του μιλήσει σε...10.000 χιλιάδες χρόνια από τώρα (εγώ πάντως αυτό θα έκανα -.- )

Θα προτιμούσα να μείνει σε κάποιον που δεν γνωρίζει ούτε η Εύα, αλλά ούτε ο Ντάρεν και εκείνος να ψάξει να την βρει και να την παρακαλέσει γονατιστός να τον συγχωρέσει (έτσι, για να νιώσει και η Νίνα μια ηθική ικανοποίηση βρε παιδί μου ) Χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι αυτή η ανατροπή με χαλάει

Άντε, γράφε γρήγορα την συνέχεια. Μας σκανδαλίζεις βραδιάτικα

να πω κι εγω κατι για την συνεχεια για να σας σκανδαλισω ακομα περισσοτερο???

Η ΝΙΝΑ ΘΑ ΠΙΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΝΤΑΡΕΝ!!!
το πως ειναι μυστικο!

αφου λεγοντας ολες τις αποριες σε ξεκουραζω απο το να τις γραφεις εσυ, γιατι οι καμπανες χτυπανε για εμενα?