Dark Queen Rises-Book 3

Original.Vampire: Το ''Κρυφό Αστέρι'' (Μέρος Πρώτο) είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψα και ολοκλήρωσα. Ελπίζω να σου αρέσει

Ποιος; Εγώωω; Μα δεν κυνηγάω ποτέ κανέναν

Σπόιλερ:

Ναι, η Σελέστ μιλούσε στο τέλος

Και εγώ χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, Μαράκι μου. Και σε ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη όλον αυτό τον καιρό και για τα καλά σου λόγια

Ναι λάθος μου, συγνώμη!

Σπόιλερ:

Αααα μωρέ την λυπήθηκαα!! Την αγαπάω την Σέλεστ! Δεν έπρεπε!!! πωπω!!

Εγώ όλον αυτόν τον καιρό μόνο αλήθεια λέω! Γι'αυτό μην με ευχαριστείς!
Πραγματικά πολύ ωραία ιστορία!

Κι εγώ τη λυπήθηκα τη Σελέστ στο τέλος

Και . Την αλήθεια λέμε! Η ιστορίες σου είναι καταπληκτικές!

Μαρία:

Σπόιλερ:

Παιδιά, κάποιος έπρεπε να κάνει τον επίλογο. Δεδομένου ότι όλοι οι άλλοι έχουν πεθάνει, το βάρος έπεσε σε εκείνην, τι να κάνουμε;

Σας ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξή σας όλον αυτό τον καιρό. Αυτό μου δίνει δύναμη κάθε φορά και συνεχίσω το γράψιμο

Σπόιλερ:

Κρίμα πάντως! Ελπίζω κάποτε να γίνει και τίποτα άλλο... Να γράψεις μια ιστορία της Σέλεστ! Μετά από όλα αυτά! ή και μερικά από αυτά!

Τίποτααααααα!!!!

Εμείς αναμένουμε!

Σπόιλερ:

Expansion της ιστορίας μπορεί να γράψω, αλλά μην το περιμένετε σύντομα

Να γράψεις! Δεν περιράζει αν δεν είναι σύντομα. Έχεις και κάτι άλλες ιστορίες να τελειώσεις... Αλλά να γράψεις! Please...

Σπόιλερ:

Ναιιιιιι συμφωνώ με την Χριστίνα! Να γράψεις πάντως!

Μαράκι:

Σπόιλερ:

Θα προσπαθήσω

Σπόιλερ:

Ωραίααααα!!!

και σήμερα το βράδυ τελείωσα και το τρίτο...
η αλήθεια είναι ότι σε πολλά σημεία κατά την διάρκεια και των τριών βιβλίων δάκρυσα και πήγα να κλάψω, αλλά στο τέλος έκλαψα. αν και το άφησα να πολυεκδηλωθεί γιατί ήμουν στο αυτοκίνητο και πηγαίναμε σε κάτι θείους μου που έκαναν τραπέζι, και δεν έλεγε να με δουν φάτσα κάρτα με κατακόκκινα μάτια...

ήταν κρίμα που η λούνα έχασε όλες τις αναμνήσεις της. ήταν λες και έχασε τον εαυτό της. με άλλα λόγια την είχε κυριέψει το πνεύμα, αν και οι αποφάσεις ήταν δικές τις. το ίδιο και οι πράξεις...
για να πω την αλήθεια, πουτ**εψε και λιγάκι, αλλά έπρεπε να ''ανταμοίβει'' και αυτούς που την εξυπηρετούσαν...

όταν σκότωσε την λίλυ, ήθελα να την στραγγαλίσω. επειδή δεν θυμόταν δεν σήμαινε ότι έπρεπε να σκοτώσει την κολλητή της...
και μετά άρχισε να ψιλοθυμάται.
άσχημα από ότι κατάλαβα τα πράγματα με την οικογένεια της. διαλύθηκε μετά την αποκάλυψη για την αληθινή ταυτότητα της λούνας.

επίσης ήταν καταπληκτικές οι δυνάμεις τις λούνας... ήταν ασύλληπτες.
τα φτερά, η ικανότητα της να ''εκρήγνυται'', κατά κάποιον τρόπο, και να σκοτώνει όσους βρίσκονταν γύρω της, το ότι μπορούσε να μετατρέψει τους ανθρώπους σε ''ακολούθους'' της, να αλλάζει μορφή...
δεν ήταν και λίγα ταλέντα. και πάνω από όλα, επικίνδυνα...

στενοχωρήθηκα για να τον μπλέιζ. ακόμα και μετά από τόσα χρόνια συνέχιζε να την αγαπάει και να την νοιάζεται. και ας είχε αλλάξει τελείως.
χάρηκα στο προτελευταίο κεφάλαιο που τα ξαναβρήκαν και ένιωσαν ξανά ευτυχισμένοι. όπως και στο τελευταίο που η λούνα θυμήθηκε και πέθανα μαζί, και θάφτηκαν μαζί ως ''καταραμένοι εραστές''.

χάρηκα τρελά όταν σκότωσαν τον πατέρα του πνεύματος.
αλλά λυπήθηκα στο τέλος που η σελέστ είχε χάσει τα αγαπημένα της πρόσωπα...
το ντράκο καλά έκανε και τον σκότωσε. πήρε την εκδίκηση της...
και πολύ χάρηκα που ψόφησε επιτέλους η υποκρίτρια η κέιλιν.

πολύ κακό αποδείχτηκε το πνεύμα... να πάει στον αγύριστο...
τους κατέστρεψε όλους...

και τελικά πολύ καλός τύπος αυτός ο ναθάνιελ...

βέβαια για να πω την μικρή μου αλήθεια, αυτό το βιβλίο με άφησε με ένα σωρό απορίες...

1. δεν αποκαλύφθηκε τελικά γιατί η λίλυ έγραφε αυτό το βιβλίο που αποδείχτηκε η ιστορία της έλενορ

2. πως γίνεται η έλενορ να είναι η μητέρα του πνεύματος και ταυτόχρονα η κάτοχος του. γιατί αν θυμάμαι καλά, είχε πει σε εκείνο το όνειρο στην λούνα πως την σκότωσαν για να την ''απαλλάξουν'' από το πνεύμα που κατοικούσε μέσα της.

3. όλη την ώρα έψαχναν να βρουν ένα τρόπο να απαλλαγεί η λούνα από το πνεύμα, αλλά τελικά, αν κατάλαβα καλά, δεν τους χρειάστηκε εφόσον την σκότωσαν.

4. πως κατάφεραν να βρουν ποια είναι τα αντικείμενα που χρειάζονταν για να ανοίξει ο τάφος?

5. τον τάφο γιατί τον άνοιξαν? τους χρειάστηκε σε κάτι τελικά, εφόσον η λούνα πέθανε? και εξ'αρχής γιατί ήθελαν να τον ανοίξουν?

6. μετά την θυσία της λούνας, το πνεύμα θα ξανακατοικήσει σε άλλο άτομο? αν και δεν νομίζω να υπάρχουν και άλλοι απόγονοι. εκτός και αν μετράνε τα αδέρφια ή τα ξαδέρφια της μάνας της λούνας, και οι απόγονοι τους.

7. ποιος ήταν τελικά εκείνος ο μασκοφόρος της όπερας και της γόνδολας?

8. αυτός ο αφέντης της κέιλιν που μίλησε για λίγο στο δεύτερο βιβλίο, ήταν ο πατέρας του πνεύματος?

και μία συμβουλή. επειδή και εγώ θέλω τρελά να το εκδόσεις, γιατί είναι μία θαυμάσια τριλογία που αξίζει να διαβαστεί από χιλιάδες αναγνώστες, μήπως θα ήταν καλό να μην χρησιμοποιήσεις την λέξη ''νταμπίρ'' για τον τύπο που είναι μισός-μισός? γιατί θα φανεί σαν αντιγραφή από το vampire academy

αυτά τα λίγα από εμένα...

πάω τώρα να ξαναδιαβάσω από την αρχή το κρυφό αστέρι για να ξαναμπώ στον ειρμό της ιστορίας...

συνέχισε να γράφεις argy...
γράφεις καταπληκτικά...

βέρι μουτς. Ειλικρινά, χαίρομαι που συγκινείστε και εσείς μαζί μου. Η αλήθεια είναι ότι, όταν τελείωσα το βιβλίο, συγκινήθηκα, δεν ξέρω γιατί 0_0 :P Χαίρομαι που αυτό πέρασε και σε εσάς (και χαίρομαι που δεν πήγες στο τραπέζι με κόκκινα μάτια :P

1. Ήταν κάτι σαν ''προοικονομία'' για αυτό που θα μαθαίναμε στο τέλος σχετικά με τις δίδυμες αδερφές. Βέβαια, εμείς στην αρχή ξέραμε μόνο το ότι μπήκε στο μοναστήρι, αλλά δεν ξέραμε το πως και το γιατί. Και, μιας και η Λούνα σκότωσε την Λίλυ χωρίς να κάνει τον κόπο να την ρωτήσει, το μυστικό πεθαίνει μαζί της -.-
(Ή μπορεί και να αποκαλυφθεί σε ένα από τα expansion, ποιος ξέρει; )

2. Έτσι νόμιζε εκείνη, αλλά, στην ουσία, μιλούσε για το παιδί της. Νόμιζε ότι είχε κάνει έκτρωση, αλλά τελικά απέτυχε.

3. Αν δεν χωνόταν ο Ντράκο μες στην μέση, μπορεί και να είχε απαλλαγεί από το πνεύμα -.- Αυτός φταίει για όλα

4. Ήταν διασκορπισμένα και ο καθένας είχε και από ένα, αλλά, εφόσον μαζεύτηκαν, τελικά, όλοι μαζί στο τέλος, κάνανε την συλλογή των χαμένων Πόκεμον...εεε, αντικειμένων και βουαλά :P

5. Θα τους χρειαζόταν εάν προλάβαινε η Λούνα να κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει για να σωθεί (που δεν πρόλαβε, βλ. 3)

6. Θα απαντήσω στην ερώτησή σου με μια ερώτηση: το σώμα του πνεύματος το καταστρέψανε τελικά; Αν όχι, τότε μόλις βρήκες την απάντηση

7. Ο Σέγκριμ.

8. Ναι, αυτός ήταν.

Αυτός τον όρο τον χρησιμοποιώ από τότε που έπαιξα το Bloodrayne. Εκεί έμαθα τι σημαίνει για πρώτη φορά (και δεν είχαν βγει καν τα βιβλία του VA στην πιάτσα) Όμως εντάξει, όταν κάνω τις διορθώσεις, θα δω τι μπορώ να κάνω. Σ' ευχαριστώ για την συμβουλή

Ρεεε, δεν σε κουράζει που τα διαβάζεις πάλι από την αρχή; (Τουλάχιστον, το Κρυφό Αστέρι έχει, σαφώς, πολύ λιγότερα κεφάλαια από όλη την τριλογία μαζί, οπότε θα το τελειώσεις γρήγορα, είμαι σίγουρη ^^ )

Σ' ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια. Θα βάλω τα δυνατά μου

Κάποιες απ' αυτές τι απόρίες τις είχα κι εγώ είναι η αλήθεια, αλλά τώρα εντάξει, λύθηκαν.

Θέλω οπωσδήποτε να γράψεις expansion με το γιατί η Λίλυ έγραφε την ιστορία της Έλενορ ΚΑΙ την ίδια την ιστορία.

Α, και για το τέλος... ήθελα να σου πω ότι μου θύμισε κάπως Shakespeare (επειδή πεθαίνουν όλοι και μένει ένας κακομοίρης να κάνει το κλείσιμο ).

Και τέλος, ο όρος ντάμπιρ υπάρχει και σε άλλα βιβλία που έχω διαβάσει για τους μισούς-μισούς. Δεν είναι ανάγκη να τον αλλάξεις.

μα το φαντάζεσαι? ''τι έχεις καλέ και έχεις πρησμένα και κατακόκκινα μάτια?'' ''ααα... δεν είναι τίποτα. με συγκίνησε η λούνα, ο μπλέιζ και η σελέστ...''

1. μακάρι να αποκαλυφθεί. γιατί παραμένει μυστήριο

2. δηλαδή ήταν σαν να ήξερε από την αρχή πως το παιδί αυτό θα φέρει την καταστροφή, ή απλά επειδή ήταν καρπός βιασμού από εκείνον?

3. ο ντράκο την βοήθησε να βρει την αλήθεια για την ιστορία και την καταγωγή του πνεύματος. με λίγα λόγια, αν δεν την βοηθούσε, θα έφτανε στο τέλος της ''μεταμόρφωσης'' και τότε θα το ξεφορτωνόταν, όπως της είχε πει η μάγισσα?

4. απλά με παραξένεψε πως κατάλαβαν που είναι το καθένα.

5. να σκοτώσει το σώμα του πνεύματος?

6. όχι. εκτός και αν το κατέστρεψε μετά η σελέστ. αρά θα ξαναζήσει μέσω άλλων... κρίμα!
απλά γιατί κάτι λέει η λούνα στο τέλος πως την στιγμή που πέθαινε είδε κάτι μάτια να ανοίγουν...

μπα... είναι καλύτερα να έχω μία ολοκληρωμένη άποψη. βέβαια η βλακεία το κινητό μου δεν ανοίγει την σελίδα του μπλοκ σου, άρα θα αργήσω να το διαβάσω γιατί θα πρέπει να το διαβάζω μόνο μέσω υπολογιστή. εκτός αν πάρω το κινητό της αδερφής μου, που νομίζω το ανοίγει.

χριστίνα: γέλασα έτσι όπως το έθεσες... για τον σαιξπηρ...

ααα... δεν το ήξερα ότι παρουσιαζόταν και αλλού ο όρος. γιατί μόνο στο VA το είχα συναντήσει...

Χριστίνα: Βλέπω ότι ο σύνδεσμος Λίλυ-Έλενορ σας κίνησε το ενδιαφέρον. Χμμμ, θα δω τι μπορώ να κάνω

Χαίρομαι που το λες. Και μου αρέσει πολύ ο Σαίξπηρ ^^ xD (Καρφώθηκα πολύ με αυτό το τέλος, ε; xD)

Εύα: Και θα σε κοιτάγανε λες και μόλις κατέβηκες από τον Άρη 0_0 :P

2. Την ταυτότητα του ''πατέρα'' την ανακάλυψε αφού την βίασε. Οπότε, ήξερε ότι αυτό το παιδί θα φέρει την καταστροφή, αλλά δεν ήξερε σε ποιο βαθμό θα έφτανε αυτή η καταστροφή.

3. Το θέμα ήταν να μην φτάσει στο τέλος της ''μεταμόρφωσης'' Αν έφτανε στο τέλος της μεταμόρφωσης, αυτό θα σήμαινε το τέλος της. Δεν θα πέθαινε (όχι ακριβώς, δηλαδή) αλλά θα ήταν σαν ''νεκρή'' μέσα στο ίδιο της το σώμα και το πνεύμα θα είχε γίνει κάτι σαν ''το τέλειο υβρίδιο'' Ο σκοπός τους ήταν: να βγάλουν το πνεύμα από μέσα της, να το επαναφέρουν στο αρχικό του σώμα και να το κάψουν. Έτσι μόνο μπορούσαν να είναι απολύτως βέβαιοι πως δεν θα εμφανιζόταν ποτέ ξανά.

4. Ορισμένα από αυτά τα είχαν επάνω του (Λούνα, Ντράκο, Σελέστ) και ορισμένα από αυτά τα είχαν μες στο σώμα τους (Κέιλιν, ο πατέρας της) Γι' αυτό αναγκάστηκαν να τους ξεκοιλιάσουν -.-

6. Όσο γι' αυτό...Μπορεί και να το έκαψε, μπορεί και όχι. Αυτό το αφήνω μετέωρο για την ώρα (και γιατί είμαι κακός άνθρωπος, φυσικά :P)

Τα blog και εμένα συνήθως δεν μου ανοίγουν στο κινητό. Πάλι καλά που έχω το laptop και ξεμπερδεύω

Όχι, όχι. Είναι ένας ευρέως διαδεδομένος όρος, έχει δίκιο η Χριστίνα.

Ωωωω ναι! Μου έχει κινήσει ΠΟΛΥ το ενδιαφέρον. Φρόντισε λοιπόν...

Φαίνεται, παιδί μου, φαίνεται. Κι εμένα μου αρέσει πολύ, αν και απ' ό,τι έχεις καταλάβει, εγώ είμαι του happy ending... Δηλαδή, ήμουν (Όοοχι καλέ! Καθόλου! XD)

Και μένα μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον!

Πάντως ότι είπανε τα κορίτσια από πάνω συμφωνώ!

Χριστίνα: Yes, mam ^^ Ήδη, από την στιγμή που το αναφέρατε, μου έχουν έρθει πάρα πολλές ιδέες

Ναι, αλλά εγώ είμαι με τον Πόε, τον Λάβκραφτ, τον Σαίξπηρ και τον Γκέιμαν: μου αρέσουν τα τέλη που σε κάνουν να θες να αυτοκτονήσεις :P

Ωχ. Τώρα πλέον πως και δεν είσαι;
(Καρφώθηκα, ρε γαμώτο Oh well...xD)

Μαράκι (και οι υπόλοιπες: ) Τι άλλο θα θέλατε να μάθετε-δείτε σχετικά με το expansion; ''Καταθέστε'' τις απορίες-επιθυμίες σας και, όταν βγει το expansion, θα απαντηθούν-πραγματοποιηθούν.

Τέλειαααα!!!

Don't get me wrong, κι εμένα μου αρέσει να θες να αυτοκτονήσεις στο τέλος. Και μου αρέσουν επίσης ο Πόε και ο Γκέιμαν (τώρα για τον Λάβκραφτ, δεν ξέρω... Δεν έχω διαβάσει, αλλά η ιδέα ενός τεράστιου κακού χταποδιού που θα φάει τον κόσμο δε με ενθουσιάζει)

Όλα όσα έχω γράψει τώρα τελευταία είναι μαύρα κι άραχνα. Από το καλοκαίρι άρχισε... Δεν ξέρω αν θα μου περάσει αργόυερα, αλλά για την ώρα, δεν είμαι του καλού τέλους πια.
( Έλα μωρέ... Την άλλη φορά άσε κι έναν ακόμα ζωντανό για να μην καρφωθείς τόσο )

Φαντάζομαι ότι μιλάς μεταφορικά, έτσι; xD

(Λάβκραφτ άρχισα να διαβάζω πρόσφατα χάρη σε μια φίλη μου. Μου κίνησε το ενδιαφέρον ότι έχει ιδιόρρυθμη γραφή (like Πόε) και ότι πάντοτε τα τέλη στις ιστορίες του είναι κάπως μετέωρα ^^ Δεν έχει μόνο για το Κθούλου, μωρέ. Έχει γράψει κι άλλα )

Θες να μας πεις τι σε έλκυσε προς τον...''σκοταδισμό'' και τον ''αραχνιασμό'' ή θες να μου πεις σε pm; ^^
(Εντάξει, θα το έχω υπόψη μου xD)

Για το ότι θέλω να αυτοκτονήσω στο τέλος; Ε, μάλλον μεταφορικά μιλάω. Αν μίλαγα κυριολεκτικά, τότε αυτή τη στιγμή δε θα μίλαγα καθόλου...

(Ναι, κάτι άλλα θυμάμαι που είχα γράψει, αν και δεν έχω διαβάσει κανένα. Ίσως θα έπρεπε να αρχίσω...)

Να σου πω σε pm; Mη σπαμάρουμε...

Μιλάω αυτή την στιγμή με την αστρική σου προβολή :Ο Μουχαχααα (πλάκα κάνω)

(Εγώ, από ένα διήγημα που διάβασα, πάντως, βρήκα την γραφή του όχι απλά κορυφαία, αλλά αξεπέραστη (κλαψλυγμ) )

Να μου πεις

Μα πού το καταλάβες ότι είμαι αστρική προβολή; (Πέρα απ' την πλάκα, δε θα ήταν τέλειο αν μπορούσα να κάνω όντως αστρική προβολή; )

(Ποιο ήταν αυτό το διήγημα; )

(Μόνο τέλειο; Από τότε που το διάβασα στο W.I.T.C.H. μου έχει κολλήσει. Μακάρι να μπορούσα και εγώ να έχω μια τέτοια δύναμη )

Δεν θυμάμαι τίτλο, πάντως ήταν πολύ μικρό. Υπάρχουν πάντως διηγήματα του Λάβκραφτ ελεύθερα να τα διαβάσεις στο νετ, αν ενδιαφέρεσαι

Για διηγήματα του Λάβκραφτ έχω τον πατριό μου. Είναι κολλημένος και τα έχει όλα σίγουρα!